Πέμπτη 22 Νοεμβρίου 2007

A. 120 Συντ.


ΣΥΝΤΑΓΜΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ

'Αρθρο 9A - (Προστασία προσωπικών δεδομένων)

Καθένας έχει δικαίωμα προστασίας από τη συλλογή, επεξεργασία και χρήση, ιδίως με ηλεκτρονικά μέσα, των προσωπικών του δεδομένων, όπως νόμος ορίζει. Η προστασία των προσωπικών δεδομένων διασφαλίζεται από ανεξάρτητη αρχή, που συγκροτείται και λειτουργεί, όπως νόμος ορίζει.

'Αρθρο 101Α - (Ανεξάρτητες αρχές)

1. Όπου από το Σύνταγμα προβλέπεται η συγκρότηση και η λειτουργία ανεξάρτητης αρχής, τα μέλη της διορίζονται με ορισμένη θητεία και διέπονται από προσωπική και λειτουργική ανεξαρτησία, όπως νόμος ορίζει.


2. Νόμος ορίζει τα σχετικά με την επιλογή και την υπηρεσιακή κατάσταση του επιστημονικού και λοιπού προσωπικού της υπηρεσίας που οργανώνεται για την υποστήριξη της λειτουργίας κάθε ανεξάρτητης αρχής. Τα πρόσωπα που στελεχώνουν τις ανεξάρτητες αρχές πρέπει να έχουν τα ανάλογα προσόντα, όπως νόμος ορίζει. Η επιλογή τους γίνεται με απόφαση της Διάσκεψης των Προέδρων της Βουλής και με επιδίωξη ομοφωνίας ή πάντως με την αυξημένη πλειοψηφία των τεσσάρων πέμπτων των μελών της. Τα σχετικά με τη διαδικασία επιλογής ορίζονται από τον Κανονισμό της Βουλής.


3. Με τον Κανονισμό της Βουλής ρυθμίζονται όσα αφορούν τη σχέση των ανεξάρτητων αρχών με τη Βουλή και ο τρόπος άσκησης του κοινοβουλευτικού ελέγχου.

ΝΟΜΟΣ 2472/1997

ΠΡΟΣΤΑΣΙΑ ΤΟΥ ΑΤΟΜΟΥ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΠΕΞΕΡΓΑΣΙΑ ΔΕΔΟΜΕΝΩΝ

ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΥ ΧΑΡΑΚΤΗΡΑ ΜΕ ΕΝΣΩΜΑΤΩΜΕΝΕΣ ΤΙΣ ΤΡΟΠΟΠΟΙΗΣΕΙΣ

ΚΕΦΑΛΑΙΟ Δ΄

ΑΡΧΗ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑΣ ΔΕΔΟΜΕΝΩΝ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΥ ΧΑΡΑΚΤΗΡΑ

Άρθρο 15

Σύσταση - αποστολή - νομική φύση

  1. Συνιστάται Αρχή Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα (Αρχή), με αποστολή την εποπτεία της εφαρμογής του παρόντος νόμου και άλλων ρυθμίσεων που αφορούν την προστασία του ατόμου από την επεξεργασία δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα καθώς και την ενάσκηση των αρμοδιοτήτων που της ανατίθενται κάθε φορά.
  2. Η Αρχή αποτελεί ανεξάρτητη δημόσια αρχή, και εξυπηρετείται από δική της γραμματεία. Η Αρχή δεν υπόκειται σε οποιονδήποτε διοικητικό έλεγχο. Κατά την άσκηση των καθηκόντων τους τα μέλη της Αρχής απολαύουν προσωπικής και λειτουργικής ανεξαρτησίας. Η Αρχή υπάγεται στον Υπουργό Δικαιοσύνης και εδρεύει στην Αθήνα.

ΣΥΝΤΑΓΜΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ (ξανά)

'Αρθρο 120 - (Ακροτελεύτια διάταξη)

1. Tο Σύνταγμα αυτό, που ψηφίστηκε από την E΄ Aναθεωρητική Bουλή των Eλλήνων, υπογράφεται από τον Πρόεδρό της, δημοσιεύεται από τον προσωρινό Πρόεδρο της Δημοκρατίας στην Eφημερίδα της Kυβερνήσεως, με διάταγμα που προσυπογράφεται από το Yπουργικό Συμβούλιο και αρχίζει να ισχύει από τις ένδεκα Iουνίου 1975.

2. O σεβασμός στο Σύνταγμα και τους νόμους που συμφωνούν με αυτό και η αφοσίωση στην Πατρίδα και τη Δημοκρατία αποτελούν θεμελιώδη υποχρέωση όλων των Eλλήνων.


3. O σφετερισμός, με οποιονδήποτε τρόπο, της λαϊκής κυριαρχίας και των εξουσιών που απορρέουν από αυτή διώκεται μόλις αποκατασταθεί η νόμιμη εξουσία, οπότε αρχίζει και η παραγραφή του εγκλήματος.

4. H τήρηση του Συντάγματος επαφίεται στον πατριωτισμό των Eλλήνων, που δικαιούνται και υποχρεούνται να αντιστέκονται με κάθε μέσο εναντίον οποιουδήποτε επιχειρεί να το καταλύσει με τη βία.

Ελάχιστο καθήκον η αναδημοσίευση. Οι υπογραμίσεις, φυσικά, δικές μου.

Τμήμα Επικοινωνίας

Αρχή Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα

Αθήνα 19-11-2007

Αρ. Πρωτ. 7922

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

Σήμερα 19 Νοεμβρίου 2007, ο Πρόεδρος της Αρχής Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα, Δημήτριος Γουργουράκης υπέβαλε προς τον κ. Πρόεδρο της Βουλής των Ελλήνων, και τον κ. Υπουργό Δικαιοσύνης την παραίτησή του από της θέσεώς του. Το κείμενο της παραίτησης έχει ως εξής:


Αθήνα, 19 Νοεμβρίου 2007

Αξιότιμε κύριε Πρόεδρε,


Η Αρχή Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα, της οποίας έχω την τιμή να προΐσταμαι, έχει εκδώσει την 58/2005 απόφασή της, με την οποία επέτρεψε τη λειτουργία του συστήματος κλειστού κυκλώματος τηλεοράσεως C 4 I (293 μηχανήματα λήψης και καταγραφής εικόνας) και 49 μηχανημάτων που προϋπήρχαν, αποκλειστικώς για τη διαχείριση της κυκλοφορίας υπό προϋποθέσεις για τους λόγους που αναφέρονται εκτενώς στην αιτιολογία της.

Ειδικότερα τονίζεται ότι απαγορεύεται η χρήση του συστήματος αυτού, που είναι εγκατεστημένο στο οδικό δίκτυο του νομού Αττικής, και η χρησιμοποίηση των δεδομένων που συλλαμβάνονται μέσω αυτού και καταγράφονται για οποιοδήποτε άλλο λόγο εκτός της διαπίστωσης παραβατικών πράξεων κατά τη νόμιμη και σύμφωνα με τους όρους της αποφάσεως λειτουργίας του συστήματος. Απαγορεύεται όμως ρητώς η λειτουργία των καμερών που είναι εγκατεστημένες σε διασταυρώσεις ή οδικούς άξονες όταν σε αυτούς έχει διακοπεί η κυκλοφορία των οχημάτων, όπως κατά τη διάρκεια εκδηλώσεων, διαδηλώσεων κλπ. Κατά της απόφασης αυτής ο Υπουργός Δημόσιας Τάξεως άσκησε κατά το νόμο αίτηση ακυρώσεως η οποία συζητήθηκε την 12-01-2007 και έκτοτε εκκρεμεί ενώπιον της ολομέλειας του ΣτΕ.

Αξίζει να σημειωθεί ότι η εισήγηση του συμβουλίου που έχει ήδη διατυπωθεί είναι απορριπτική της αιτήσεως. Εξάλλου με απόφαση της Επιτροπής Αναστολών του ΣτΕ απορρίφθηκε η σχετική αίτηση καθόσον με αυτή είχε συζητηθεί η αναστολή της απαγόρευσης λειτουργίας των καμερών. Προσφάτως και κατά τη διάρκεια της εκκρεμοδικίας αυτής εκδόθηκε, μετά από ερώτημα που υπέβαλε το Αρχηγείο της Αστυνομίας η 14/2007 γνωμοδότηση του κ. Εισαγγελέως του Αρείου Πάγου με την οποία επιτρέπεται η υπό την εποπτεία Εισαγγελικού λειτουργού λειτουργία του συστήματος κλειστού κυκλώματος τηλεόρασης που προαναφέρθηκε σε κάθε περίπτωση, ακόμη και όταν δεν υπάρχει ή έχει απαγορευθεί η κυκλοφορία οχημάτων και κατά τη διάρκεια, δηλαδή, συγκεντρώσεων, διαδηλώσεων κλπ. χωρίς, πάντως, να καταγράφονται οι εικόνες που λαμβάνονται, παρά μόνο αν τελούνται αξιόποινες πράξεις. Η Αρχή μόνη κατά το Σύνταγμα αρμόδια να κρίνει το ζήτημα, σύμφωνα με τους κανόνες που ισχύουν για την προστασία των προσωπικών δεδομένων, ενόψει του θέματος που ανέκυψε, γνωστοποίησε, με δελτίο τύπου που εξέδωσε, το αυτονόητο ότι η απόφασή της, αφού δεν έχει ακυρωθεί από το αποκλειστικά προς τούτο αρμόδιο Συμβούλιο της Επικρατείας, έχει το τεκμήριο της νομιμότητας και είναι, επομένως, απόλυτα ισχυρή και δεσμευτική, η παραβίαση δε των διατάξεών της συνεπάγεται τις προβλεπόμενες από το νόμο 2472/1997 διοικητικές κυρώσεις. Για το λόγο αυτό, άλλωστε, έχει ήδη επιβληθεί στο Υπουργείο Δημοσίας Τάξης δύο φορές η διοικητική κύρωση του προστίμου. Παρά τη σαφή, κατηγορηματική και μόνη κατά το Σύνταγμα θεμιτή αντιμετώπιση του προβλήματος από την Αρχή, το σύστημα που προαναφέρθηκε λειτούργησε με εισαγγελική εντολή. Έτσι, υπό την εποπτεία εισαγγελέων, λαμβάνονταν εικόνες από τις συγκεντρώσεις και την πορεία που έγιναν την 17-11-2007, επέτειο της αντίστασης των φοιτητών στο Πολυτεχνείο κατά τη διάρκεια των οποίων η κυκλοφορία των οχημάτων στην περιοχή των εκδηλώσεων είχε απαγορευθεί. Το γεγονός αυτό διαπιστώθηκε και από τους ελεγκτές της Αρχής που κατόπιν έγγραφης εντολής μετέβησαν στη Γενική Αστυνομική Διεύθυνση Αττικής για τον σχετικό έλεγχο, που προβλέπεται από τη διάταξη του άρθρου 19 § 1 η' του νόμου 2472/1997, όπως προκύπτει από την έκθεση που έχουν συντάξει. Με τον τρόπο όμως αυτό παραβιάστηκαν ευθέως οι διατάξεις της Αρχή που έχουν προαναφερθεί και εκ των πραγμάτων πλήττεται, κατά τη γνώμη μου, η συνταγματικώς κατοχυρωμένη ανεξαρτησία της και μειώνεται το κύρος της, το οποίο έχω, ως εκ της θέσεώς μου, υποχρέωση να υπερασπίζομαι και να προστατεύω. Το χρέος αυτό είναι πρόδηλο ότι δεν μπορώ να εκπληρώσω όταν αποδυναμώνονται οι αποφάσεις της. Επομένως και δοθέντος ότι δεν υπάρχει άλλος νόμιμος τρόπος αντίδρασης υποβάλω σε εκδήλωση διαμαρτυρίας την παραίτησή μου από τη θέση του Προέδρου της Αρχής Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα, που η πολιτεία μου εμπιστεύτηκε.


Με ιδιαίτερη προς το πρόσωπό σας

εκτίμηση και τιμή.

Δημήτριος Γουργουράκης

ε.τ Αντιπρόεδρος. Αρείου Πάγου


Την παραίτησή του επίσης υπέβαλε και ο Αναπληρωτής Πρόεδρος της Αρχής Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα κ. Χρήστος Παληοκώστας, το κείμενο της οποίας έχει ως εξής:

Προς

Τον κ. Πρόεδρο της Βουλής των Ελλήνων και

Τον κ. Πρόεδρο της Αρχής Προστασίας Δεδομένων

Προσωπικού Χαρακτήρα


Αθήνα 19-11-2007


Συμμεριζόμενος ανεπιφύλακτα τους αναφερόμενους στο κείμενο της παραιτήσεως του Προέδρου της Αρχής Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα λόγους, στους οποίους και αναφέρομαι προς αποφυγήν περιττών επαναλήψεων, υποβάλλω την παραίτησή μου από τη θέση μου ως Αναπληρωτή Προέδρου της Αρχής.


Χρήστος Παληοκώστας

Αναπληρωτής Πρόεδρος της Αρχής Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα

Τέως Αρεοπαγίτης

Τέλος τις παραιτήσεις τους υπέβαλαν τα τακτικά μέλη της Αρχής Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα Φίλιππος Δωρής Καθηγητής του Πανεπιστημίου Αθηνών και Νικόλαος Φραγκάκης Δικηγόρος και τα αναπληρωματικά μέλη της Αρχής Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα Γραμματή Πάντζιου Καθηγήτρια ΤΕΙ Αθηνών και Χρήστος Πολίτης Δικηγόρος. Το κείμενο της παραίτησης των οποίων έχει ως εξής:

Αθήνα 19 Νοεμβρίου 2007

Προς τον κ. Πρόεδρο της Βουλής των Ελλήνων

και τον κ. Πρόεδρο της Αρχής Προστασίας

Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα

Θεωρώντας χρέος μας τη διαφύλαξη της ανεξαρτησίας και του κύρους της Αρχής Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα, υποβάλλουμε την παραίτησή μας, συμμεριζόμενοι πλήρως το σκεπτικό της παραίτησης του Πρόεδρου της Αρχής. Με τη στηριζόμενη στη γνωμοδότηση του Εισαγγελέως του Αρείου Πάγου παραβίαση από την Αστυνομία της απόφασης της Αρχής για τους όρους λειτουργίας των καμερών σε δημόσιους χώρους την 17 η Νοεμβρίου 2007, πλήττεται η Αρχή στο θεσμικό της ρόλο, και μάλιστα κατά τρόπον αντίθετο και προς το περιεχόμενο της απόφασης του Συμβουλίου της Επικρατείας, που είχε απορρίψει την αίτηση αναστολής της λειτουργίας των καμερών. Με τέτοιες παραβιάσεις θεωρούμε ότι η Αρχή δεν μπορεί να επιτελέσει το έργο που της έχει ανατεθεί από το Σύνταγμα, το οποίο συνίσταται στην αποτελεσματική προστασία των ατομικών δικαιωμάτων του πολίτη, μεταξύ των οποίων και εκείνου της κατά το Άρθρο 11 του Συντάγματος ελευθερίας των συναθροίσεων.

Φίλιππος Δωρής, τακτικό μέλος

καθηγητής του Πανεπιστημίου Αθηνών

Νίκος Φραγκάκης, τακτικό μέλος της Αρχής

δικηγόρος

Γραμματή Πάντζιου, αναπλ. μέλος της Αρχής

καθηγήτρια ΤΕΙ Αθηνών

Χρήστος Πολίτης, αναπλ. μέλος της Αρχής

δικηγόρος

Αθήνα 20-11-2007

Σήμερα 20 Νοεμβρίου 2007, το μέλος της Αρχής Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα, Αγάπιος Παπανεοφύτου υπέβαλε προς τον κ. Πρόεδρο της Βουλής των Ελλήνων, και τον κ. Υπουργό Δικαιοσύνης την παραίτησή του από της θέσεώς του. Το κείμενο της παραίτησης έχει ως εξής:

Αθήνα, 20 Νοεμβρίου 2007

Προς τον Πρόεδρο της Βουλής

Και τον Υπουργό Δικαιοσύνης

Κοιν. Αρχή Προστασίας Δεδομένων

Προσωπικού Χαρακτήρα

Η βιντεοσκόπηση της πορείας του Πολυτεχνείου από τις αστυνομικές δυνάμεις στις 17 Νοεμβρίου και συνακόλουθα η παρακολούθηση των συμμετεχόντων (νεολαίας και εργαζομένων) στη διαδήλωση, κατόπιν αδείας του εισαγγελέα του Αρείου Πάγου κ. Γ. Σανιδά, στα πλαίσια της προηγηθείσης γνωμοδότησής του είναι απόρροια του σταθερού πολιτικού προσανατολισμού της κυβέρνησης στη συρρίκνωση δημοκρατικών και συνταγματικά κατοχυρωμένων δικαιωμάτων.

Τα επιχειρήματα των κυβερνήσεων που προβλήθηκαν στην Αρχή Προστασίας Προσωπικών Δεδομένων τα προηγούμενα χρόνια, προκειμένου να χορηγήσει την άδεια λειτουργίας των καμερών, αποδεικνύεται ότι ήταν προσχηματικά και στόχευαν στη νομιμοποίηση της χρήσης τους και για σκοπούς που προσβάλλουν τα δημοκρατικά δικαιώματα.

Πρόκειται για μια πολιτική που προωθείται από τα θεσμικά όργανα της Ευρωπαϊκής Ένωσης είτε, μεταξύ άλλων, με την μορφή νόμων για την καταπολέμηση της τρομοκρατίας είτε με τη συγκέντρωση ευαίσθητων προσωπικών δεδομένων από τις υπηρεσίες της Ε.Ε., στο όνομα της ασφάλειας και της καταπολέμησης της εγκληματικότητας.

Η παραβίαση της σαφούς απαγόρευσης λειτουργίας των καμερών κατά τη διάρκεια διαδηλώσεων που είχε τεθεί με την υπ' αριθμ. 58/2005 απόφαση της Αρχής Προστασίας Προσωπικών Δεδομένων είναι πολιτική πράξη που επιβεβαιώνει τις κυβερνητικές προθέσεις. Η παρέμβαση της Δικαιοσύνης, μέσω του εισαγγελέως του Αρείου Πάγου, με την οποία παρακάμπτεται ευθέως η ανωτέρω απόφαση της Αρχής, πλήττει άμεσα την συνταγματικώς κατοχυρωμένη ανεξαρτησία της και ασφαλώς μειώνει το κύρος της.

Ο τρόπος αντιμετώπισης από την κυβέρνηση, μέσω του Υπουργού Δικαιοσύνης, της παραίτησης του προέδρου της Αρχής και μελών της επιβεβαιώνει, πέραν κάθε αμφισβήτησης, ότι συμπλέει με τη γνωμοδότηση του εισαγγελέα του Αρείου Πάγου. Κατά συνέπεια συνεργεί στην αποδυνάμωση της λειτουργίας της Αρχής Προστασίας Προσωπικών Δεδομένων και παράλληλα υιοθετεί πρακτικές που αμφισβητούν καίρια τη συνταγματικά κατοχυρωμένη ανεξαρτησία της Αρχής.

Ενόψει αυτών αισθάνομαι υποχρεωμένος να υποβάλλω αρμοδίως την παραίτησή μου από τη θέση του τακτικού μέλους της ανωτέρω Αρχής εκτιμώντας ότι τα πολιτικά δεδομένα που διαμορφώνει ή υιοθετεί η κυβερνητική πολιτική υποσκάπτουν σοβαρά τη λειτουργία της Αρχής

Αγάπιος Παπανεοφύτου

Επίκουρος Καθηγητής Παντείου Πανεπιστημίου

Τακτικό Μέλος της

Αρχής Προστασίας Δεδομένων

Τρίτη 20 Νοεμβρίου 2007

A Day in the Life


Μέσα σε μία μόλις μέρα, από μία μόνο εφημερίδα:


1. Ασφαλιστικό

Όλες οι προεκλογικές υποσχέσεις του πρωθυπουργού αναιρούνται μέσω του υπουργού του κ. Μαγγίνα. Την ίδια στιγμή, δικαστικοί βγαίνουν στην σύνταξη με 13 χρόνια εργασίας. Γράψτε λάθος. Αυτοί δεν εργάζονται, κάνουν «λειτούργημα».


2. Εκλογικός Νόμος

Τα έγραφα λίγο πριν τις εκλογές. Στο άρθρο για τον Λεωνίδα Κύρκο. Ο εκλογικός νόμος γίνεται πιο δυσαναλογικός, τέρμα το μπόνους της συνεργασίας κομμάτων. Χρειαζόμαστε δυνατές κυβερνήσεις για να μην παρενοχλούνται στο κλέψιμο.


3. Κάμερες

Παρότι η ανεξάρτητη (;) αρχή είχε απαγορέψει την χρήση καμερών, παρότι το συμβούλιο της επικρατείας δεν έχει ακόμα αποφανθεί για την χρήση τους, η αστυνομία χρησιμοποίησε κάμερες στην πορεία για την επέτειο του Πολυτεχνείου. Ο πρόεδρος και 6 μέλη της επιτροπής παραιτήθηκαν. Και τι έγινε; Δεν κινείται φύλλο.


4. Ομόλογα – Ζορμπάς

Το πόρισμα Ζορμπά (αυτό που θα έριχνε την κυβέρνηση…) τίθεται στο αρχείο. Μία απορία. Ανεξάρτητα από το αν το πόρισμα ήταν σύννομο ή όχι, ανεξάρτητα αν έπρεπε ή όχι να δημοσιευθεί, ένα πόρισμα που για να βγει κλήθηκαν δεκάδες μάρτυρες και το συνέταξαν έγκριτοι νομικοί, δεν έχει πλέον καμία αξία; Γιατί δεν δημοσιοποιείται; Γιατί δεν χρησιμοποιείται;


5. Ζωνιανά

Πραγματικά εκπλησσόμαστε για την κατάσταση; Μόνο στα Ζωνιανά γίνονται αυτά; Καλά έλεγε ο Κρητικός στα κανάλια. Καλά, οι φούντες φυτρώνουν εδώ. Τα καλάζνικοφ εδώ φυτρώνουν κι αυτά; Και οι σφαίρες; Και η κοκαΐνη, εδώ παράγεται κι αυτή; Δεν έχουν μπει από λιμάνια, από αεροδρόμια, δεν έχουν περάσει από τα σύνορα όλα αυτά; Που είναι ο έλεγχος της πολιτείας;


Αν σε μία μόνο μέρα, από μία και μόνο εφημερίδα, τα νέα είναι ΑΥΤΑ, θα αρχίσω να σκέφτομαι την μετανάστευση… Μέχρι τότε όμως, θα τα γράφω.


Παρασκευή 9 Νοεμβρίου 2007

Οι μόνοι με τηλεφωνική προέγκριση!

Να, το λένε τα χαρτιάμου! Δάνειο χωρίς προέγκριση!

Άκουσα μία διαφήμιση στο ραδιόφωνο.

Πάρτε δάνειο από μας. Την τάδε Τράπεζα. Είμαστε οι μόνοι που δίνουμε προέγκριση τηλεφωνικά.

Λοιπόν, αυτόν τον όρο προέγκριση όχι μόνο δεν τον καταλαβαίνω ετυμολογικά, αλλά με νευριάζει κιόλας. Γιατί υπονοεί ότι μπορεί να έχεις την προέγκριση αλλά όχι την έγκριση.

Υποθέτω λοιπόν ότι οι τράπεζες θα έχουν μία διαδικασία για να βγάζουν τα δάνεια. Προέγκριση, μελέτη, χρέωση, έγκριση, χρέωση, παράδοση, χρέωση, λογαριασμός, χρέωση και τα λοιπά και τα λοιπά ή κάτι αντίστοιχο τελοσπάντων.

Το θέμα είναι ότι αυτή την διαδικασία μας έχουν βάλει να την μάθουμε απέξω! Λέει ο άλλος σε διαφήμιση, ότι η τράπεζά του κάνει τηλεφωνική προέγκριση. Θεωρεί δηλαδή δεδομένο ότι ο άλλος που την ακούει την διαφήμιση, ξέρει τι είναι προέγκριση, και θα χαρεί που θα το ακούσει αυτό και θα πάει να πάρει το δάνειό του από αυτή την τράπεζα!

Είναι απίστευτο το πόσο χαμηλά έχουμε φτάσει.

Κυριακή 4 Νοεμβρίου 2007

Υπονομεύονται τα μεγάλα κόμματα;

Ο επίλογος είναι όλα τα λεφτά...


Υπονομεύονται τα μεγάλα κόμματα;

Tου Xρηστου Γιανναρα

Να κρίνουμε λογικά και νηφάλια τη διαπιστωτική πρόταση που διατυπώθηκε σε συνεδρίαση ολομέλειας της Βουλής στις 24.10.2007. Η πρόταση, όπως τουλάχιστον μεταφέρθηκε στον Τύπο, λέει:

Υπάρχουν συμφέροντα, εντός και εκτός συνόρων, που επιδιώκουν την αποσταθεροποίηση των δύο μεγάλων στην Ελλάδα κομμάτων. Μεθοδεύουν την κατάτμησή τους σε περισσότερα μικρά κόμματα, ώστε να οδηγηθεί η χώρα σε κυβερνήσεις συνεργασίας που θα συρράπτουν ιδέες και ιδιοτέλειες.

Η πρόταση μοιάζει να αποδέχεται τις ακόλουθες a priori βεβαιότητες:

Οτι κάθε κυβέρνηση συνεργασίας είναι ασθενέστερη από οποιαδήποτε αυτοδύναμη (ενός κόμματος) κυβέρνηση.

Οτι ο συγκριτικά ασθενέστερος χαρακτήρας των κυβερνήσεων συνεργασίας οφείλεται στην καταγωγική τους υποχρέωση να συρράπτουν ιδέες και ιδιοτέλειες.

Οτι κάθε απόπειρα συγκερασμού πολιτικών στόχων καταλήγει υποχρεωτικά σε κυβερνήσεις ασθενείς, δηλαδή ευάλωτες σε εκβιασμούς και πιέσεις.

Η πρόταση παρακάμπτει καίρια λογικά ερωτήματα αναγκαίων διασαφήσεων:

Γιατί μια κυβέρνηση συνεργασίας συρράπτει ιδέες και ιδιοτέλειες, ενώ δεν συμβαίνει το ίδιο με ένα «πολυσυλλεκτικό» κόμμα που σχηματίζει αυτοδύναμη κυβέρνηση;

Οποια συμφέροντα, εντός ή εκτός συνόρων, πετυχαίνουν ευκολότερα τις επιδιώξεις τους με «ασθενείς» κυβερνήσεις, με ποιο μέτρο μετράνε την ευρωστία ή τη χαυνότητα μιας κυβέρνησης: Με την ιδεολογική της ομοιογένεια ή με το ηθικό σθένος, την ακεραιότητα, την ανιδιοτέλεια των υπουργών της; Υπάρχουν πολιτικοί στόχοι (και συναφή ιδεολογικά ερείσματα) που ευνοούν περισσότερο τη «διαπλοκή» και τη διαφθορά; Πάντως η τεκμαρτή ελληνική εμπειρία δεν θα μπορούσε να βεβαιώσει διαφορές στη διαφθορά «σοσιαλιστικών» και «συντηρητικών» (αυτοδύναμων) κυβερνήσεων.

Αν υπάρχουν συμφέροντα, εντός ή εκτός της χώρας, που επιδιώκουν την αποσταθεροποίηση των δύο μεγάλων κομμάτων, προφανώς αποβλέπουν στη διαπλοκή τους με τη διαχείριση της εξουσίας. Δεν ενδιαφέρονται οι φορείς των συμφερόντων για τα ιδεολογικά προσχήματα που διαφοροποιούν τα κόμματα, για την ψυχολογική (ανίερη) εκμετάλλευση των ιδεολογικών προσχημάτων, ούτε για διαφορές πολιτικών στόχων ενδιαφέρονται. Η διαπλοκή της πολιτικής με ιδιοτελή συμφέροντα συντελείται στο διαχειριστικό επίπεδο. Επομένως, τα συμφέροντα δεν έχουν λόγο να υπονομεύουν κόμματα «πολυσυλλεκτικά» υποχρεωμένα (από τον πολυσυλλεκτικό τους χαρακτήρα) να ασκούν μόνο διαχείριση της εξουσίας χωρίς σαφείς στόχους πολιτικούς - κοινωνικούς.

Και ασφαλώς τα συμφέροντα δεν είναι μόνο οικονομικά. Πιέσεις και εκβιασμούς ασκούν στις κυβερνήσεις και συμφέροντα στρατηγικής ξένων δυνάμεων και υπερδυνάμεων, συμφέροντα πολιτικά. Θα ήταν λογικό, λοιπόν, ο ισχυρισμός που διατυπώθηκε στη Βουλή για υπονόμευση των δύο μεγάλων κομμάτων να προϋποθέσει και ένα ακόμα, παραγόμενο από την κοινή εμπειρία, ερώτημα:

Είναι τυχαίο άραγε που στην Ελλάδα μόνο μικρά κόμματα (για διαφορετικούς το καθένα λόγους ή σκοπιμότητες) υπερασπίζουν τη συλλογική αξιοπρέπεια και την πατριωτική ευαισθησία των πολιτών στα λεγόμενα «εθνικά» θέματα; Οι απλοί άνθρωποι το βλέπουν ολοφάνερα και το λένε: μόνο κόμματα που δεν πρόκειται ποτέ να κυβερνήσουν, μπορούν και καταγγέλλουν τους εκβιασμούς που υφίσταται η χώρα από ξένες δυνάμεις και υπερδυνάμεις. Οσα μεγάλα κόμματa εναλλάσσονται στην εξουσία, είναι απροκαλύπτως συμβιβασμένα, αναφανδόν ενδοτικά. Ποιος λοιπόν να τα υπονομεύσει, όταν έχει σίγουρο τον ενδοτισμό τους;

Η διατύπωση «αναφανδόν ενδοτικά» κυριολεκτεί: Γνωρίσαμε οι πολίτες τον «χαρισματικό» (ειδωλοποιημένον σήμερα) ηγέτη που θριαμβολογούσε ότι «οι βάσεις φεύγουν», ενώ την ίδια ώρα υπέγραφε την παραμονή τους στο ελληνικό έδαφος δίχως ανταλλάγματα. Ο ίδιος δέσμευε την Ελλάδα στο Νταβός να μην μπορεί να διενεργήσει έρευνα για υποθαλάσσια κοιτάσματα πετρελαίου ούτε έξω από τη Σαλαμίνα, και ταυτόχρονα ρητόρευε για «υπερήφανη εξωτερική πολιτική». Ποιο μεγάλο κόμμα λοιπόν να υπονομεύσουν τα ξένα συμφέροντα: αυτό που εξευτέλισε ανεπανόρθωτα τη χώρα στα Υμια, παρέδωσε τις βραχονησίδες του Αιγαίου στην ασάφεια των «γκρίζων ζωνών», πρόδωσε επαίσχυντα τον Οτσαλάν, προπαγάνδισε πειθήνια την Πλεκτάνη Ανάν; ΄Η να υπονομεύσουν το άλλο μεγάλο κόμμα, αυτό που δεν τόλμησε να ψελλίσει ούτε την ελάχιστη προϋποθετική αξίωση για τη συναίνεσή του να αρχίσουν οι διαπραγματεύσεις ένταξης της Τουρκίας στην Ευρωπαϊκή Ενωση. Το ίδιο που τώρα εμφανίζεται παράλογα έμφοβο και οσφυόκαμπτο απέναντι στο ποντίκι των Σκοπίων που βρυχάται;

Ο ισχυρισμός ότι υπάρχουν συμφέροντα εντός και εκτός συνόρων που υπονομεύουν τα δύο μεγάλα στην Ελλάδα κόμματα, δεν έχει λογικά ερείσματα. Αν υπάρχουν άλλα αποδεικτικά δεδομένα ενάντια στη λογική, ας έρθουν στο φως, η αλήθεια είναι πάντοτε κέρδος για όλους.

Ο ίδιος ισχυρισμός όμως ταυτίζει την υπονόμευσση των δύο μεγάλων κομμάτων και με την εσκεμμένη πρόθεση να εμφανιστεί το πολιτικό σύστημα της χώρας στα πρόθυρα κατάρρευσης. Ποντάρει ο ισχυρισμός στο αίσθημα πανικού που θα καταλάβει τους πολίτες αν αντιληφθούν ότι το πολιτικό σύστημα καταρρέει, δεν υποψιάζεται την κοινωνική δυναμική που ενδέχεται να προκαλέσει μια τέτοια πιστοποίηση. Δεκαετίες τώρα τα μεγάλα κόμματα καμουφλάρουν τη χρεοκοπία του πολιτικού συστήματος με παραισθησιογόνες ψευδαισθήσεις, για να αποκρύβεται η δραματική τους ανικανότητα και η διαπλοκή της διαχειριστικής πολιτικής με τη διαφθορά.

Πιστοποιούμε την κατάρρευση του πολιτικού συστήματος οι δίχως παρωπίδες και προκαταλήψεις πολίτες όταν τα κόμματα, στην πολιτική τους λειτουργία, αποδείχνονται ανίκανα να αντιμετωπίσουν καίρια, ζωτικά, θεμελιώδη κοινωνικά προβλήματα. Ο σημερινός τριαντάχρονος Ελληνας πολίτης είναι βεβαιωμένος, με εμπειρική τεκμηρίωση, ότι ο ίδιος και τα παιδιά του, όπως απαράλλαχτα ο πατέρας του και ο παππούς του, θα ζήσουν και θα πεθάνουν με τη συνθλιπτική πίκρα και αγανάκτηση –ίδια σε τέσσερις γενιές– για την αναπηρία να γεννηθούν Ελληνες. Κανένα φως στην άκρη του τούνελ, καμιά ελπίδα να λυθεί κάποτε το πρόβλημα της παιδείας, της δημόσιας διοίκησης, της ασφάλισης, του εξανθρωπισμού των νοσοκομείων, της συλλογικής αξιοπρέπειας στις διεθνείς σχέσεις, της δημόσιας τάξης, της πολεοδομίας, της καταστροφής του περιβάλλοντος, της ασυδοσίας των ΜΜΕ.

Δεν υπονομεύονται τα μεγάλα κόμματα. Η κοινωνία αποδομείται παρανοϊκά αλλά μεθοδικά. Η ιστορική της συνείδηση, η συνοχή και ο αυτοσεβασμός της, κάθε κριτήριο διάκρισης ποιοτήτων. Αποδομείται ανεπανόρθωτα.

http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_columns_2_04/11/2007_247631

Related Posts with Thumbnails