Δευτέρα 31 Μαρτίου 2008

Άλλο ένα λιθαράκι, στην κριτική των ΜΜΕ αυτή την φορά!

Έγραφα τις προάλλες όταν ήταν στο προσκήνιο η Ζαχοπουλιάδα και η μάχη μεταξύ Αναστασιάδη - Τριανταφυλλόπουλου:

[...]
Κάποια στιγμή, όταν είχε πρωτοκυκλοφορήσει η εφημερίδα "Πρώτο Θέμα" την είχα αγοράσει. Φαινόταν μεγάλη και πλούσια, είχε και δώρο ένα πολύ καλό DVD. Την αγόρασα λοιπόν κι άρχισα να την διαβάζω. Αντιμετώπισα τα ίδια.

"Να ξέρει ο χοντρός με το μουστάκι ότι τον παρακολουθεί ο ψηλός με το πούρο"
"Μην σπρώχνεστε για τον διαγωνισμό του Υπουργείου Τάδε. Τον έχει καπαρώσει εδώ και 2 χρόνια ο γνωστός της Λ. Μεσογείων. Του το χρώσταγε ο κοντός από την υπόθεση των ελικοπτέρων που είχαν πάει στον Οικοδόμο της Κηφισίας"

Σε αυτό το στυλ.

Εγώ, δεν καταλάβαινα γρι. Νάδα. Νιέτ. Φυσικά δεν ξαναγόρασα την εφημερίδα. Αν ήθελα τέτοιου είδους διασκέδαση, υπάρχει το Τέστ, Το ΚΟΥΙΖ και ο Γρίφος. Αλλά όταν διαβάζω εφημερίδα, θέλω να υπάρχει υποκείμενο, ρήμα και αντικείμενο και όχι επιθετικοί προσδιορισμοί. Βίτσιο μου ρε παιδιά. Τι να κάνω τώρα;

Τον τελευταίο μήνα, χαίρομαι ιδιαίτερα που δεν καταλάβαινα τίποτε σχεδόν από αυτές τις εκπομπές και από αυτά τα άρθρα. Και θέλω, με όλη μου την καρδιά, όσοι καταλάβαιναν και σώπαιναν, να πάνε μέσα για όλη τους την ζωή.


Όλο το ποστ εδώ:

http://dpurpler2.blogspot.com/2008/01/blog-post_27.html

Δείτε πως ακριβώς στήνεται το παιγχνίδι, περισσότερα παραδείγματα και το βαθύτερο κίνητρο εδώ:

http://politis-gr.blogspot.com/2008/03/blog-post_29.html

Ας δούμε και κάποια χαρακτηριστικά παραδείγματα.

- «Σε ποιον οργανισμό ο γιος γενικού διευθυντή έχει νοικιάσει κτίριό του (στην Κάνιγγος) και το έχει μετατρέψει σε μαγαζί; Πόσο νοίκι πληρώνει; Και πώς έγινε η ανάθεση;» (4/12/05).

- «Και την παράνομη καλή του και τον ανιψιό του αλλά και τον κολλητό του τελευταίου μαθαίνουμε ότι έχει βολέψει ο αρχηγός της πολυεθνικής στα τρόφιμα. Όλα τα παραπάνω, δύο με τρία χρόνια πριν μας αποχαιρετήσει. Άμα ο αρχηγός "μεριμνά", όλα είναι καλά» (29/1/06).

- «Η ξαδελφούλα του κυρίου υφυπουργού, με το γραφείο στο Κολωνάκι, κάνει χρυσές δουλειές σε υπουργείο και θεσμικό φορέα. Ειδικότερα, από το 1994 (έτος-σταθμό και για τον υφυπουργό) οι business δεν έχουν τελειωμό. Εμ, δεν μάθαμε κι εμείς γραφιστική να πάμε μπροστά!» (12/11/06)

- - «Ποια είναι η φοβερή στα... τρίποντα νομική σύμβουλος, η οποία μάλιστα έχει και εκλεκτικές συγγένειες με κορυφαίο υπουργό της κυβέρνησης με καλλιτεχνικές τάσεις; Αυτή που καθάρισε το άδειο ταμείο αθλητικού φορέα και έχει φίλους στου Παπάγου» (4/3/07).

- «Ποιας κυρίας, η οποία ασχολείται με τα κοινά σε Δήμο των Νοτίων Προαστίων της Αττικής, το όνομα έχει εμπλακεί σε οικονομικό σκάνδαλο μεγάλης ασφαλιστικής εταιρείας; Κοινό χαρακτηριστικό της εν λόγω κυρίας και της ασφαλιστικής εταιρείας είναι το γράμμα... νι! Σύντομα περισσότερες αποκαλύψεις...» (23/7/06).

Αυτά είναι ένα πολύ μικρό δείγμα από το σύνολο των ….μηνυμάτων που έχουν δημοσιευτεί.

Γουστάρω πολύ όταν λειτουργεί σωστά το αισθητήριο μου της λογικής και της αξιολόγησης!

Σάββατο 22 Μαρτίου 2008

Κοινή Λογική, ανοιχτά μυαλά και ορθός Λόγος


Διαβάστε αυτό:

http://dpurpler2.blogspot.com/2008/03/g.html

και μετά αυτό:

http://dpurpler2.blogspot.com/2008/02/blog-post.html

...και μετά το απόσπασμα από την σημερινή Ελευθεροτυπία που προσπαθεί να εξηγήσει γιατί δεν πέφτει η Κυβέρνηση με τόσα πολλά που γίνονται εναντίον των δικαιωμάτων:


Εξήγηση τρίτη: Μήπως υπάρχουν κατηγορίες ψηφοφόρων που συμφωνούν με ορισμένα από τα μέτρα που παίρνει η σημερινή κυβέρνηση; Για παράδειγμα, γιατί είναι κοινωνικά δίκαιο μια νέα γυναίκα, μεταξύ 40 και 45 ετών (π.χ. τραπεζικός υπάλληλος) να συνταξιοδοτείται, ενώ τα παιδιά της μπορεί να είναι 10, 15 ή και 17 ετών; (υπαρκτό παράδειγμα). Μήπως είναι καλύτερο για όλους -για την ασφαλισμένη, για την προστασία τη μητρότητας, για τη χώρα συνολικά- οι μητέρες να προστατεύονται αποφασιστικά όταν τα παιδιά τους είναι μικρά και τις έχουν μεγαλύτερη ανάγκη; Να παίρνουν, δηλαδή, για δύο χρόνια (ας πούμε) ολόκληρο τον μισθό τους χωρίς να δουλεύουν και μετά να έχουν ισχυρή προστασία με δωρεάν παιδικούς σταθμούς κ.λπ.; Κάτι τέτοια δεν κάνουν οι προηγμένες χώρες π.χ. στη Σκανδιναβία με το ισχυρό κοινωνικό κράτος; Αντί, λοιπόν, να ενθαρρύνουμε μια τέτοια προστασία της μητρότητας (έχουμε και θλιβερή υπογεννητικότητα), βγάζουμε στη σύνταξη γυναίκες στην πιο παραγωγική ηλικία τους. Τα ίδια και χειρότερα γίνονταν (και γίνονται ακόμη, αυτό δεν αλλάζει) με την κατηγορία των ένστολων (κι έχουμε πλημμυρίσει με νεότατους συνταξιούχους αστυνομικούς, στρατιωτικούς κ.λπ.). Οι οποίοι, φυσικά, εισπράττουν τη σύνταξή τους και, ταυτόχρονα, κάνουν και μια δουλίτσα (φυσικά ανασφάλιστη...) για συμπλήρωμα. Κι άντε μετά να βρει δουλειά, οποιαδήποτε δουλειά πλέον, ο νέος των 20, των 25, των 30 ετών. Αντί, λοιπόν, το συνδικαλιστικό κίνημα να δώσει μια μάχη για να εξαλειφθούν αυτές οι στρεβλώσεις του ασφαλιστικού συστήματος, ζητώντας ταυτόχρονα ουσιαστική στήριξη της μητρότητας, λέει «όχι σε όλα», αφήνοντας την Πετραλιά να αλωνίζει, καταργώντας και τις πρόωρες συντάξεις (σωστά) και χωρίς να δίνει καμία ιδιαίτερη φροντίδα για τις μητέρες (μέγα λάθος). Αν σ' όλα αυτά προστεθούν: Ο κατακερματισμός του κοινωνικού ιστού, όπου επαγγελματικές τάξεις αισθάνονται ικανοποίηση από το πετσόκομμα δικαιωμάτων άλλων τάξεων, πιο «προνομιούχων». Ή αντιστρόφως αισθάνονται θυμό, επειδή κάποιες άλλες κατάφεραν να υποστούν μικρότερες απώλειες. Ο καταφανής πλέον διαχωρισμός δημοσίου και ιδιωτικού τομέα (αυτό φαίνεται από το ποιοι απεργούν και ποιοι όχι), με τους ανθρώπους του δεύτερου να ζουν συνεχώς υπό το άγχος της ανασφάλειας, ξέχωρα οι υποδεέστερες αμοιβές. Η απάντηση στο ερώτημα που θέσαμε δίνεται αβίαστα. Το χειρότερο είναι ότι η κυβέρνηση με μερικά μπαλώματα νομίζει ότι λύνει το μεγαλύτερο σύγχρονο κοινωνικό πρόβλημα. Και η αντιπολίτευση νομίζει ότι τη δυσκολεύει, πλειοδοτώντας σε κούφιες υποσχέσεις. Δυστυχώς, η πολιτική τάξη που κυβερνάει και αντιπολιτεύεται είναι σήμερα κατώτερη των περιστάσεων. Αλλά τι να κάνουμε; Αυτούς έχουμε, αυτούς ψηφίζουμε, μ' αυτούς θα πορευτούμε. Κι ο θεός να βάλει το χέρι του...

karelias@enet.gr
ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ - 21/03/2008
(http://www.enet.gr/online/online_fpage_text/id=96258480)


Ε, μα τον Τουτάτη και μα τον Μπελένο, ας αρχίσουμε ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ να λέμε καμμιά φορά τα πράγματα με το όνομά τους!

ΕΘΝΙΚΟΝ ΤΟ ΑΛΗΘΕΣ...

Και το "ΟΧΙ σε όλα" δεν πρέπει να είναι αυτοσκοπός!

Διαφορετικά υπονομεύουν τον δίκαιο -ουσιαστικά- αγώνα της μεγάλης σιωπηλής πλειοψηφίας των εργαζομένων ΕΙΔΙΚΑ στην σημερινή συγκυρία της συγκεκριμένης περίπτωσης που ζούμε αυτές τις μέρες!


Παρασκευή 21 Μαρτίου 2008

Μαζεύονται υπογραφές για το δημοψήφισμα του Ασφαλιστικού

Διαβάστε και τον Αρκούδο

http://www.petitiononline.com/syn0803/petition.html


To: ΒΟΥΛΗ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ

Ο ΑΓΩΝΑΣ ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ
ΛΕΜΕ ΟΧΙ ΣΤΟ ΑΝΤΙΑΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΟ ΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟ
ΣΤΗΡΙΖΟΥΜΕ ΤΗΝ ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ ΓΙΑ ΔΗΜΟΨΗΦΙΣΜΑ


Όλο το προηγούμενο διάστημα αγωνιστήκαμε μέσα από τα συνδικάτα μας. συμμετείχαμε στις απεργίες και τις κινητοποιήσεις των κλάδων μας κάναμε σαφές πως δεν θα αφήσουμε να περάσει η διάλυση του ασφαλιστικού συστήματος.
Η κυβέρνηση κάνει πως δεν καταλαβαίνει αγνοώντας τους εκατοντάδες χιλιάδες εργαζόμενους που βρέθηκαν στον δρόμο στα μεγαλειώδη συλλαλητήρια της Τετάρτης 19 Μαρτίου και προκαλώντας τελικά το λαϊκό αίσθημα.
Με αυτό το κείμενο στηρίζουμε την πρωτοβουλία για διενέργεια δημοψηφίσματος και καλούμε την, τόσο σίγουρη για τον εαυτό της, κυβέρνηση να παγώσει την διαδικασία όπως προβλέπει το Σύνταγμα και να θέσει το νομοσχέδιο στην κρίση του λαού.

Ο αγώνας αυτός πρέπει να έχει νικητή
κι αυτό είναι υπόθεση και ευθύνη όλων μας.

Sincerely,

The Undersigned

Τετάρτη 19 Μαρτίου 2008

ΠΡΟΚΛΗΤΙΚΟΙ.doc

Έλαβα από τον βουλευτή κ. Καχριμάκη το ακόλουθο email. Δεν έχω ιδέα που βρήκε την ηλεκτρονική μου διεύθυνση, αλλά αν είναι να στέλνει κι άλλα τέτοια ωραία, δεν πειράζει καθόλου!

ΕΡΩΤΗΣΗ
Για τους κ.κ. Υπουργούς Πολιτισμού και Οικονομικών

ΘΕΜΑ: «Ενόσω συνεχίζεται η συστηματική Κυβερνητική προσπάθεια υπονόμευσης της ΟΠΑΠ Α.Ε. προς εξυπηρέτηση ιδιωτικών συμφερόντων, η Κυβέρνηση αντιμετωπίζει την πολύπαθη επιχείρηση δημοσίου ενδιαφέροντος ως Κέντρο Εξυπηρέτησης και Αντιπαροχών «Εκλεκτών και Ημετέρων» με παχυλούς μισθούς 36.000 € μηνιαίως και 450.000 € περίπου ετησίως, από την τσέπη του Ελληνικού λαού.»

Αμέσως μετά τις εκλογές του 2004, η ΟΠΑΠ Α.Ε., εποπτευόμενη από το Υπουργείο Πολιτισμού, επικεφαλής του οποίου είχε αναλάβει ο ίδιος ο Πρωθυπουργός, υπέκυψε, με τις εντολές της στενά συνδεδεμένης με το Μέγαρο Μαξίμου, τότε Διοίκησής της, σε προκλητικές τακτικές ευνοιοκρατίας, νεποτισμού και αναξιοκρατίας, που κρύβονταν πίσω από τις άκρως υποκριτικές δηλώσεις Καραμανλή περί δήθεν Μηδενικής Ανοχής.

Σύμφωνα με πληροφορίες, χαρακτηριστικό παράδειγμα των απροκάλυπτων μεθοδεύσεων για υπέρογκες ανταποδοτικές παροχές σε ημέτερους μέσα από την λειτουργία της ΟΠΑΠ Α.Ε. αποτελεί η περίπτωση Τζιαμπίρη, συγγενικού προσώπου γνωστής τέως Αντιπρυτάνεως του ΑΠΘ και Προέδρου του Ιδρύματος «Κωνσταντίνος Καραμανλής» στη Θεσσαλονίκη! Το βιογραφικό του κ. Τζιαμπίρη, σύμφωνα με πληροφορίες, είναι πάμπτωχο από πλευράς επαγγελματικής δραστηριοποίησης και με μοναδικό ουσιαστικό στοιχείο την ίδρυση προσωπικής εταιρείας με την επωνυμία ΤΖΙΑΜΠΙΡΗΣ και ΣΙΑ Ε.Ε. μετοχικού κεφαλαίου μόλις 600 ευρώ και χωρίς καμία μέχρι τότε εμπορική δοσοληψία. Ωστόσο, αυτό καθόλου δεν εμπόδισε την επιλογή του την λαμπρή και πλουσιοπάροχα αμειβόμενη επαγγελματική του ανέλιξη στην πολύπαθη ΟΠΑΠ Α.Ε.

Αρχικά διορίζεται ως ειδικός σύμβουλός της ΟΠΑΠ Α.Ε. με την προκλητικά υψηλή μηνιαία αντιμισθία των 12.000 ευρώ… ποσό που υπερβαίνει κατά πολύ τις επίσης υψηλές αμοιβές άλλων Κυβερνητικών εκλεκτών που απασχολούνται στην ΟΠΑΠ Α.Ε. και ασχολούνται με την συστηματική υπονόμευσή της!
Στις 14/10/2004 η Διοίκηση της ΟΠΑΠ Α.Ε. διορίζει τον κ. Τζιαμπίρη μέλος Επιτροπής Διαγωνισμού με ΕΙΔΙΚΗ ΑΜΟΙΒΗ 125.000 ευρώ πλέον ΦΠΑ και εξόδων μετακίνησης, διαμονής και διατροφής.
Η Επιτροπή αυτή που διενεργεί διαγωνισμό πληροφορικής (σε αντικατάσταση προηγούμενου που είχε προκηρυχθεί επί ΠΑΣΟΚ) υποβοηθάται με δύο υποστηρικτικές υπηρεσίες (γραμματειακές και ηλεκτρονικές) από … την Γ. ΤΖΙΑΜΠΙΡΗΣ Ε.Ε., την νεοσύστατη δηλαδή εταιρεία του μέλους της Επιτροπής και ειδικού συμβούλου κ. Γ. Τζιαμπίρη, η οποία για τις υπηρεσίες της αμείβεται με 24.000 ευρώ μηνιαίως (12.000 ευρώ περίπου για την κάθε μία υποστηρικτική υπηρεσία)
Στις 30/11/2006 η ΟΠΑΠ Α.Ε. με τον Γ. Τζιαμπίρη, ως διαχειριστή της εταιρείας με την επωνυμία QUALITY BUSINESS SOLUTIONS, εταιρεία που ο ίδιος συνέστησε μόλις το 2005 σε αντικατάσταση – προφανώς - της Γ. Τζιαμπίρης και ΣΙΑ Ε.Ε. (ΦΕΚ ΤΑΕ – ΕΠΕ 11018/18-10-05), υπογράφει Σύμβαση, όπου ενοποιούνται τα αντικείμενα των προηγούμενων συμβάσεων έργου με ενιαία αμοιβή 36.000 ευρώ πλέον ΦΠΑ και με διάρκεια ισχύος της σύμβασης ενός (1) έτους.
Στις 23/8/2007 και ενόψει των εκλογών του Σεπτεμβρίου η Διοίκηση της ΟΠΑΠ Α.Ε. έσπευσε, τρεις ολόκληρους μήνες πριν τη λήξη της, να ανανεώσει την παραπάνω ενιαία σύμβασή για ακόμα τρία (!!!) χρόνια… Στα πλαίσια της πάγιας πια Κυβερνητικής τακτικής προεκλογικής κρυψίνοιας και υποκρισίας, η Διοίκηση δεν κοινοποίησε την απόφασή της αυτή στις υπηρεσίες του Οργανισμού παρά μόνο αφού βεβαιώθηκε για το ευνοϊκό για αυτήν αποτέλεσμα των εκλογών.
Παράλληλα, στις 29/8/2007 η Διοίκηση της ΟΠΑΠ Α.Ε. με νεότερη απόφασή της χαρίζει εφάπαξ επιπλέον 25.000 ευρώ πλέον ΦΠΑ στην εταιρεία του κ. Τζιαμπίρη για την επιτυχή συμβολή της στην κατάρτιση του συμφωνητικού ΟΠΑΠ Α.Ε. – ΙΝΤΡΑΛΟΤ που είχε συναφθεί μετά την ακύρωση από την Διοίκηση του διαγωνισμού για την τεχνολογική αναβάθμιση του Οργανισμού.

Φαίνεται πως εκατοντάδες χιλιάδες ευρώ φεύγουν, με διάφορους τρόπους (συμβάσεις έργου, μπόνους, υπέρογκες αποζημιώσεις για συμμετοχές σε Επιτροπές Διαγωνισμών, έξοδα παραστάσεως) από τα ταμεία της ΟΠΑΠ Α.Ε., εταιρείας δημοσίου ενδιαφέροντος, ερήμην του Ελληνικού για να καταλήξουν σε ένα και μόνο Κυβερνητικό «εκλεκτό»…
Δεν γνωρίζουμε αν η παροχή υπηρεσιών αποτελεί την αποκλειστική αιτία της προκλητικά ευνοϊκής αντιπαροχικής μεταχείρισης του κ. Γ. Τζιαμπίρη, γνωρίζουμε, όμως ότι, στη γενιά των 700 ευρώ, περισσεύουν οι επιστήμονες με μεταπτυχιακά, διδακτορικά και εμπειρία σκληρής δουλειάς, που θα έπρεπε να ήταν η πηγή από την οποία αξιοκρατικά θα στελεχωνόταν η ΟΠΑΠ Α.Ε. με τρόπο ώστε να διασφαλίζεται η υπεράσπιση του δημοσίου συμφέροντος και η διαφάνεια με την συμμετοχή νέων επιστημόνων μακριά από πελατειακές λογικές, βολέματα και εξαρτήσεις.

Δεν είναι, λοιπόν, μόνο προκλητικό το μέγεθος των ποσών δημοσίου – ουσιαστικά – χρήματος, που διατίθενται σε ένα και μόνο πρόσωπο, αλλά και το μέγεθος της αναξιοκρατίας και της ιδιοκτησιακής λογικής με την οποία η Κυβέρνηση Καραμανλή ουσιαστικά λυμαίνεται την ΟΠΑΠ Α.Ε. μακριά από κάθε έννοια υπηρέτησης του δημοσίου συμφέροντος.

Μετά τα παραπάνω ερωτάσθε:

1. Με ποια κριτήρια και σε ποια λογική περιορισμού σπατάλης και αξιοκρατίας ο κ. Γ. Τζιαμπίρης, τα τελευταία τριάμισι χρόνια γίνεται αποδέκτης τεράστιων χρηματικών ποσών εκατοντάδων χιλιάδων ευρώ ετησίως από την ΟΠΑΠ Α.Ε., στην οποία απασχολείται με διαδοχικές συμβάσεις έργου νεοσύστατων εταιρειών του, συμμετέχοντας ταυτόχρονα σε Επιτροπή Διαγωνισμών με υπέρογκη «ειδική» αποζημίωση;

2. Αληθεύει ότι ο Γ. Τζιαμπίρης αποτελεί επιλογή του Πρωθυπουργικού περιβάλλοντος, τη στιγμή μάλιστα που εκείνο τον καιρό το Υπουργείο Πολιτισμού που διορίζει την Διοίκηση και εποπτεύει την ΟΠΑΠ Α.Ε. είχε αναληφθεί προσωπικά από τον Πρωθυπουργό της … Μηδενικής Ανοχής στην Διαφθορά;

3. Ποια η απάντηση του Υπουργείου σας στις εύλογες υπόνοιες αδιαφανών ανταποδοτικών μεθοδεύσεων;

4. Πώς εξηγείται στα πλαίσια της διαφάνειας η προεκλογική και εσπευσμένη απόφαση ανανέωσης της σύμβασης της δεύτερης εταιρείας του κ. Τζιαμπίρη από την Διοίκηση της ΟΠΑΠ Α.Ε. για τρία ολόκληρα χρόνια , ενώ η σύμβαση κανονικά έληγε μετά τις εκλογές; Γιατί αυτή η απόφαση, που δεσμεύει την ΟΠΑΠ Α.Ε. να καταβάλει μηνιαίως 36.000 ευρώ στον κ. Τζιαμπίρη δια μέσου της εταιρείας του, κοινοποιήθηκε στις αρμόδιες υπηρεσίες του Οργανισμού μετά τις εκλογές και όχι αμέσως μετά την λήψη της;

5. Πως εξηγείται η επίσης προεκλογικού χρόνου απόφαση της ΟΠΑΠ Α.Ε. να επιβραβεύσει σε σχέση με την κατάρτιση του συμφωνητικού ΟΠΑΠ Α.Ε. – ΙΝΤΡΑΛΟΤ με μπόνους 25.000 ευρώ την ίδια εταιρεία, την στιγμή που ήδη αυτή αμοίβεται προκλητικά πλουσιοπάροχα για τις υπηρεσίες της;

6. Παρακαλώ να κατατεθούν στη Βουλή όλες οι σχετικές συμβάσεις και αποφάσεις της Διοίκησης της ΟΠΑΠ Α.Ε. μαζί με τα πρακτικά των συνεδριάσεων, καθώς και οι μετοχικές συνθέσεις και τα καταστατικά των εταιρειών του κ. Γ. Τζιαμπίρη.

7. Ποια η θέση σας απέναντι στους χιλιάδες νέους επιχειρηματίες και επιστήμονες που είτε αναζητούν δουλειά, είτε υποαμείβονται για τα προσόντα τους, όταν προεκλογικά τους τάζατε αξιοκρατία, ευκαιρίες και διαφάνεια και μετεκλογικά δίνετε ρεσιτάλ νεποτισμού και ευνοιοκρατίας, επιλέγοντας ένα και μόνο πρόσωπο, αμφίβολων προσόντων, στο οποίο καταβάλλετε αμοιβές εκατοντάδων χιλιάδων ευρώ ετησίως, ευρώ δημοσίου χρήματος, χρήματος που τελικά προέρχεται από τις τσέπες και των νέων ανθρώπων που, επειδή στερούνται «γαλάζιων» περγαμηνών, δεν μπορούν καν να ονειρευτούν τις ευκαιρίες και τις προοπτικές του κ. Γ. Τζιαμπίρη;

8. Έχετε σκεφτεί ποτέ πως η περίφημη δημοσιονομική προσαρμογή σας θα γινόταν με λιγότερες στερήσεις του Ελληνικού λαού, αν περικόπτατε τις υπέρογκες αμοιβές που μέσω εταιρειών του Δημοσίου και του ευρύτερου Δημοσίου συμφέροντος καταλήγουν στις τσέπες των πάσης φύσεως «ημετέρων» σας, την ίδια στιγμή που πολλές από αυτές τις εταιρείες σημειώνουν καθοδική πορεία;

Οι ερωτώντες Βουλευτές

Μιχάλης Καρχιμάκης
Δημήτρης Λιντζέρης
Σοφία Σακοράφα
Χρήστος Αηδόνης
Μάρκος Μπόλαρης
Βαγγέλης Παπαχρήστος

Περί ασφαλιστικού


Ότι πιο τεκμηριωμένο μπόρεσα να βρω για το ασφαλιστικό:

Διαβάστε παρακαλώ τα παρακάτω δεδομένα:
(Όλα είναι από την πρόταση του ΣΥΡΙΖΑ για το ασφαλιστικό και μπορείτε να βρείτε ολόκληρο το κείμενο κάνοντας κλικ ΕΔΩ)

[...]

7.3. Μέσω της παρακράτησης και μη απόδοσης στα ασφαλιστικά ταμεία εξαιρετικά σημαντικών πόρων. Σύμφωνα με στοιχεία της ομοσπονδίας των εργαζομένων στα ασφαλιστικά ταμεία, οι οφειλές του κράτους στα ταμεία ξεπερνούν τα 8,7 δις €, ενώ οι οφειλές των εργοδοτών φθάνουν τα 8,2 δις €. Το κράτος δεν έχει αποδώσει από το 1993 ούτε ένα ευρώ από τις υποχρεώσεις του στο πλαίσιο της τριμερούς χρηματοδότησης, ενώ η εργοδοσία απολαμβάνει επαναλαμβανόμενες χαριστικές ρυθμίσεις.

[...]

7.4. Η εισφοροδιαφυγή υπολογίζεται σε πάνω από 5 δις €, ενώ η ανασφάλιστη εργασία υπολογίζεται ότι αγγίζει πάνω από 1 εκατομμύριο εργαζομένους, κυρίως οικονομικούς μετανάστες, νέους και γυναίκες.

[...]

Γ.5. Προϋποθέσεις σύνταξης, ύψος και δομή των συντάξεων

41. Η Ελλάδα, στο πλαίσιο της ζώνης του Ευρώ, έχει από τις υψηλότερες ασφαλιστικές εισφορές και παράλληλα τις χαμηλότερες συντάξεις. Η κατώτερη σύνταξη στη χώρα μας αντιστοιχεί στο 40 - 50% της αντίστοιχης των χωρών της ζώνης του ευρώ. Το 50% των συνταξιούχων της χώρας βρίσκεται στη κατηγορία των κατώτατων ορίων συντάξεων (μέχρι 420 ευρώ). Το 70% των συνταξιούχων του ΙΚΑ αμείβονται με τις κατώτερες συντάξεις. Το ΙΚΑ παραμένει το φτωχοκομείο της κοινωνικής ασφάλισης, αφού το 73% των συνταξιούχων του λαμβάνουν ως κύρια σύνταξη λιγότερα από 500 ευρώ το μήνα, οι συντάξεις των αυτοαπασχολουμένων κινούνται στα ίδια επίπεδα, ενώ των αγροτών είναι αρκετά μικρότερες και αποτελούν ουσιαστικά προνοιακό βοήθημα. Η μέση σύνταξη στον ιδιωτικό τομέα ανέρχεται στα 550 ευρώ, ενώ το αναγνωρισμένο επίσημα όριο φτώχειας στην Ελλάδα βρίσκεται στο επίπεδο των 520 ευρώ περίπου. Ο πραγματικός μέσος δείκτης αναπλήρωσης του συντάξιμου μισθού από την κύρια σύνταξη είναι σήμερα 44% και με έντονες εσωτερικές ανισότητες, λόγω μιας χρόνιας πολιτικής απαξίωσης και μη αναπροσαρμογής, με ευθύνη των κυβερνήσεων, των συντάξεων σύμφωνα με τις αυξήσεις των συλλογικών συμβάσεων εργασίας των ενεργών εργαζομένων. Οι νεότερες γενιές έχουν χειρότερους όρους ασφάλισης και συνταξιοδότησης.

Δεν μπορώ να τα διασταυρώσω αυτά τα στοιχεία. Ελπίζω ο ΣΥΡΙΖΑ να είναι αξιόπιστος στα στοιχεία που δηλώνει.

ΟΜΩΣ, ακόμα και μόνο το γεγονός ότι δεν υπάρχει δυνατότητα διασταύρωσης δείχνει την προχειροδουλειά που έχει γίνει στην σύνταξη του νέου ασφαλιστικού νομοσχεδίου.

Το κράτος δεν πληρώνει το μερίδιο που του αναλογεί, υπάρχει τεράστια εισφοροδιαφυγή χωρίς αποτελεσματικό μηχανισμό περιορισμού, τελικά οι μόνοι που πληρώνουν είναι οι εργαζόμενοι, πολλά λεφτά, για μικρές και ανεπαρκείς παροχές.

Είμαστε –πάλι- οι τελευταίοι και οι πιο αδικημένοι στην Ευρώπη.

Πληρώνουμε τα περισσότερα, απολαμβάνουμε τα λιγότερα.

Και αυτά τα λίγα, ακόμα θέλουν να τα «ισορροπήσουν» προς τα κάτω.

Το 76% του λαού είναι αντίθετο στο νομοσχέδιο. Ουσιαστικός διάλογος δεν προηγήθηκε, ούτε κάποια ουσιαστική μελέτη του προβλήματος και των αιτιών που το δημιουργούν.

Εύκολη η λύση: Πληρώνουν οι μαλάκες. Ως πότε;



Μια σιωπηρή πλειοψηφία 700 ευρώ

[ ΠΡΟΒΟΛΕΙΣ ]

Της Αριστοτελίας Πελώνη peloni@dolnet.gr

«ΟΙ ΕΞΑΓΓΕΛΙΕΣ των κυβερνήσεων δεν σου επιτρέπουν να ονειρευτείς.
Είμαστε η γενιά που δουλεύει έναν μήνα για να καταφέρει να πληρώσει την κλήση της Τροχαίας ή τη δόση της τράπεζας».

Η εξομολόγηση ανήκει σε έναν εκπρόσωπο της «γενιάς των 700 ευρώ», στο ομότιτλο blog (http: //g700. blogspot. com). Μιας γενιάς ξεχασμένης, την οποία εσχάτως- και άμα τη εμφανίσει του Αλέξη Τσίπρα - θυμήθηκαν όλα τα κόμματα.

Πρόκειται για τα παιδιά που μεγάλωσαν με τον μπαμπούλα της ανεργίας και με το άγχος να μαζέψουν «χαρτιά» για να έχουν εφόδια για το μέλλον. Που πήραν το Lower στα 12 και το Ρroficiency στα 15 και κατόπιν μπήκαν στο πανεπιστήμιο. Αυτά τα παιδιά ξέρουν καλά ότι παρά τις δύο ξένες γλώσσες και το μεταπτυχιακό (εσχάτως και το διδακτορικό) θα περάσουν τα περισσότερα, υποχρεωτικά, την πόρτα της ανεργίας και όταν βρουν δουλειά το μόνο που θα τους εξασφαλίσει θα είναι μια δύσκολη ζωή. Εξ ου και η «γενιά των 700 ευρώ» χαρακτηρίζεται και «υπερχρεωμένη» γενιά.

Είναι το 68% των νέων μέχρι 30 ετών στην Ελλάδα πουσύμφωνα με έρευνα του Πανεπιστημίου Αθηνών- μένουν ακόμη με τους γονείς τους, είτε γιατί δεν εργάζονται είτε γιατί είναι κακοπληρωμένοι. Είναι ίσως η μόνη γενιά της Μεταπολίτευσης, οι εκπρόσωποι της οποίας αντιμετωπίζουν μαζικά την πιθανότητα να ζήσουν χειρότερα από τους γονείς τους! Την ώρα που η γενιά αυτή βράζει, βλέποντας τα τέκνα της γενιάς του Πολυτεχνείου να τρώνε με χρυσά κουτάλια, τα οποία αυτή καλείται τώρα να πληρώσει, τα δύο μεγάλα κόμματα δεν φαίνεται να έχουν αντιληφθεί την πραγματικότητα. Κυνηγούν ακόμη τον άπιαστο «μεσαίο χώρο», ενώ θα έπρεπε να αφουγκράζονται το ρέκβιεμ της μεσαίας τάξης την ώρα της πτώσης του εγχειρήματος Σημίτη.

Ακόμη κι αν τα υψηλά ποσοστά του ΣΥΡΙΖΑ αποδειχθούν «φουσκονεριά», δείχνουν για άλλη μια φορά ότι τα δύο μεγάλα κόμματα βρίσκονται αλλού. Αλλού βρίσκεται και η κοινωνία. Φταίνε οι δημοσκοπήσεις που δείχνουν ότι και η ψήφος πάει αλλού; Και τι θα γίνει αν, κατά τον ποιητή, έχει φτάσει η ώρα «και θα λάβουνε τα όνειρα εκδίκηση»;

http://www.tanea.gr/ColumnCategory.aspx?d=20080319&nid=7879389&sn=&spid=876

Δευτέρα 17 Μαρτίου 2008

Το σημείο G του πολιτικού φάσματος.

Έχουμε την χειρότερη κυβέρνηση που θυμάμαι. Ποτέ άλλοτε η κατάσταση δεν ήταν τόσο χάλια και ποτέ άλλοτε δεν υπήρχε κανενός είδους ελπίδα στον ορίζοντα.

Σε όλους τους τομείς, η κατάσταση είναι είτε στάσιμη, είτε χειροτερεύει. Από πού να αρχίσει και που να τελειώσει κανείς;

Παιδεία; Οικονομία; Κοινωνική συνοχή; Ελευθερίες; Περιβάλλον; Κακοδιοίκηση; Υγεία; Ανεργία και εργασιακές σχέσεις; Όλα πάνε κατά διαόλου. Και η παγκόσμια οικονομική συγκυρία δεν βοηθά καθόλου με την διαφαινόμενη ύφεση που βρίσκεται προ των πυλών.

Το ΠΑΣΟΚ έχει κουράσει και κουραστεί. Πολύ σωστά ο κόσμος δεν τρέφει πλέον καμία ελπίδα από αυτό για ένα καλύτερο μέλλον. Πόσες ακόμα σφαλιάρες θα πρέπει να φάνε για να καταλάβουν τι γίνεται, να παραδεχθούν δημόσια το πρόβλημα και να πάνε στα σπίτια τους οι περισσότεροι;

Όταν επιμένουν να μας πλασάρουν την Φώφη, την Βάσω Παπανδρέου, τον Μπίστη, τον Βερελή και τον Πρωτόπαπα σαν την ελπίδα για το μέλλον, λυπούμαστε, αλλά δεν θα πάρουμε. Και όταν εξηγούν την άνοδο του ΣΥΡΙΖΑ λόγω της προβολής από τα ΜΜΕ! Την δικιά τους την καμπούρα δεν την βλέπουν ή δεν θέλουν να την δουν! Είτε είναι ηλίθιοι και δεν καταλαβαίνουν τον λαό είτε είναι αγκιστρωμένοι στις μικροεξουσίες τους και στα συμφέροντά τους και προσπαθούν –ακόμα!- να κρατηθούν με το ζόρι σε αυτά που ο λαός τους έχει κατηγορήσει και τιμωρήσει δύο φορές μέχρι τώρα!

Και ο ΣΥΡΙΖΑ ανεβαίνει. Και καλά κάνει!

Με την επιδρομή στις λαϊκές κατακτήσεις των 4 τελευταίων χρόνων, η μόνη λύση είναι να πάμε αριστερότερα. Είναι ΠΑΣΙΦΑΝΕΣ ότι χρειαζόμαστε αναδιανομή του εισοδήματος. Αν συνεχιστεί αυτή η κατάσταση, σε λίγο δεν θα υπάρχουν καταναλωτές να καταναλώσουν και φορολογούμενοι να πληρώσουν! «Δυστυχώς πτωχεύσαμε» που θα έλεγε και ο Τρικούπης!

Πόσο αριστερότερα μπορούμε να πάμε όμως;

Θέλουμε να πάμε τόσο αριστερά ώστε να φύγουμε από το ΝΑΤΟ;

Θέλουμε να υποστηρίζουμε εξ’ ορισμού ΚΑΘΕ απαίτηση των συνδικαλιστών που δεν εκπροσωπούν παρά μία μικρή μειοψηφία από το σύνολο των εργαζομένων;

Θέλουμε να γιγαντώσουμε αυτόν τον Δημόσιο τομέα; Με τους σατραπίσκους που ταλαιπωρούν καθημερινά κάθε αδύναμο πολίτη;

Θέλουμε να διαιωνίσουμε το δικαίωμα των Δημοσίων Υπαλλήλων να μην εργάζονται; Και αυτή την «παροχή», αυτό το «δικαίωμα» να τα περάσουμε σε όλους τους εργαζόμενους;

Έχουμε μάτια και βλέπουμε! Έχουμε προσωπικές ζωές και τα ζούμε καθημερινά! Δεν μπορούμε εξ’ ορισμού να είμαστε υπέρ αυτών των καταστάσεων! Που είναι οι εργαζόμενοι στον Ιδιωτικό τομέα; Στις μικρομεσαίες επιχειρήσεις; Συνδικαλίζονται αυτοί; Μπορούν; Το ρωτάτε; Που είναι οι ελεύθεροι επαγγελματίες που τα τελευταία χρόνια αφανίζονται σαν να τους χτυπά μαύρη πανούκλα; Αυτοί είναι το «Κεφάλαιο»; Επειδή οι μόνοι που μπορούν να απεργήσουν είναι οι Δημόσιοι Υπάλληλοι και οι εργαζόμενοι στις ΔΕΚΟ και παρά μόνον ελάχιστοι από την τεράστια σιωπηλή πλειοψηφία των 4,5 εκατομμυρίων υπολοίπων εργαζομένων, αυτό σημαίνει ότι θα πρέπει να ακούτε μόνον αυτούς; Νομίζετε ότι είναι αδιάφοροι και δεν έχουν κι αυτοί αιτήματα; ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΑΝΤΙΔΡΑΣΟΥΝ ΣΥΝΤΡΟΦΟΙ!

Και η Αριστερά, τόσο ο ΣΥΡΙΖΑ που αποτελεί την νέα ελπίδα όσο και το ΚΚΕ να μην το σχολιάζουν αυτό! Που ζούνε; Ποιος θα τους ανοίξει τα μάτια; Ποιος θα τους ανοίξει τα μυαλά; Γιατί δεν τα καταγγέλλουν; Παρά μόνον παίρνουν ΠΑΝΤΑ την θέση των «συνδικάτων» των Δημοσίων υπαλλήλων μεγιστοποιώντας τις ΔΙΚΕΣ ΤΟΥΣ μόνον απαιτήσεις!

Απεργία; Αιτήματα των «συνδικαλιστών»; Εξ’ ορισμού μαζί τους ΚΚΕ και ΣΥΡΙΖΑ.

Είναι δίκαιο να βγαίνουν μερικοί με 15 χρόνια στην σύνταξη με πλήρη δικαιώματα;

Είναι δίκαιο να κληρονομούν τις συντάξεις των γονιών τους οι κόρες στρατηγών κλπ και να μένουν ανύπαντρες μέχρι τα βαθιά γεράματα για να μην χάσουν την συνταξάρα; Καταστρέφονται ζωές με αυτά! Ο Βασιλιάς τα θέσπισε στον εμφύλιο! Δικαιώματα κι αυτά; Στο απυρόβλητο κι αυτά;

Μακάρι να μπορούσαμε να τα έχουμε όλοι. Αλλά τότε ποιος θα δούλευε; Δεν είναι βιώσιμο αυτό το σύστημα βρε παιδιά. Τι να κάνουμε δηλαδή; Κάτι εφικτό μπορείτε να προτείνετε για την τεράστια πλειοψηφία όσο αυτή είναι ακόμα πλειοψηφία;

Που είναι το αίσθημα κοινωνικής δικαιοσύνης; Που είναι όλες αυτές οι αρχές που ευαγγελίζεται η Αριστερά; Η εύκολη λύση είναι να ζητάς στα λόγια το αδύνατον. Αλλά αυτό νευριάζει τον κόσμο που σας προσεγγίζει.

Έχουμε λοιπόν από την μία ένα διεφθαρμένο πολιτικό δικομματικό σύστημα που ο λαός το εγκαταλείπει τρέχοντας γιατί απέτυχε εδώ και 40 χρόνια να μας βάλει σε έναν σωστό δρόμο και τρώει τις καρπαζιές μία μετά την άλλη σε όλα τα σημαντικά ζητήματα πλουτίζοντας τους λίγους και αρμέγοντας τους πολλούς και από την άλλη μία Αριστερά που είναι είτε προσκολλημένη στα θέσφατα του παρελθόντος είτε σε εντελώς λάθους δρόμους «αρχών» που στην ουσία ποδοπατούν κάθε ελπίδα ανάκαμψης και ελπίδας του μέσου Έλληνα πολίτη.

Υπάρχει αυτή την στιγμή ένα τεράστιο κενό κάπου στην Κεντροαριστερά.

Το πρώτο ζητούμενο για να καλυφθεί αυτό το σημείο είναι να καλυφθεί από άφθαρτους και τίμιους πολιτικούς. Αυτό το πετυχαίνετε προς το παρόν, για αυτό κι ανεβαίνετε στα ποσοστά βδομάδα την βδομάδα.

Το δεύτερο ζητούμενο είναι να καλύψετε και τις πραγματικές ανάγκες των πραγματικά μη προνομιούχων Ελλήνων, τόσο στα λόγια όσο και στις καθημερινές πράξεις. Και μπροστά σε αυτό είστε – για να μιλήσουμε απλά – κολλημένοι και εμβρόντητοι και γεμάτοι δέος για τον δρόμο που ανοίγεται μπροστά σας!

Θα φύγετε από τις αγκαλιές των πατερούληδων; Θα το κάνετε το βήμα; Θα το βρείτε το σημείο G για να μας φέρετε -επιτέλους- σε οργασμό;


Σάββατο 15 Μαρτίου 2008

Η γενιά με τη μισή ζωή

Από την ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ

Tης Aγγελικης Στουπακη

«Είμαστε η γενιά με τις μισές δουλειές, τα μισά ένσημα, τις μισές ζωές», είπε μια νεαρή εργαζόμενη στο ρεπορτάζ του Στέλιου Παπαπέτρου που δημοσιεύτηκε στο «Κ», με τίτλο «Οι συνταξιούχοι του έτους 2044». Στη μαρτυρία της συνόψισε με αφοπλιστική αμεσότητα τα εργασιακά προβλήματα που βιώνουν τόσοι πολλοί νέοι στην Ελλάδα τα τελευταία χρόνια. Χαμηλές αμοιβές, εξαντλητικά ωράρια, άρνηση εργοδοτών να «κολλήσουν ένσημα», διαρκής αβεβαιότητα. Φόβος για το μέλλον. «Για ποιο ασφαλιστικό να συζητήσω; Πώς να σκεφτώ τι θα γίνει ύστερα από 30 χρόνια όταν δεν γνωρίζω τι θα γίνει μετά 30 μέρες;»

Ο φόβος της ανεργίας είναι ένα όπλο που διευκολύνει την ακραία εκμετάλλευση των νέων εργαζόμενων. Το ίδιο και η νεανική τους δύναμη, το σωματικό και διανοητικό σφρίγος, που τους επιτρέπει να αντέχουν σε συνθήκες δουλειάς αφόρητες για άλλες ηλικίες. Ολα τα μέτρα που έχουν ληφθεί για να διευκολύνουν την «ευελιξία» της εργασίας, να μειώσουν δηλαδή το κόστος της, λειτουργούν σε μεγάλο βαθμό εις βάρος των νέων. Οι συμβάσεις ορισμένου χρόνου (όπου ο «χρόνος» μπορεί να είναι από ένα-δυο χρόνια μέχρι μία μέρα!), η ουσιαστική κατάργηση του οκταώρου ως ανώτατου ορίου ημερήσιας απασχόλησης, η ανασφάλιστη εργασία στα «στέιτζ», η πρακτική της «ενοικίασης» εργαζομένων, η καθιέρωση της μερικής απασχόλησης με γελοίες αποδοχές.

Το αποτέλεσμα είναι οι περισσότεροι νέοι εργαζόμενοι να ζουν μέσα στο άγχος της αβεβαιότητας και να μην μπορούν να κάνουν σχέδια για το μέλλον τους. Να μένουν στο σπίτι των γονιών τους αναβάλλοντας την πολυπόθητη ανεξαρτησία, όχι επειδή προτιμούν το φαΐ της μαμάς, αλλά επειδή δεν μπορούν να κάνουν αλλιώς. Και δεν πρέπει να μας κάνει καμιά εντύπωση η μαζική τους προσέλευση όταν προκηρύσσονται κάποιες θέσεις στο Δημόσιο.

Με το χάος που επικρατεί στον ιδιωτικό τομέα (αλλά και στην απασχόλησή τους ως συμβασιούχων σε πλήθος θέσεων σε δημόσιες υπηρεσίες) είναι απολύτως φυσικό να αναζητούν τη σταθερότητα του μόνιμου διορισμού. Η παρανοϊκή «Ζαχοπουλιάδα» που κυριάρχησε επί μήνες στα ΜΜΕ, το κωμικοτραγικό σίριαλ με τις απόπειρες αυτοκτονίας, τους εκβιασμούς, τα dvd, τους μπλεγμένους σε κουβάρι δημοσιογράφους, δικηγόρους, γραμματείς και βουλευτές, είχε στην αφετηρία της την εμμονή μιας νεαρής γυναίκας για μια μόνιμη θέση στο Δημόσιο. Με την απελπισμένη συμπεριφορά της ενσάρκωσε τη νοσηρή κατάσταση που ζουν χιλιάδες νέοι σήμερα και βρέθηκε -μόνη αυτή απ’ όλους τους υπεύθυνους- στη φυλακή.

Ούτε πρέπει να εκφράζονται απορίες και να αναζητούνται περίπλοκα αίτια για τη ραγδαία άνοδο που σημειώνει στις δημοσκοπήσεις μια Αριστερά με «νεανικό πρόσωπο». Μεγάλο μέρος της κοινωνίας, και ιδιαίτερα οι νέοι, έχουν σιχαθεί πλέον τους επαγγελματίες της πολιτικής που χρόνια τώρα μιλούν για «ανάπτυξη» και «εξυγίανση» της οικονομίας, αλλά εκείνο που φροντίζουν συστηματικά είναι να αναδιανέμουν τον κοινωνικό πλούτο εις βάρος των οικονομικά ασθενέστερων.

Κυριακή 2 Μαρτίου 2008

Για την ελευθερία του λόγου

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ ΤΩΝ

* ΟΜΑΔΑ FREEBLOGGERS
* ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ DIGITALRIGHTS.GR

Αθήνα, 1 Μαρτίου 2008 (updated 4-3-08)

Τις τελευταίες ημέρες παρακολουθoύμε με ανησυχία τη διαρροή στον Τύπο, με αφορμή τη γνωστή υπόθεση του blog press-gr, σχεδίων της κυβέρνησης για τη νομοθετική ρύθμιση της έκφρασης στο διαδίκτυο. Οι προθέσεις αυτές, αν ισχύουν με τον τρόπο που δημοσιοποιήθηκαν (συμπυκνώνονται σε έναν πρωτόγνωρο για τα διεθνή δεδομένα περιορισμό τής ανώνυμης/ψευδώνυμης έκφρασης μέσω ιστολογίων), πλήττουν θεμελιακά δικαιώματα κάθε πολίτη, δυνητικού χρήστη του διαδικτύου, παγιωμένα στη συνείδηση της ελληνικής κοινωνίας, αναγνωρισμένα από το Σύνταγμα της Ελλάδας αλλά και από το διεθνές δίκαιο. Οι διαρροές αυτές δεν έχουν μέχρι στιγμής επισήμως επιβαιωθεί, πλην όμως η μη κατηγορηματική διάψευσή τους από την Κυβέρνηση δεν επιτρέπει εφησυχασμό.

Ως Έλληνες πολίτες και bloggers, με διαρκή αγωνία για την ελευθερία της έκφρασης και του Τύπου, στον τόπο μας αλλά και σε ό-λον τον κόσμο, δηλώνουμε ότι δεν θα ανεχθούμε κανενός είδους ρύθμιση που θα φέρει την Ελλάδα κοντά σε διεθνώς δακτυλοδεικτούμενα μελανά παραδείγματα χωρών που καταπατούν τα ψηφιακά δικαιώματα των πολιτών τους, όπως η Κίνα, η Βιρμανία και η Αίγυπτος. Εξάλλου, υπενθυμίζουμε, εξακολουθεί να εκκρεμεί δικαστικά η υπόθεση blogme.gr, η οποία, ως απόπειρα ποινικοποίησης του απλού υπερ-συνδέσμου (link), μας εκθέτει στην παγκόσμια διαδικτυακή κοινότητα.

Διανύοντας μια εποχή κατά την οποία η ιδιωτικότητα συρρικνώνεται διαρκώς και τα κάθε λογής απόρρητα υποχωρούν σε βάρος των πολιτών, χάριν κρατικών και όχι μόνο σκοπιμοτήτων, και κατά την οποία το άτομο, ως μονάδα, συνθλίβεται από οικονομικά και επικοινωνιακά μεγαθήρια, διατηρούμε την πεποίθηση ότι η διαδικτυακή ανωνυμία ή ψευδωνυμία είναι στοιχειωδώς απαραίτητη εγγύηση για την εξασφάλιση τής ελεύθερης ατομικής έκφρασης, της πληροφοριακής αυτοδιάθεσης και του υγιούς δημόσιου διαλόγου.

Το ισχύον νομικό πλαίσιο επιτρέπει, υπό δικαστικές εγγυήσεις, την ταυτοποίηση ψευδώνυμων ή ανώνυμων χρηστών του διαδικτύου στις περιπτώσεις που τα συνταγματικά κατοχυρωμένα δικαιώματα στην ελεύθερη έκφραση και στην ιδιωτικότητα, σταθμιζόμενα με την ανάγκη προστασίας άλλων σοβαρών έννομων αγαθών, κρίνεται ότι πρέπει να υποχωρήσουν. Το καθεστώς αυτό, σε συνδυασμό με την αυτορρύθμιση των ψηφιακών κοινοτήτων, θεωρούμε ότι είναι επαρκές για την προστασία από έκνομες αντικοινωνικές συμπεριφορές που εκδηλώνονται μέσω του διαδικτύου.

* Επισημαίνουμε ότι η νομοθέτηση εν θερμώ και καθ’ υπερβολή εκθέτει τη νομοθετική διαδικασία για έλλειψη νηφαλιότητας, απροσωποληψίας και ρυθμιστικής συνοχής.
* Υπενθυμίζουμε ότι η κοινωνία των blogs δεν συνιστά κλειστή κάστα για λίγους, με συγκεκριμένα συμφέροντα, αλλά αποτελεί καθρέφτη όλης της κοινωνίας, ανοιχτό πεδίο έκφρασης για οποιονδήποτε πολίτη.

Συνεπώς,

* Καλούμε την κυβέρνηση να δηλώσει σαφώς τις προθέσεις της και να διαψεύσει απερίφραστα όσα είδαν το φως της δημοσιότητας τις τελευταίες ημέρες σχετικά με πρόσθετη νομοθετική ρύθμιση της ελεύθερης έκφρασης στο διαδίκτυο.
* Καλούμε το σύνολο των πολιτικών και κοινωνικών φορέων να λάβουν θέση απέναντι στα σχέδια αυτά και να διατρανώσουν την αντίθεσή τους προς οποιαδήποτε νομοθετική πρωτοβουλία στο μέλλον η οποία θα έχει παρόμοια παράλογα χαρακτηριστικά.
* Επιφυλασσόμαστε για στενή παρακολούθηση του ζητήματος και για ανάπτυξη κάθε μορφής οργανωμένης δράσης (επικοινωνιακής, νομικής, θεσμικής).

Υπογράφουν αλφαβητικά οι ιδιοκτήτες των blogs,

και η πρωτοβουλία digitalrights.gr για τα δικαιώματα του πολίτη στον ψηφιακό κόσμο

Καλούμε όσους bloggers στηρίζουν το κείμενο αυτό να το αναρτήσουν στα ιστολόγιά τους.

Περισσότερες πληροφορίες

* Για την ομάδα freebloggers: Ζαφείρης Καραμπάσης (chocolatehorizon at yahoo.gr), Θωμάς Τζήρος (tom.tziros at gmail.com)
* Για την πρωτοβουλία digitalrights.gr: Αστέρης Μασούρας (asterios at gmail.com)

Το digitalrights.gr αποτελεί κόμβο πληροφόρησης για τα δικαιώματα του πολίτη στον ψηφιακό κόσμο. Μεταξύ άλλων, τα αντικείμενα δράσης περιλαμβάνουν ιδιωτικό απόρρητο (privacy), ανοικτά πρότυπα (open standards), πατέντες λογισμικού, πνευματικά δικαιώματα ψηφιακού περιεχομένου, και ελεύθερο λογισμικό.

Related Posts with Thumbnails