Έκτακτη Επικαιρότητα! Αναστήθηκε! Σε αμηχανία ο Ρωμαίος διοικητής!

Από τα άρθρα του in.gr των 4 τελευταίων ημερών:

Που θα περάσει οι πολιτική και η πολιτειακή ηγεσία το Πάσχα (καμμία λέξη για αυτούς που δεν θα πάνε πουθενά επειδή δεν τους περισεύουν λεφτά).

Κοντά στους στρατευμένους νέους ο (πρόεδρος, πρωθυπουργός υπουργός, νομάρχης - βάλτε όποιον θέλετε). Όσοι τα έχουμε ζήσει από πρώτο χέρι, ξέρουμε τι τραβάνε οι φαντάροι σε κάθε τέτοια "εθιμοτυπική" επίσκεψη. Δεν καθεστε στα αυγά σας καλύτερα να κάνουν πάσχα και οι φαντάροι;

Εντατικοί έλεγχοι για τον εντοπισμό επικίνδυνων βεγγαλικών από τις Αρχές. Ευτυχώς που πετυχαίνει πάντα η έφοδος και οι έλεγχοι και δεν έχουμε ΚΑΘΟΛΟΥ μα ΚΑΘΟΛΟΥ βεγγαλικά.

Κατανυκτικό το κλίμα
Κορυφώθηκε το Θείο Δράμα τη Μεγάλη Παρασκευή. (για δισχιλιοστή φορά)

Υποδοχή με τιμές αρχηγού κράτους
Το απόγευμα του Μ.Σαββάτου φθάνει το Αγιο Φως από τον Πανάγιο Τάφο (επιθεώρησε και το άγημα; Είδε αν είναι τα όπλα καθαρά; Οι στρατιώτες ήταν γυαλισμένοι και κομβιωμένοι;)

Ο Ελληνισμός εορτάζει
Μήνυμα ελπίδας για την ανθρωπότητα η Ανάσταση (αυτό κι αν είναι είδηση! Σε αποκλειστικότητα από ΟΛΑ τα ΜΜΕ)

Οδηγείτε προσεκτικά...
Επιστροφή στο κλεινόν άστυ για τους εκδρομείς του Πάσχα (μακάρι να έμεναν εκεί αλλά που τέτοια τύχη...)

Τα παραπάνω ΔΕΝ είναι ειδήσεις. Αν δεν έχετε τι να γράψετε και τι να πείτε, καλύτερα σιωπείστε.
Κάθε χρόνο τα ίδια...

Συνεχίζουν λες και δεν έγινε τίποτα!

Το θέμα του Ζαχόπουλου και οι αποκαλύψεις (που ποτέ δεν έγιναν), θεωρείται λήξαν.

Ας συνεχίζονται οι καταθέσεις, ας μην έχει γίνει καν η δίκη, ας παραμένει η "35χρονη" (sic!) στην φυλακή, ότι και να γίνει στην συνέχεια, δεν πρόκειται να ανοίξει μύτη.

Άλλη μία υπόθεση στο αρχείο.

Business as usual. Το "πρώτο θέμα" άρχισε ακριβώς το ίδιο τροπάριο:

http://press-gr.blogspot.com/2008/04/blog-post_1533.html

Αυτό τώρα, θέλουν να μας κάνουν να πιστέψουμε ότι είναι είδηση;;;

ΔΕΝ με ενδιαφέρει ποιός είναι ο Στρατηγός!
ΔΕΝ με ενδιαφέροι ποιοί είναι οι Χιώτες!
ΔΕΝ με ενδιαφέρει ποιές είναι οι Ρουσοπουλίνες!
ΔΕΝ με ενδιαφέρει ποιά είναι τα Ντορόπουλα!


Κατά την δικιά μου άποψη, ΟΠΟΙΟΣΔΗΠΟΤΕ διαβάζει αυτής της ποιότητας τα δημοσιεύματα, που δημοσιεύονται μάλιστα στο πρωτοσέλιδο της εφημερίδας, είναι είτε συμμέτοχος, δηλαδή Ρουσοπουλίνι και Ντορόπουλο είτε θέλει να αναλύσει και να μαντέψει τι κρύβεται από πίσω προκειμένου να τοποθετηθεί στο "παιγχνίδι" για να "κονομήσει" κι αυτός!

Αλλά αυτό δεν είναι δημοσιογραφία!
Αυτά δεν είναι είδηση!
Μην μας υποτιμάτε τόσο πολύ!

ΠΟΛΙΤΕΣ!
Αντισταθείτε στο παιγχνίδι της διαπλοκής!
Είστε καταναλωτές! Με την κάθε αγορά σας ΨΗΦΙΖΕΤΕ!
Μην τους επιβραβεύετε με την αγορά του προϊόντος τους!
Μην τους δίνετε κι άλλη δύναμη!

Τα γράψαμε κι εμείς αλλά και άλλοι στο παρελθόν:

http://dpurpler2.blogspot.com/2008/01/blog-post_27.html
http://dpurpler2.blogspot.com/2008/03/blog-post_31.html
http://politis-gr.blogspot.com/2008/03/blog-post_29.html

Το κόλπο τους είναι πασιφανές!
Αγοράζοντάς τα, διαβάζοντάς τα, διαδίδοντάς τα, συζητώντας τα, συμμετέχετε στο παιγχνίδι τους!

Είστε όντως όλοι συμμέτοχοι;

Δεν το καταλαβαίνετε αυτό;

Η πόλη έγινε ντροπή

Του Νικου Γ. Ξυδακη

Δεν χρειάζεται να συμβαίνει κάποια διαδήλωση για να πάθει συμφόρηση η Αθήνα· τελεί μονίμως εν αποπληξία. Η εικόνα της πρωτεύουσας εδώ και πολλούς μήνες είναι εικόνα τριτοκοσμικής μητρόπολης, μείον τον εξωτισμό. Η κυκλοφορία είναι μαρτυρική, για εποχούμενους και πεζούς. Τα στενά πεζοδρόμια είναι κατειλημμένα και ρημαγμένα. Οι δρόμοι αδιάβατοι. Και στις παρυφές επικρατεί βρωμιά.

Η αναγκαστική διέλευση από το αθηναϊκό κέντρο κατακλύζει άγχος τον πολίτη· κάνει ότι δεν το σκέφτεται, λειτουργεί σαν αυτόματο για να γλιτώσει λίγο στρες, περιμένει καρτερικά το φορτηγό να ξεφορτώσει εμφιαλωμένα στην Ακαδημίας, κορνάρει διακριτικά, ελίσσεται ανάμεσα σε λακκούβες και κάδους, σφίγγει τα δόντια, έως ότου περάσει η δοκιμασία. Ετσι θωρακισμένοι και αναίσθητοι κυκλοφορούμε στην πόλη, κι έτσι δεν βλέπουμε πια τον παραλογισμό, την αυθαιρεσία, την ακηδία και την περιφρόνηση του δημόσιου χώρου, από όλους, αλλά κυρίως από τους δημοτικούς άρχοντες, από τις αστυνομικές αρχές και από την πολιτική ηγεσία.

Είναι ντροπή. Ελάχιστα τετράγωνα από τη Βουλή των Ελλήνων, το πρωθυπουργικό μέγαρο και το Δημαρχείο, κυβερνά η ανομία. Στους κεντρικότερους δρόμους, Σόλωνος, Σκουφά, Ακαδημίας, Ιπποκράτους, Συγγρού, παντού, Ι.Χ. παρκάρουν παρανόμως, SUV διπλοπαρκάρουν με θράσος, φορτηγά ξεφορτώνουν ολημερίς με αναίδεια, μοτοσικλέτες, περίπτερα, ψυγεία και τραπεζοκαθίσματα εξαφανίζουν τα πεζοδρόμια, συνεργεία ξεκινούν εργασίες καταμεσήμερο και αφήνουν πίσω τους συντρίμμια. Και παντού σκουπίδια, ασάρωτες γωνιές, ρημαγμένες πλάκες, διαλυμένα ρείθρα, ανασκαμμένοι δρόμοι.

Είναι ντροπή. Αυτή η ασυδοσία, η βαριά δυσλειτουργία, η τόση νοσηρότητα, είναι ντροπή για όλους. Αυτό το χάλι είναι εικόνα του πολιτικού μας πολιτισμού· αυτό το χάλι δείχνει πώς αντιλαμβάνεται την πόλη του ο εκλεγμένος δήμαρχος, δείχνει πώς εκτελεί το καθήκον του ο αρχηγός της αστυνομίας, δείχνει πόσο πονάνε τον τόπο οι τόσοι συναρμόδιοι υπουργοί. Ντροπή τους και ντροπή μας.

Ας απαγορευτεί καθολικά η κυκλοφορία Ι.Χ. στον ιστορικό δακτύλιο· ας εφαρμοστούν διόδια· ας γενικευτεί η ελεγχόμενη στάθμευση, ας κατάσχονται οι άδειες κυκλοφορίας των παρανομούντων. Ας γίνουν όλα μαζί και ταυτοχρόνως, ας γίνει κάτι άλλο, πιο ριζοσπαστικό. Αλλά ας γίνει κάτι, τώρα, επειγόντως, αμέσως. Γιατί έτσι όπως ζούμε βγάζουμε τα μάτια μας. Γιατί η πόλη είναι αβίωτη, μας βαραίνει, μας λιώνει. Η πόλη έγινε η ντροπή μας.

http://news.kathimerini.gr...267046

Οι "υπηρέτες" του Λαού και οι "εκφραστές" των εργαζόμενων

Παρακολουθώ χρόνια τώρα τον Γιάννη Μαρίνο, από την εποχή του οικονομικού ταχυδρόμου, αλλά και όπου αλλού πετύχαινα άρθρα του. Συνήθως διαφωνούσα με τα γραφόμενά του.
Στο Βήμα της Κυριακής που μας πέρασε, γράφει ο Γιάννης Μαρίνος:

[...]
Οι απεργούντες, που προκάλεσαν τεράστια προβλήματα στην κοινωνία και στην οικονομία, ανήκουν σχεδόν στο σύνολό τους στον δημόσιο τομέα (δημόσιοι υπάλληλοι, δημοτικοί και εργαζόμενοι στις ΔΕΚΟ). Το ότι πρωτοστατούσε η διοίκηση της ΓΣΕΕ στις κινητοποιήσεις κάθε άλλο παρά σημαίνει ότι συμμετείχαν στις απεργίες οι εργαζόμενοι του ιδιωτικού τομέα. Σχεδόν κανένας κλάδος του τελευταίου δεν σταμάτησε να λειτουργεί. Βιομηχανίες και βιοτεχνίες, καταστήματα και γενικά οι ιδιωτικές επιχειρήσεις, ακόμη και οι ιδιωτικές τράπεζες, έστω και με κάποιες απουσίες οι τελευταίες, λειτουργούσαν κανονικά...
[...]

[...]
Η αλήθεια, που σχεδόν κανένας δεν τολμά να πει, είναι ότι η ΓΣΕΕ διοικείται από εκπροσώπους του ευρύτερου δημόσιου τομέα, αφού αυτά τα συνδικάτα έχουν απομείνει ως μόνη υπολογίσιμη παρουσία στον κόσμο της εργασίας. Οι εργαζόμενοι του ιδιωτικού τομέα και οι αυτοαπασχολούμενοι, που είναι η πλειονότητα των εργαζομένων, δεν έχουν άλλωστε συμφέρον να υποστηρίζουν το υπερτροφικό κράτος και τις στρατιές των υπαλλήλων του δημόσιου τομέα, ο οποίος κατασπαταλά τους εθνικούς πόρους και απομυζά τον ιδρώτα των σκληρά εργαζομένων στον ιδιωτικό τομέα, ακόμη και των ανέργων.
[...]

[...]
Μια άλλη αλήθεια-ταμπού, που σχεδόν κανείς δεν τολμά να επισημάνει, είναι ότι οι εργαζόμενοι στον δημόσιο τομέα προστατεύονται από τη μονιμότητα. Δηλαδή απέχουν από την εργασία τους εκ του ασφαλούς, αφού δεν κινδυνεύουν να απολυθούν όπως οι εργαζόμενοι στον ιδιωτικό τομέα.
[...]

Βέβαια, ο κύριος Μαρίνος καταλήγει αλλού: Ότι πρέπει να διασφαλιστεί ότι οι απεργοί ΔΕΝ θα πληρωθούν για τις μέρες που απήργησαν και ότι θα πρέπει να κοιτάξουμε το νομοθετικό πλαίσιο που επιτρέπει σε αρκετούς συνδικαλιστές (του Δημοσίου κυρίως), να μην εργάζονται, απλά για να ασχολούνται με τα συνδικαλιστικά (και μόνο με αυτά).

Εγώ όμως, με τα παραπάνω δεδομένα που δανείζομαι από τον κ. Μαρίνο, θα το πάω αλλού.

Από το site της Γ.Σ.Ε.Ε., βρήκα το προεδρείο της:

	Ιωάννης Παναγόπουλος	Πρόεδρος
	Αλέξανδρος Καλύβης	Αναπληρωτής Πρόεδρος
	Κων/νος Πουπάκης	Γενικός Γραμματέας
	Κοντοπάνος Μανώλης	Αναπληρωτής Γενικός Γραμματέας
	Ευάγγελος Μουτάφης	Γραμματέας Οργανωτικού
	Φίλιππος Ταυρής	Αναπληρωτής Γραμ. Οργανωτικού
	Φίλιππος Θωμάς	Γραμματέας Οικονομικού
	Φώτης Αγαδάκος	Αναπληρωτής Γραμ. Οικονομικού

... και στην συνέχεια, με αναζήτηση στο Internet προσπάθησα να βρώ τα βιογραφικά τους ή έστω τις επαγγελματικές ιδιότητες των παραπάνω συνδικαλιστών. Δύσκολο. Παρότι ασχολούμαι με το Internet πάνω από 11 χρόνια και γενικά μπορώ να ξετρυπώνω πληροφορίες, για τα παραπάνω άτομα δυσκολεύτηκα αρκετά. Δημοσιεύω λοιπόν τα ευρήματά μου, με την επιφύλαξη ότι δεν είμαι απόλυτα σίγουρος για την ακρίβειά τους. Αν λοιπόν βρείτε κάποιο λάθος, παρακαλώ σχολιάστε για να ενημερωθώ και να το αλλάξουμε.
Έχουμε λοιπόν και λέμε:

Ιωάννης Παναγόπουλος	Εθνική Τράπεζα
Αλέξανδρος Καλύβης	Εθνική Τράπεζα ΟΤΟΕ
Κων/νος Πουπάκης	ΟΤΕ (;)
Κοντοπάνος Μανώλης	Δεν βρήκα αξιόλογα στοιχεία - ίσως κάποια σχέση με υπαλλήλους μετάλλου
Ευάγγελος Μουτάφης	ΕΥΔΑΠ
Φίλιππος Ταυρής	Εθνικό Ίδρυμα νεότητας
Φίλιππος Θωμάς	ΕΛΤΑ
Φώτης Αγαδάκος	ΟΕΚ (;)

Προσοχή εδώ. Δεν μιλάμε για συνδικαλιστική οργάνωση των Δημοσίων Υπαλλήλων, αλλά των εργατών και εργαζομένων στον ιδιωτικό τομέα!

Αυτοί οι άνθρωποι είναι οι εκπρόσωποί μας και η συνδικαλιστική μας ηγεσία. Όλοι τους, ή έστω η μεγάλη πλειοψηφία, έχουν μονιμότητα. Και ασχολούνται φυσικά μόνο και αποκλειστικά με τον συνδικαλισμό.

Θυμάμαι, από το Λύκειο ακόμα, οι αριστεροί συμμαθητές μας είχαν σαν μότο "Πρώτοι στα μαθήματα, πρώτοι στους Αγώνες". Το αντίστοιχο των ενηλίκων θα έπρεπε μάλλον να είναι "Πρώτοι στην δουλειά, πρώτοι και στους Αγώνες".

Ας μην παρεξηγηθώ. Δεν υποστηρίζω ότι η αριστερά έχει το μονοπώλιο του συνδικαλισμού. Αλλά όπως και να το κάνουμε, έχει μία πιο αγωνιστική, διεκδικιτική και συνδικαλιστική ιστορία η Αριστερά. Και στην τελική ανάλυση, είναι και τι περιμένει κανείς, τι απαιτήσεις έχει από κάθε πολιτικό χώρο...

Αλλά αυτή την στγμή, εγώ θεωρώ ότι τα παραπάνω άτομα με το υπόβαθρό τους και την προέλευσή τους και την αποκοπή τους από την όποια επαφή είχαν ίσως κάποια στιγμή με την καθημερινότητα του απλού εργαζόμενου στον Ιδιωτικό τομέα, εξ' ορισμού δεν μπορούν να μας αντιπροσωπεύουν.


Και με ενοχλεί όταν τα κόμματα της Αντιπολίτευσης τους κανακεύουν χωρίς να θίγουν ποτέ αυτό που μόλις τώρα ανέδειξα. Και μετά απορούν γιατί οι εργαζόμενοι δεν συμμετέχουν στις κινητοποιήσεις... Και για να μας ρίξουν και στάχτη στα μάτια, μας παρουσιάζουν τις απεργίες των 100.000 ανθρώπων (που είναι κι αυτές σπανιότατες) σαν τεράστια επιτεύγματα, όταν μάλιστα γκρεμίζονται κατακτήσεις δεκαετιών που έχουν κερδηθεί με αίμα... Και απορούν γιατί απαξιώνεται το πολιτικό σύστημα στα μάτια των πολιτών... Όταν κρύβουν την αλήθεια και εμφανίζουν το άσπρο σαν μαύρο...

Αλλά το τελειωτικό χτύπημα, έρχεται όταν κάποια στιγμή, οι παραπάνω γίνονται Βουλευτές και Υπουργοί... Για να "υπηρετήσουν" ακόμα καλύτερα τα συμφέροντα του λαού...

Αντίο...

Έχε γειά, Ευαγγελία.

Η αγάπη μακροθυμεί, χρηστεύεται, η αγάπη ου ζηλοί, η αγάπη ου περπερεύεται, ου φυσιούται,
ουκ ασχημονεί, ου ζητεί τα εαυτής, ου παροξύνεται, ου λογίζεται το κακόν,
ου χαίρει επί τη αδικία, συγχαίρει δε τη αληθεία. πάντα στέγει, πάντα πιστεύει,
πάντα ελπίζει, πάντα υπομένει. η αγάπη ουδέποτε εκπίπτει.
[...]
...νυνί δε μένει πίστις, ελπίς, αγάπη, τα τρία ταύτα. μείζων δε τούτων η αγάπη.