Σάββατο 30 Ιανουαρίου 2010

Περίπτωση 1: Τα μέτρα που θα μας επιβάλλον οι κακοί Ευρωπαίοι

Ευτυχώς, η έξοδος από το ευρώ, δείχνει να απομακρύνεται. Θα ήταν τεράστια ξεφτίλα να φύγουμε "οικοιοθελώς" ή, ακόμα χειρότερα, να μας διώξουν.

Στην παρούσα φάση, για την Οικονομία, υπάρχουν 2 περιπτώσεις:

Είτε η κυβέρνηση θα αποφασίσει να λάβει τα απαραίτητα μέτρα,

είτε θα χρεοκοπήσουμε και μέσω των αρμόδιων υπηρεσιών της Ε.Ε., είτε (πιο απίθανο) μέσω του ΔΝΤ, θα αναγκαστούμε να λάβουμε τα απαραίτητα μέτρα.

Γα αυτές τις δύο προοπτικές που υπάρχουν, όλα τα άρθρα που διαβάζω τις τελευταίες μέρες, αποπνέουν μία αποστροφή, σαν να πρόκειται για κάτι οδυνηρό, απευκταίο, για κάτι που μία χώρα θα πρέπει να προσπαθήσει να αποφύγει με κάθε τρόπο!

Να τα δούμε λίγο πιο ψύχραιμα; Σήμερα, ΤΑ ΝΕΑ, αποκαλύπτουν ότι η Ε.Ε. ζητά ακόμα πιο αυστηρά μέτρα από αυτά που ήδη έχει ανακοινώσει η κυβέρνηση:

Μέχρι τις 15 Μαΐου η ελληνική κυβέρνηση θα πρέπει να έχει εφαρμόσει μια σειρά πρόσθετων μέτρων κυρίως στον τομέα των δαπανών, αλλά και των εσόδων. Μεταξύ αυτών:

ΑΠΟΘΕΜΑΤΙΚΟ
Δημιουργία αποθεματικού από τις περικοπές των δαπανών του προϋπολογισμού κατά 10%

ΜΙΣΘΟΙ
Μείωση του μισθολογικού κόστους μέσω της μείωσης των μέσων μισθών στο Δημόσιο, τον ευρύτερο δημόσιο τομέα και την αυτοδιοίκηση και εφαρμογή περικοπών στην απασχόληση. Ζητούν να μη γίνει καμιά νέα πρόσληψη το 2010, αλλά και κατάργηση των κενών θέσεων στον ευρύτερο δημόσιο τομέα, περιλαμβανομένων των συμβάσεων ορισμένου χρόνου. Τονίζεται δε, ότι δεν πρέπει να αντικατασταθούν οι μόνιμοι υπάλληλοι που συνταξιοδοτούνται.

ΕΠΙΔΟΜΑΤΑ
Περικοπή των ειδικών επιδομάτων που καταβάλλονται στους υπαλλήλους (περιλαμβανομένων εκείνων που προέρχονται από λογαριασμούς εκτός προϋπολογισμού) του δημόσιου τομέα.

ΣΥΝΤΑΞΕΙΣ
Υιοθέτηση περικοπών του ανώτατου ορίου των συντάξεων. Επίσης, μέτρα περιορισμού των επικουρικών συντάξεων, όπως και άλλων πρόσθετων παροχών για τους ασφαλισμένους.

ΦΟΡΟΙ
Εφαρμογή προοδευτικής φορολογικής κλίμακας για όλες τις πηγές εισοδήματος και οριζόντια, ενιαία αντιμετώπιση του εισοδήματος, είτε προέρχεται από εργασία είτε από κεφάλαια- όπως έχει ήδη προαναγγείλει η κυβέρνηση.

ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΟ
Στη διάρκεια του 2010, η Ελλάδα οφείλει επίσης να προχωρήσει στη μεταρρύθμιση του ασφαλιστικού και συνταξιοδοτικού συστήματος, ώστε αυτό να καταστεί βιώσιμο. Η μεταρρύθμιση θα πρέπει να περιλαμβάνει την προοδευτική αύξηση του ορίου ηλικίας συνταξιοδότησης τόσο για τους άντρες όσο και για τις γυναίκες και τη μεταβολή του ποσοστού αναπλήρωσης «ώστε να αντικατοπτρίζει καλύτερα τις εισφορές που έχουν καταβληθεί στη διάρκεια του συνόλου της επαγγελματικής ζωής και να βελτιώνει τη δικαιοσύνη μεταξύ των γενεών»- πράγμα που σημαίνει μείωση των συντάξεων. Επίσης, ζητείται η «εκλογίκευση» του συστήματος ειδικών επιδομάτων των χαμηλοσυνταξιούχων (όπως το ΕΚΑΣ).

ΠΡΟΕΙΣΠΡΑΞΗ
Εισαγωγή προείσπραξης φόρου για τους ελεύθερους επαγγελματίες.

ΠΟΤΑ- ΤΣΙΓΑΡΑ
Αύξηση της φορολογίας στα αλκοολούχα ποτά και τα τσιγάρα σε σύγκριση με τον φόρο που ίσχυε στις 31 Δεκεμβρίου 2009- έχει ήδη υιοθετηθεί από την κυβέρνηση.

ΑΚΙΝΗΤΑ
Επιβολή μόνιμων προστίμων και τελών σε όλα τα ακίνητα με πολεοδομικές παραβάσεις και αύξηση της φορολογίας επί του συνόλου των ακινήτων.

ΦΟΡΟΛΟΓΙΚΟ
Λεπτομερή ανακοίνωση και εφαρμογή της φορολογικής μεταρρύθμισης μέχρι τα τέλη Μαρτίου.

ΚΑΥΣΙΜΑ- Ι.Χ.
Εφόσον το κρίνει απαραίτητο η Ελλάδα, μπορεί να επιβάλει πρόσθετη φορολογία σε αγαθά πολυτελείας, όπως τα ιδιωτικά αυτοκίνητα και να προχωρήσει στην αύξηση της φορολογίας στα καύσιμα.

ΦΟΡΟΑΠΑΛΛΑΓΕΣ
Κατάργηση όλων των εξαιρέσεων και αυτοτελούς φορολόγησης στο φορολογικό σύστημα- σε αντίθεση με τα όσα έχει ανακοινώσει η κυβέρνηση, όπως για παράδειγμα με τους στρατιωτικούς.

ΠΡΟΣΛΗΨΕΙΣ
Η αρχή «προσλαμβάνεται ένας για κάθε πέντε που φεύγουν» θα πρέπει να αρχίσει να εφαρμόζεται ήδη από το 2010, μετά την περίοδο του πλήρους παγώματος των προσλήψεων.


Πανυγυρίζω! Και ερωτώ:

Τι έχει να χάσει ο ιδιωτικός υπάλληλος ή ο ελεύθερος επαγγελματίας, ή ο άνθρωπος με οικολογική συνείδηση, ή τελικά κάθε λογικός άνθρωπος που βλέπει την κατάσταση στην οποία έχει περιέλθει η χώρα, χρόνια τώρα, ή ο άνθρωπος που απεχθάνεται το δημόσιο με την πελατειακή λογική και τα βύσματα και τις γνωριμίες και τα γρηγορόσημα και ξέρει από πρώτο χέρι την παραγωγικότητα των δημοσίων υπαλλήλων και την εξουσιαστική νοοτροπία τους έναντι του πολίτη;

Τι έχεινα χάσει ο σημερινός 30άρης ή 40 άρης που έχει μπροστά του άλλα 25 χρόνια μεγάλων κρατήσεων από τον μισθό του για να ελπίζει κάποια στιγμή ότι θα πάρει μία σύνταξη πείνας για να μην θιγούν σήμερα οι συνταξάρες που η γενιά των baby boomers νομοθέτησε για τον εαυτό της;

Πως αυτά τα πράγματα με επηρεάζουν αρνητικά; Γιατι για αυτά τα μέτρα θα πρέπει το υγιές κομμάτι της Ελληνικής κοινωνίας να στεναχωρηθεί; Γιατί να φοβηθεί; Γιατί να "αντισταθεί" όπως φωνάζει η αριστερά και το βαθύ ΠΑΣΟΚ;

Θα συνεχίσω με το δεύτερο σκέλος: Τι θα γίνει αν χρεοκοπήσουμε; Τι κακό θα πάθουμε;

Τετάρτη 27 Ιανουαρίου 2010

Ο αστερίξ και οι αγρότες

Όπως πάμε, θα μας πέσει ο ουρανός στο κεφάλι!

The Schrodinger's Dragon

Δευτέρα 25 Ιανουαρίου 2010

Τι θέλουν επιτέλους οι αγρότες;

Όχι και πολλά.

Μόνο αυτά τα ολίγα:

http://www.apogevmatini.gr/?p=7138

Δεν πάμε καθόλου καλά...

Μα καθόλου καλά!

(την γενιά των 700 ευρώ την έχουν ακουστά αυτοί οι άνθρωποι, που ζητούν αυτά τα πράγματα;)

My story, part I

Έχω ένα βίτσιο. Γουστάρω να επιβεβαιώνομαι. Να γράφω κάτι, να λέω κάτι, και μετά από λίγο καρό, να γίνεται αυτό που έχω πει. Αν δείτε την προμετωπίδα του blog, έχω γράψει ότι "ό,τι προβλέπουμε, επαληθεύεται". Τόσο πολύ ικανοποίηση νοιώθω!

Συνήθως, αυτά που προβλέπω είναι δυσάρεστα. Δεν ξέρω αν αυτή η ικανότητα που έχω, δουλεύει μόνο στα δυσάρεστα, αλλά οφείλουμε να παραδεχτούμε, ότι, τα τελευταία χρόνια δεν υπήρξαν και πολλά ευχάριστα τα οποία θα μπορούσε να προβλέψει ο οποιοσδήποτε...

Δεν αισθάνομαι ιδιαίτερος για αυτή την ικανότητα, ούτε την αποδίδω -φυσικά- σε κάποια υπερφυσική δύναμη. Απλώς τυχαίνει να συνδυάζω κάποιες ιδιότητες (ας πούμε,) που ενώ καθεμία τους δεν είναι ξεχωριστή, ο συδυασμός τους, μάλλον είναι πολύ σπάνιος και με βοηθά να αντιλαμβάνομαι κάποια πράγματα πιο νωρίς από ότι οι υπόλοιποι. Έτσι, ενδεικτικά, θεωρώ ότι τα παρακάτω συμβάλλουν ιδιαίτερα σε αυτό:

  • Γεννήθηκα και μεγάλωσα στο κέντρο της Αθήνας και πήγα σχολείο στην πλ. Βάθη
  • Ο πατέρας μου είχε μαγαζί και βοηθούσα (όσο μπορούσα) από τα 12 χρόνια μου. Στα 15 μου, για να καταλάβετε, οι γονείς μου έφυγαν για 10 μέρες για διακοπές στο εξωτερικό κι εγώ προσφέρθηκα να ανοίγω το μαγαζί, επειδή ήθελα να μαζέψω λεφτά να πάρω υπολογιστή... Τεράστια "μαγκιά" των γονιών μου που με εμπιστεύτηκαν, αλλά (νομίζω) τεράστια και η δική μου μαγκιά που το ζήτησα. Πιο πριν, γύρω στα 14, κρατούσα τα λογιστικά του πατέρα μου, με ένα γρήγορο κοίταγμα από τον λογιστή του, για να τσεκάρει ότι όλα ήταν Ο.Κ.
  • Τελείωσα το λύκειο με χαμηλό βαθμό. Καμμία ελπίδα για Πανεπιστήμιο ή ΤΕΙ, σε κάποια φάση "έχασα την μπάλλα" με την ύλη γύρω στην Α' Λυκείου και δεν την ξαναβρήκα ποτέ. Τελείωσα το Λύκειο σχεδόν χωρίς διάβασμα, ένας απαράδεκτος φιλόλογος (που τώρα μαθαίνω είναι Λυκειάρχης!) με "άφησε" στα Αρχαία και ήταν από τις λίγες φορές που διάβασα κάπως συστηματικά για να γλυτώσω την ξεφτίλα της παραμονής στην ίδια τάξη. Ωστόσο, -πάντα χωρίς διάβασμα εννοείται- έλυνα τις ασκήσεις Γεωμετρίας πιο γρήγορα από τους καθηγητές και με κάποιους τρόπους που ούτε καν είχαν φανταστεί. (Επιδεικτικό κτύπημα στυλό στο θρανίο. Με κοιτά ο καθηγητής. "Αλέξανδρε τελείωσες;" -"ΝΑΙ" με σιγουριά. -"Πόσες γραμμές είναι η λύση σου;" -"Μισή σελίδα..." -"Έχεις κάνει λάθος." - "Μπά... μάλλον εσύ κάνεις λάθος. " [είπαμε πλατεία Βάθη - είχαμε μία οικοιότητα με μερικούς από τους καθηγητές]. - "Για έλα δείξε μας". Και σηκωνόμουν και τους έδειχνα. ΓΚΝΤΟΥΠ ο καθηγητής. Περιττό να πω, 20άρι στην γεωμετρία δεν πήρα ποτέ. Είχα καταταγεί στους losers στο μυαλό των καθηγητών μου. Ή μία άλλη φορά που ξεφτίλισα μία Φυσικού. Μου είχε βάλει 8, 9, κι 9 στα τρίμηνα, ενώ ρε παιδιά, σοβαρά τώρα, δεν διάβαζα, αλλά δεν ήμουνα και τόσο απαράδεκτος. Στις εξετάσεις του καλοκαιριού, ενώ ήμασταν έτοιμοι να αρχίσουμε το διαγώνισμα, με πλησιάζει και μου λέει "- Πόσο χρειάζεσαι για να περάσεις;". "12" της λέω. "Θα δώ τι μπορώ να κάνω" μου λέει. "Όχι", της απαντώ, "εσύ θα δεις τι μπορώ να κάνω εγώ". Έγραψα 18. Δηλαδή, 20 έγραψα, αλλά τι να έβαζε; μετά από τέτοια ξεφτίλα; Βρήκε κάτι ορθογραφικά προφανώς και κάποιες μουντζούρες και μου έκοψε 2 ποντάκια...
    Δηλαδή, θέλω να πω, είχα μυαλό, αλλά δεν ήθελα να το χρησιμοποιώ για μαλακίες. Πολύ απλά δεν έβλεπα εκείνη την εποχή, ποιό το νόημα του διαβάσματος, ποιό το νόημα αυτής της βαθμοθυρίας, τι αξίζει τελικά όλη αυτή η προσπάθεια. Και φυσικά, στο Λύκειο, δεν είχαμε και τους καθηγητές που θα μπορούσαν να ενθουσιάσουν, να μας κάνουν να καταλάβουμε ποιό είναι το νόημα της μόρφωσης. Μόνο μία φορά βρε παιδιά, ένας καθηγητής έπιασε και εμένα και τον φίλο μου τον Πέτρο (ο έτερος καπαδόκης της Γεωμετρίας), σε ένα διάλειμμα και μας είπε "Ρε μαλάκες", (είπαμε, πλατεία Βάθη), "έχετε μυαλό, διαβάστε λίγο, ένας χρόνος έμεινε..." Ο Πέτρος πέρασε, με την δεύτερη νομίζω. Εμένα μου άρεσαν μόνο οι υπολογιστές. Μηχανικοί Πληροφορικής Πάτρας, τότε, η μόνη σχολή, μέσος όρος 19,8. Καληνύχτα, ούτε μία στο εκατομμύριο.
  • Μετά τελείωσα μία τεχνική σχολή Πληροφορικής (για την αναβολή), πάλι χωρίς διάβασμα, (εδώ όμως ήταν γελοιωδώς εύκολα) και το Π1 (δηλαδή προγραμματιστές 1) του ΕΛΚΕΠΑ. Για να μπεις στο ΕΛΚΕΠΑ τότε, έπρεπε να έχεις βουλευτή και πάνω. Αλλά εγώ πήγα καμικάζι. Οι εξετάσεις ήταν τεστ νοημοσύνης. Δώσαμε 1020 άτομα. Πέρασαμε 105. Ήμουν 4ος. Δεν είχα βύσμα.
  • Μετά ήταν ο Στρατός. Πήγα στην Χίο, στρατός ξηράς, ήξερα από υπολογιστές, με βάλαν σε ενα λογιστήριο, έκανα 2 μήνες σκηνάκια και καμμιά πενηνταριά βολές (αφού κάθησα 12 μήνες σε παραμεθόριο, τι περιμένατε;), και πάνω που ήθελα εξήντα-κάτι μέρες να απολυθώ στο δεκαπεντάμηνο, τρώω μία μετάθεση αγγούρι στην Αθήνα, γίνεται δεκαεννιάμηνο, και τέσσερις μήνες παραπάνω θητεία λόγω "εντοπιότητας"!
  • Αλλά πέρασε κι αυτό. Βγαίνω λοιπόν, και πάω να πιάσω δουλειά. "Τι ξέρεις παλληκάρι μου;" " BASIC, COBOL, Turbo Pascal και λίγο UNIX" "Ε, χμ, ναι. Να σε ενημερώσω για κάτι; Έχουν βγει τα Windows και τώρα δουλευουμε σε visual περιβάλλοντα". "Ευχαριστώ, γειά σας". Μετά την θητεία, μιλάμε, δεν είχα λεφτά να πάρω ούτε υπολογιστή να προσπαθήσω μόνος μου να ξαναμπώ στο παιγχνίδι - πόσο μάλλον για σεμινάρια-. Ήθελα λεφτά, ήθελα ανεξαρτησία.
  • Έγινα ασφαλιστής. Πλήρης αποτυχία. Μου έλεγε ο πελάτης "Εντάξει" κι εγώ του έλεγα "ξανασκέψου το, είναι παγίδα". Δεν κορόιδεψα κανέναν και όταν ο διευθυντής μου -βλέποντας την οικονομική μου κατάσταση- μου πρότεινε να με βάλει σε μισθοδοσία (βασικά να με επιδοτήσει), ενώ είχα 6 μήνες χωρίς ούτε ένα συμβόλαιο (ήθελα να αρχίσω από ξένους και όχι από συγγενείς γνωστούς και φίλους), μάζεψα τα πραγματάκια μου κι έφυγα... Πόσο πρέπει να με συμπάθησε αυτός ο άνθρωπος!;
  • Έγινα πωλητής πληροφορικής σε μία αλυσίδα λιανικής. Στα 2 χρόνια, με πρότειναν για product manager, παρότι, τυπικά, δεν ήμουν παρά μόνο απόφοιτος Λυκείου. Την θέση τελικά πήρε ένας άσχετος, που εγώ είχα εκπαιδεύσει, και ήξερα, σε σχέση με αυτόν, τα δεκαπλάσια, και στους υπολογιστές, αλλά και στο εμπορικό κομμάτι. Είχε όμως πτυχίο ΤΕΙ. Για το επόμενο δίμηνο, όσο δηλαδή έκατσα στην εταιρία, με έπαιρνε κάθε μέρα τηλέφωνο να με ρωτάει πράγματα, εγώ στο κατάστημα, να εξυπηρετώ πελάτες κι αυτός στο γραφείο του. Μου πρότεινε τελικά, να γίνω "βοηθός" του. Η ξεφτίλα έχει και τα όριά της.
  • Παραιτούμαι και αναλαμβάνω υπεύθυνος καταστήματος σε άλλη εταιρία. Τρελλή δουλειά. Θέλω να πω, ήδη ανέφερα ότι εργάζομαι από τα 12, δεν "μασάω" στην σκληρή δουλειά, αλλά εκεί ήταν απαράδεκτα. Δηλαδή, δεν έβγαινε η δουλειά, τι άλλο να πω; 100 άτομα στα κεντρικά γραφεία, 10 στα καταστήματα. Τρέλλα, παράνοια. Ταυτόχρονα, ψάχνω σαν πούστης λύση για σπουδές. Με πόνεσε ο άσχετος με το πτυχίο ΤΕΙ που μου 'φαγε την θέση. Ξαφνικά, ξύπνησα. Ήταν όμως αργά;
  • Αγοράζω τα βιβλία της Τρίτης Λυκείου για να δώσω Πανελλήνιες, στα 29 μου. Αλλά πολύ διάβασμα, πολύς χρόνος, και αμφίβολα αποτελέσματα. Το απορίπτω. Ταυτόχρονα, ζητώ πληροφορίες στο Αγγλικό ανοικτό πανεπιστήμιο. 4000 λίρες τον χρόνο, για 3 χρόνια. 12000 λίρες, μιλάμε για εκατομμύρια δραχμές, ίσα που θα έβγαινα αν έδινα όλα τα λεφτά από τον μισθό μου! Αλλά είχα και πολύ πείσμα, για τον άσχετο που μου έφαγε την θέση, για το κωλο σχολείο που πήγαινα, για τον εαυτό μου που πάντα "είχε μυαλό αλλά δεν διάβαζε", για τους καθηγητές που ήταν στα αρχίδια τους, να κάνουν τις ώρες τους και να φύγουν το συντομότερο από κει μέσα... Η φάση είναι όμως, ότι διάβαζα. Διάβαζα οτιδήποτε, εκτός από το υποχρεωτικό. Και τις λίγες φορές που άνοιγα σχολικό βιβλίο, αφού διάβαζα μία φορά το μάθημαα της ημέρας, δεν ξαναγύριζα στην αρχή για να το ξαναδιαβάσω και να το μάθω - το θεωρούσα γελοίο! "μα μόλις το διάβασα αυτό" - και συνέχιζα στις επόμενες σελίδες, μέχρι το τέλος του βιβλίου. Ικανοποίηση μεν, "διάβασα όλη την ιστορία, τωρα ξέρω τι γίνεται μετά" αλλά αποτέλεσμα μάπα. Η φάση είναι ότι από τους τότε συμμαθητές μου, τους παπαγάλους, δεν έχει μείνει τίποτε από γνώσεις, για ρώτα και μένα όμως ΤΩΡΑ! Τελικά, από θέμα απόκτησης γνώσεων, η δικιά μου μέθοδος είναι πολύ καλύτερη. Αλλά τι να το κάνεις; Δεν παίρνεις βαθμούς έτσι!
  • Μαθαίνω από κάπου ότι ανοίγει και στην Ελλάδα Ανοικτό Πανεπιστήμιο! Σε νορμάλ τιμές, 450 χιλιάρικα τον χρόνο! Κάνω αίτηση, μετά από 2 μήνες με ειδοποιούν ότι είμαι επιλαχών, μετά από μία εβδομάδα με ενημερώνουν ότι μπορώ να καταθέσω τα λεφτά για να αρχίσω μαθήματα!
  • Πάω με μία ψυχολογία "ρε πούστηδες θα σας γαμήσω τώρα!" Αρχίζω δυναμικά, κάνω όλες τις ασκήσεις, πάω σε όλες τις συμβουλευτικές συναντήσεις, από το άχτι μου παίρνω το μάξιμουμ των μαθημάτων κάθε χρονιά, στόχος το ελάχιστο χρονικό διάστημα: τα 4 χρόνια, ούτε ένας μήνας παραπάνω!
  • Στο εξάμηνο πάνω, εκμεταλεύομαι τις σπουδές και επιτέλους φέυγω από το εμποροϋπαλληλίκι και αναλαμβάνω τις πωλήσεις μίας εταιρίας λογισμικού. Στόχος και φράση κλειδί: "Θέλω να συνδυάσω χόμπι, τρέλλα, δηλαδή Πληροφορική, με τις σπουδές, δηλαδή την Διοίκηση επιχειρήσεων. Μεγαλεία: Πενθήμερο! Ελαστικό ωράριο! 8-10 το πρωί προσέλευση, φεύγεις αφού συμπληρώσεις οκτάωρο. Οχι σαν τα καταστήματα που αργούσες 5 λεπτά και γινόταν κόλαση! "Αν ξαναργήσεις, σε απολύω!"
  • Πάνω στην διετία στο ΕΑΠ, και ενώ από πολύ νωρίτερα είχα σταματήσει τις τυπικούρες και το πολύ διάβασμα, αρχίζουν τα ζόρια. Όχι, τα μαθήματα, είχαν την ίδια δυσκολία, η επαγγελματική εμπειρία πλέον περίσσευε (και αυτό βοηθά τρελλά στο ΕΑΠ), αλλά βγαίνει η κούραση (δουλειά πλήρης και εντατική και σπουδές ταυτόχρονα, έτσι;), υπάρχουν ακόμα 2 χρόνια μπροστά για το πτυχίο, και η δουλειά στην (όχι πιά τόσο) νέα εταιρία, πάει κατά διαόλου... Μιλάμε για την κρίση του 2003, αν θυμάστε, μόλις είχε σκάσει η φούσκα των εταιριών e-commerce και η μπάλλα πήρε όλη την Πληροφορική...
  • Ξαναεκμεταλεύομαι το "will be soon have degree" και προσλαμβάνομαι ως brand manager σε μία μικρή, αλλά πολυεθνική εταιρία που είχε και δίκτυο καταστημάτων. Με καθυστέριση 5 περίπου χρόνων, παίρνω την εκδίκησή μου για τον άσχετο που μου έφαγε την θέση του product manager στην πρώτη - πρώτη εταιρία! Αυτός; Άνεργος και ψάχνει για δουλειά. Εγώ; Τυπικά, ακόμα απόφοιτος Λυκείου και μόνον! Ποιός έχασε τελικά; Εγώ πάντως, όχι! ΧΑ!
  • Παίρνω το πτυχίο, περνώντας όλα τα μαθήματα με την πρώτη, στα 4 χρόνια. Όλα τα μαθήματα είπαμε; Όχι. Στο τελευταίο, ένας καθηγητής από το Πανεπιστήμιο Πειραιά, με κόβει στην Διοίκηση Ολικής Ποιότητας! Έχω περάσει με την πρώτη μάκρο, μίκρο, χρηματοοικονομικά, λογιστικές, μάρκετινκ, διοίκηση, δίκαιο και με αφήνει στην Ολική Ποιότητα! ΚΑΙ ΜΕ 4,8!!! Έλεος! Τον παίρνω τηλέφωνο. "Έγραψα καλύτερα" "Ναι, αλλά δεν είχες διαβάσει" "Ναι, αλλά έγραψα! Τι να διαβάσω; Τα ξέρω από την εργασία μου και την τωρινή και την προηγούμενη, στην πράξη! Δεν είμαι πιτσιρικάς!" " Πρέπει να διαβάζεις". Τον άτιμο! Τελευταίο μάθημα, πριν το πτυχίο! Και όχι ένα οποιοδήποτε πτυχίο που έρχεται φυσιολογικά, στα 25 σου χρόνια ας πούμε... Ένα πτυχίο με άχτι, που το χρηματοδοτώ εγώ ο ίδιος, όντας σκληρά εργαζόμενος και με το background που ήδη ξέρετε, στα 34 μου χρόνια... Μετά από 15 μέρες, επαναληπτική εξέταση. Έγραψα 9,7. Πτυχιούχος. Συνολικό διάβασμα όλα αυτά τα 4 χρόνια; Υπολογίζω καμμιά 50ριά ώρες. I did it my way!!!
  • Στο καπάκι, και με την κεκτημένη ταχύτητα, γράφομαι σε ένα αγγλόφωνο master πληροφορικής (συστήματα πληροφορικής για επιχειρήσεις) σε συνεργασία ενός εδώ πανεπιστημίου με ένα πανεπιστήμιο του εξωτερικού. Πρώτη εργασία, στο δίμηνο, βαθμός Α. Στο τρίμηνο πάνω, τα παράτησα. Εγώ ήμουν αυτός που έκανα παράδοση μέσα στο μάθημα και όχι οι καθηγητές. Να πληρώνω, (8000 ευρώ σύνολο!) αντί να με πληρώνουν, δεν το δέχομαι. Μέχρι πέρυσι με έπαιρναν τηλέφωνο για να συνεχίσω... Αμ δέ. Πολύ χαμηλή ποιότητα σπουδών. Έμαθα φέτος, ότι το συγκεκριμένο πρόγραμμα καταργήθηκε. Και πολύ κράτησε, αν θέλετε την γνώμη μου. Τέλος πάντων, πήρα και μία γεύση από μάστερ...
Συνεχίζεται...

Σάββατο 23 Ιανουαρίου 2010

Σκατοκέφαλοι

Τι γίνεται ρε πούστη; Κάνουν κι εξωτερική πολιτική οι αγρότες τώρα με την Βουλγαρία;

Παραδώσαμε την εθνική κυριαρχία;

Τι εγγυήσεις μπορούν να τους δώσουν οι Βούλγαροι κι άνοιξαν τα σύνορα;

Σκατοκέφαλοι!

Παρασκευή 15 Ιανουαρίου 2010

και μία προειδοποίηση:

Και που 'στε μάγκες:

Αν είναι να βγούμε από την ΟΝΕ και να γυρίσουμε στην δραχμή, αυτό θα γίνει ξαφνικά και απροειδοποίητα.

Ότι καταθέσεις θα έχετε σε ευρώ, θα γίνουν δραχμούλες εν μία νυκτί ΑΥΤΟΜΑΤΩΣ. Και την επόμενη μέρα, αν πάτε να αγοράσετε με τις δραχμούλες σας ευρώ, δεν θα πάρετε ούτε τα μισά.

(Γιατί να βγείς από την ΟΝΕ αν δεν θες να κάνεις υποτίμηση;)

Αν θέλετε, και μετά την έξοδο της χώρας, να συνεχίσετε να έχετε καταθέσεις σε ευρώ τότε...

(καλά από μένα περιμένετε να σας τα πω όλα;)

Πάντως κρατήστε το: ξαφνικά και απροειδοποίητα!

YOU HAVE BEEN WARNED.

Οικονομικές συμβουλές by DP

Και μετά από τον χθεσινό καταράκτη, ήρθε η ώρα της συνέχειας:

Μισθωτοί, μην πιάνεστε μαλάκες. Αποτελεί ελάχιστη προστασία έναντι της λαίλαπας που μας ετοιμάζουν πρώτον η αποφυγή και δεύτερον η αντιμαχία απέναντι στις μεθόδους τους.
Είμαστε πολλοί και όλοι μαζί ίσως έχουμε κάποια δύναμη να επηρεάσουμε τις αποφάσεις τους...

Την χαρίζουν στα λαμόγια και πάνε να τα πάρουν από εμάς ε;

ΟΚ, τώρα θα δείτε:

1. Καλώς όσοι μπορούν κατέθεσαν τις πινακίδες για τα απαράδεκτα τέλη κυκλοφορίας.
2. Φόροι στα τσιγάρα; Περιορίστε το ρε μάγκες όσο μπορείτε. Καλό θα μας κάνει. Και εγώ είμαι αρειμάνιος καπνιστής αλλά το έχω ρίξει 2-3 χρόνια τώρα στο στριφτό και απλά και μόνο επειδή στρίβω τα τσιγαράκια μου πολύ πιο λεπτά, βγάζω με 3 ευρώπουλα 2 μέρες. Απλά σκεφτείτε ότι κάθε φορά που αγοράζετε πακέτο, παραδέχεστε έμμεσα ότι εσείς φταίτε για την κρίση και πληρώνετε το τίμημα. Το δέχεστε αυτό;
3. Ποτά. Ευτυχώς υπάρχει η Κρήτη που βγάζει κάτι ρακές και κάτι τσικουδιές, μούρλια! 95 βαθμούς, νιτρογλυκερίνη σκέτη... Και ο Τύρναβος με το Τσιπουράκι του. Για κρασάκι; Στα Μεσόγεια. Στόχος είναι να μην περνάει το ποτό σας από τις διάφορες κρατικές αρχές να βάζουν πάνω ένα χαρτί (που δηλώνει τον φόρο) και αυτό το χαρτί να σας το χρεώνουν όσο γουστάρουν! Από τον παραγωγό λοιπόν!

Τα δύο παραπάνω, είναι μία απλή αντίδραση στον flat φόρο που μας επιβάλουν. Τον ίδιο φόρο ο φτωχομπινές, τον ίδιο και ο βιομήχανος. Τι λέτε ρε; Είναι αυτό δίκαιο; Για μένα τα 3 ευρώ φόρος σε ένα μπουκάλι είναι το ένα τριακοστό του μισθού μου, για τον βιομήχανο είναι το ένα εκατομυριοστό. Είναι το ίδιο;

3. Πές ότι ανεβάζουν τον ΦΠΑ. Κόβουμε την κατανάλωση. Μόνο τα απολύτως απαραίτητα και αυτά με επιλογή προσφορών και των πιο φθηνών. Το σκεπτικό είναι ότι δεν πληρώνω ίσο ποσοστό φόρου εγώ και το λαμόγιο. Είναι άδικο. Πέραν του ότι είναι μία υγιής αντίδραση, η παραπάνω συμπεριφορά είναι και μία βαθύτατα οικολογική πράξη.

Στόχος είναι με όση δύναμη έχουμε, να πιέσουμε προς την λύση της φορολόγησης των πραγματικά εχόντων, και όχι από τον σωρό. Και στην περικοπή των εξόδων! Όχι σε νέους φόρους!

4. Διαμαρτυρία. Σε οτιδήποτε στραβό βλέπετε. Δεν σας εξυπηρετούν οι δημόσιοι; Είναι δημόσιοι, μην το ξεχνάτε! Υπάρχουν εκεί για εσάς, για να σας βοηθούν, όχι για να σας καταδυναστεύουν! Υπάρχει ο συνήγορος του πολίτη, υπάρχει ο Γενικός Επιθεωρητής Δημόσιας διοίκησης και τους έχουμε θεσπίσει για αυτούς τους λόγους!

5. Μην ντρέπεστε να ζητήσετε απόδειξη! ΑΠΑΙΤΗΣΤΕ ΤΗΝ. Πάτε σε 2-3-4-5 οδοντογιατρούς ας πούμε, ζητήστε εκτίμηση και ξεκαθαρίστε ότι απαιτείτε απόδειξη. Θα πετύχετε καλή τιμή, πιστέψτε με! Το ίδιο και σε ηλεκτρολόγους, το ίδιο και σε υδραυλικούς, και σε πλακάδες και σε συνεργεία και σε δικηγόρους και παντού! Μην ψαρώνετε που σας κοιτάνε επιτιμιτικά. Ζητώντας απόδειξη, τους βάζετε να ΠΛΗΡΩΝΟΥΝ. Ας είναι όσο μπλαζέ θέλουν.

Οι παραπάνω κατηγορίες επαγγελματιών (μην ακούσω για λειτουργήματα, ο τελευταίος λειτουργός πέθανε από την απελπισία του, γύρω στο '85) είναι αυτοί που σε μεγάλο βαθμό ευθύνονται για την κατάσταση που έχει δημιουργηθεί στην "πιάτσα" και μας γαμάνε με αυτές τις απαράδεκτες τιμές. Γιατί; Γιατί πάει ο μεγαλογιατρός του Κολονακίου με την Καγιέν και τις 10.000€ "ετήσιο" εισόδημα, να φάει ας πούμε, ή να πιεί έναν καφέ και ότι τιμή τους γκαβλώσει να του πούνε, θα την πληρώσει αδιαμαρτύρητα. Γιατί; Γιατί έχει ήδη πάρει την Καγιέν, έχει πάρει αλλα 2-3 αμάξια για την γυναίκα, το παιδί και τον σκύλο, έχει χτίσει και 2-3 μαιζονέτες στα καταπατημένα που έχει αποχαρακτηρίσει με τον οικοδομικό συναιτερισμό που συμμετέχει με άλλα λαμόγια, και κάπου στο βάθος του μυαλού του και επειδή ξέρει ότι είναι ΜΕΓΑ ΚΑΘΙΚΙ ΤΟΥ ΚΕΡΑΤΑ σκέφτεται: "Άσε, ας μην αγοράσω κι άλλα, αρκετά είναι, τα υπόλοιπα στην Ελβετία, και απλά να ζώ καλά". Και ζώντας αυτός καλά, πληρώνοντας όσα του λέει ο κάθε μαλάκας μαγαζάτορας, εστιατορας, "μέτρ", ξαπλωστριέρης της Μυκόνου, γαμάει εμάς παιδιά!

"Καλά ρε μεγάλε", θα με ρωτήσετε, "όλοι μεγαλογιατροί είναι"; Ναι ρε παιδιά, αυτό λέμε! Μεγαλογιατροί, μεγαλοδικηγόροι, μεγαλοηλεκτρολόγοι, μεγαλοπλακαδες, εθελούσιοι του ΟΤΕ και της Ολυμπιακής, λαμόγια, μέλη επιτροπών, πόσοι νομίζετε ότι είναι όλοι αυτοί; Καμμιά εκατοστή; Γελιέστε! Κοντεύουν να μας περάσουν σε αριθμό όλοι αυτοί μαζί! Δεν βλέπετε τι κυβερνήσεις βγάζουν; Με τι ποσοστά; ΌΛΟΙ ηλίθιοι νομίζετε ότι είναι; ΕΜΕΙΣ είμαστε οι ηλίθιοι, που το παίζουμε "σκεπτόμενοι". Εμείς τους πληρώνουμε μαλάκες μου, όλους αυτούς.

Για αυτό σας λέω: Κανένα έλεος! Όση δύναμη έχουμε, όσο ακόμα την έχουμε, την χρησιμοποιούμε έξυπνα! Να τους ταράξουμε στην νομιμότητα! By the book! Γιατί εσύ φίλε οδηγείς χωρίς ζώνη ασφαλείας, και σου παίρνουν έναν μισθό σε πρόστιμο. Και επειδή αισθάνεσαι φάουλ, την χαρίζεις στον επιχειρηματία τον (+)Εφραίμ που ανταλάσσει ακίνητα της πατρίδας σου, λες και είναι μαρουλόφυλλα και κυκλοφορεί με ελικόπτερο. Μαλάκα! Και μετά σου λένε "ναι, αλλά φταίμε κι εμεεεεεειιιιις, που δεν ζητάαααααααμεεεεεε αποδείιιιιιιιξεις", και το χάφτεις σαν όρνιο! Όρνιο!

Θέλει ιδέες και διαβούλευση ο ΓΑΠ; Να 2 ιδέες:

1. Μία φορά στα 5 χρόνια, και είναι γνωστό εκ των προτέρων αυτό, το κράτος να επιστρέφει όλον τον ΦΠΑ που έχουν δώσει οι πολίτες για την διάρκεια του προηγούμενου οικονομικού έτους. Όσοι επαγγελματίες έχουν πάνω από 50% διαφορά στα εισοδήματά τους αυτόν τον συγκεκριμένο χρόνο, υφίστανται λεπτομερειακό έλεγχο για την τελευταία πενταετία. Δεν θες όλον τον ΦΠΑ; Όλον τον ΦΠΑ λοιπόν, από συγκεκριμένες κατηγορίες επαγγελματιών.

2. Με κλήρωση, έναν μήνα κάθε χρόνο, επιστρέφεται ο ΦΠΑ για τις αγορές αυτού του μήνα, στους πολίτες. Η κλήρωση γίνεται στο τέλος του χρόνου.

Τι επιπτώσεις λέτε ότι θα έχουν αυτά τα μέτρα στην φοροδιαφυγή; (τα έχω γράψει και στην διαβούλευση αυτά, αλλά σιγά μην...)

Αντί για κάτι τέτοιο, μας βάζουν και μαζεύουμε αποδείξεις, από αυτούς βασικά που ήδη εκδίδουν (σουπερμάρκετ ας πούμε) για 2 ευρώ. Μαλάκες. Ποιον κοροϊδεύτε;

Πέμπτη 14 Ιανουαρίου 2010

Σταθερότητα και ανάπτυξη; Λάθος! Ανατροπή και γκρέμισμα!




Ενημερώθηκα για το πρόγραμμα "σταθερότητας και ανάπτυξης" που παρουσίασε σήμερα ο ΓΑΠ.

Απογοήτευση.

Θα ρωτήσουν πολλοί, "τι περίμενες";

Και θα το ρωτήσουν αυτό, όχι από αγνή (!) απογοήτευση αλλά από μία αρωστημένη μανία να εντάξουν αυτοί την δικιά μου απογοήτευση σε όποιαδήποτε γαμημένα ξεπερασμένη ιδεολογία αυτοί γουστάρουν. Δεν δουλεύει αυτό το σύστημα με μένα μάγκες. Όχι πιά. Έχω το δικό μου μυαλό - δεν χρειάζομαι άλλα, πεθαμένα να με οδηγήσουν.

Τι περίμενα λοιπόν;
Να τι περίμενα:

- Να πέσει μαχαίρι σε όλες τις δαπάνες του Δημοσίου
- Να καταργηθούν όλες οι άχρηστες επιτροπές
- Να περικοπούν τα επιδόματα και οι μισθοί στους Δημόσιους υπαλλήλους - όπου αυτοί ξεπερνούν ένα συγκεκριμένο νούμερο. (Προσωπικά ακόμα και το διχίλιαρο καθαρά το θεωρώ μεγάλο νούμερο). Πάντως, το 10% περικοπών, που ανακοινώθηκε, είναι εξωφρενικά μικρό ποσοστό και κατά πάσα πιθανότητα θα κοπεί από τους πολλούς και όχι από αυτούς που πρέπει.
- Γενικά αντί για φόρους επί φόρων, περίμενα πολύ δραστικότερη περικοπή δαπανών. Και με δεδομένο ότι έχουμε καταφέρει να ξοδεύουμε το 50 περίπου τοις εκατό των δαπανών σε μισθούς Δ.Υ, από εκεί ΠΡΕΠΕΙ να εξοικονομηθεί ένα μεγάλο ποσό.
- Και κάτι επίκαιρο: Για τους αγρότες που ετοιμάζονται να κλείσουν (πήγα να γράψω: Τα Τέμπη, αλλά αυτά πάνε, μας τελείωσαν) τους δρόμους, ήθελα να ακούσω (δήλωση τουλάχιστον) να μην διανοηθούν να κατέβουν και να διεκδικήσουν πράγματα, τουλάχιστον για τα επόμενα 3-4 χρόνια. Αλλιώς, ΜΑΤ, αλύπητα. Γιατί τα έχω δει ΠΩΣ ΤΑ ΜΟΙΡΑΖΑΝΕ τα πεντοχίλιαρα και που τα "επένδυαν" οι αγρότες γαμώ το στανιό τους. Πιτσιρικάς ήμουνα κι ερχότανε ο ταχυδρόμος στο χωριό και μοίραζε τις επιδοτήσεις στο καφενείο. Όταν οι δικοί μου γονείς δουλεύανε 18 ώρες την ημέρα στην Αθήνα.

Αγρότης και δεν βγαίνεις; Πούλα τα χωράφια ρε μεγάλε και κάνε κάτι άλλο. Στα αρχίδια μου δηλαδή που δεν βγαίνεις. Εσύ, έχεις καμμιά σκασίλα αν εγώ δεν βγαίνω; Αντε γαμήσου, κάνε κάτι άλλο παλιοπαπάρα, ανεύθυνε, μαλάκα. Που θές να πάρεις και επιδότηση για να κάθεσαι 6 μήνες τον χρόνο. Ξετσίπωτε! Σου δώσαμε επιδότηση. Τι την έκανες ΡΕ; Αγροτικό, τρακτέρ και φιάλες ουίσκυ; ΦΕΡΤΑ ΠΙΣΩ ΡΕ.

Σορυ για το λεξιλόγιό μου, αλλά για αυτό την έχω βάλει την γαμημένη την προειδοποίηση στο μπλόγκερ, για να την δεί όποιος σοκάρεται και να φύγει. Όποιος μπεί (και έυχομαι να είναι αγρότης ή δημόσιος) καλά να πάθει. Και λίγα του σούρω, τέτοιο άχτι που τους έχω.

Γενικότερα, η ανάταξη της οικονομίας μας θα πρέπει να οδηγήσει σε μία καλύτερη θέση, με καλύτερες προοπτικές την χώρα. Μέτρα πυροσβεστικά, με ορίζοντα τριετίας, δεν λύνουν το πρόβλημα. Ούτε η διοικητική μεταρύθμιση, ούτε ο νέος εκλογικός νόμος (που η κυβέρνηση χαλάει υπερβολικά πολύ δύναμη, σε άσχετη και άκαιρη χρονική στιγμή) μας καίνε αυτή την στιγμή.
Αλλά, αντίθετα μας καίει η οικονομία.

Προκειμένου να ληφθούν πάλι ημίμετρα, αυτά να τα πληρώσουν πάλι οι γνωστοί μαλάκες (βλέπε μισθωτοί του ιδιωτικού τομέα) και σε 5 χρόνια να ξαναβρεθούμε στα ίδια σκατά, καλύτερα να μας φέρουν τον Γερμανό ή τον Δανό γαμιά τεχνοκράτη, να μας ξεσκίσει μία και καλή, μπας και τελικά μείνει κάτι.

Γιατί πολύ απλά, ουκ αν λάβεις παρά του μη έχοντος. Εγώ προσωπικά, δεν έχω να φοβηθώ ΤΙΠΟΤΑ. Ούτε εργασιακή ασφάλεια έχω, ούτε μόνιμη δουλειά, ούτε κρυφά εισοδήματα, ούτε "άδηλους" πόρους. Και το καλύτερο: Δεν έχω χρεωθεί σαν εσάς τους μαλάκες για τα επόμενα 917 χρόνια για να πάρω σπίτι, ή για να πάω διακοπές. Ελάτε παιδιά, κοπιάστε και με την ευχή μου. Από άλλους θα τα πάρετε. Επιτέλους δηλαδή.

ΚΑι αν μου λέτε "μόνο την πάρτη σου σκέφτεσαι ρε μαλάκα", απαντάω ναι ρε μαλάκες, άντε γαμηθείτε, μόνο την πάρτη μου σκέφτομαι. Όπως κάνετε κι εσείς χρόνια τώρα, πάντα, και μετά μου τσαμπουνάτε "φταίμε όλοι, και εμείς που ζητάμε το ρουσφέτι και που λέρώνουμε τις παραλίες και , και, και...)

Ε λοιπόν, άντε γαμηθείτε. Μην κρίνετε από τα δικά σας χάλια και εμένα. Γιατί σε ότι με αφορά, ούτε έκλεψα φόρους, ούτε δάσος και παραλία λέρωσα, ούτε με κόκκινο πέρασα, και για τον Ασωπό αγωνίστηκα (την ώρα που εσείς πίνατε καφέ στην δίπλα καφετέρια) και για την κλιματική αλλαγή, και καταγγελία για αδιαφορία υπαλλήλου έκανα και προσπάθησα πραγματικά να είμαι υπόδειγμα πολίτη. Όχι γιατί μου το επέβαλε κάποιος νόμος, αλλά γιατί κάθησα και σκέφτηκα και ΕΠΕΛΕΞΑ να φέρομαι έτσι. Αντε γαμηθείτε λοιπόν, μην κρίνετε εξ' ιδίων τα αλλότρια.

Και στο κάτω κάτω, και στην ανεργία έχω κάνει, και απλήρωτος για μήνες έχω μείνει στον ιδιωτικό τομέα, και ούτε έχω να συντηρήσω τις κουρσάρες, τις βιλάρες και τις Φιλιπινέζες. Θα χάσω το κινητό και το ιντερνετ; Πφφφ! Απώλεια! Ε, ένα δελτίο ή ένα συσσήτιο να φάμε κάτι, θα υπάρχει. Εδώ υπάρχει στην Αϊτή. Και στο κάτω κάτω, αν ακόμα και τότε δεν δούμε προκοπή, μετανάστευση. Ευτυχώς, πληροφορικάριος είμαι, κάποιος θα μου δώσει μία εργασία της πλάκας, σε ένα πραγματικά προοδευμένο κράτος όπως η Σλοβακία, η Τσεχία, η Πολωνία ή το Νακόρνο Καραμπάχ. Γιατί, αν δεν το έχετε καταλάβει, σε διαφάνεια και προοπτικές της οικονομίας και σε επιχειρηματικό περιβάλλον, είμαστε ΚΑΤΩ από αυτές τις χώρες.

Τουλάχιστον εκεί δεν θα έχω τους κερατάδες πολιτικούς να προσπαθούν να κάνουν ότι δεν τρέχει τίποτε και να μην αρθρώνουν ούτε μία λέξη αυτοκριτικής. Και να προσπαθούν με γιούρια και "αέρα" να με πείσουν για την "προσπάθεια των Ελλήνων" και διάφορα τέτοια χαζά πατριωτικά.

Και αν όλα τα παραπάνω ακούγονται μισελληνικά, σας πληροφορώ ότι: ΠΡΩΤΟΝ, δεν υπάρχουν μισέλληνες και ΔΕΥΤΕΡΟΝ ότι είναι πολύ περισσότερο πατριώτης από ότι οι κερατάδες που κουνάνε τις σημαίες.

Δεν υπάρχουν κόμματα, δεν υπάρχει διανόηση, είστε ρε παλιοπούστηδες ο καθένας για την πάρτη του. Ακόμα και την πατρίδα, ακόμα και την κρίση, ακόμα και τον θανάσιμο κίνδυνο προσπαθείτε να τον εκμεταλευτείτε.

Δεν θα σας αφήσω. Ακόμα και με αυτοκαταστροφική μανία, δεν θα σας αφήσω. Θα χάσουμε όλοι.

Όχι για άλλον λόγο. Αλλά για να έχω την τελευταία ευχαρίστηση ότι τουλάχιστον ΜΙΑ φορά ΧΑΣΑΤΕ ΚΙ ΕΣΕΙΣ.

Ψόφησε η αγελάδα που αρμέγατε, κάηκε το μποστάνι που κλέβατε, στέρεψε το πηγάδι που πίνατε.

Είστε μόνοι σας. Τέρμα τα κορόιδα. Για να δούμε τώρα τι σκατά θα κάνετε.

ΚΑι μην μου μιλήσετε για κοινωνικούς αγώνες. Δεν ξανακαπελώνομαι ρε μαλάκες συριζίτες, πασόκοι, κουκουέδες και παλιοφασίστες. Σκατά τα κάνω και μόνος μου άμα γουστάρω. Άντε γαμηθείτε κι εσείς και ειδικά η αριστερά. Συνδικαλισμός λέει! Ουστ! ρουφήχτρες.


ΥΓ. Η φωτό, είναι έτσι, για ξεκάρφωμα. Και φυσικά, οι αγρότες και οι Δ.Υ δεν είναι οι μόνοι που μου φταίνε. Αλλά θα ήταν μία καλή αρχή...

Related Posts with Thumbnails