Κουτοπονηριά των Ελλήνων

Εξαιρετικό άρθρο του Προκόπη Δούκα, γραμμένο το 2004 (αλλά αειθαλές)

Αυτός είναι ο μόνος δρόμος:

Παρακολουθώ εδώ και 2-3 ημέρες τις ανταποκρίσεις και τα "αποκλειστικά" ρεπορτάζ για τις ξεφτίλες που μας κάνουν οι υπόλοιποι Ευρωπαίοι.

Χάνουμε την κυριαρχία, είναι ντροπή, είναι παράλογο, είναι απάνθρωπο, είναι, είναι...

Καλά μας κάνουν. Είμαστε καραγκιόζηδες. Μακάρι να έρθουν και να επιβάλουν ό,τι πρέπει να επιβληθεί. Η δικιά μας ηγεσία είναι παντελώς ανάξια (σε αυτή τουλάχιστον την φάση) να κάνει οτιδήποτε σωστό. Ας μας επιβληθεί λοιπόν!

ΖΗΤΩ Η ΕΥΡΩΠΑΪΚΗ ΕΝΩΣΗ!

Έξω από αυτήν, τι;

Διαπόμπευση

Φανταστικό!

[...]

Το 2007 ένας πρώην υπάλληλος της μεγαλύτερης τράπεζας του πριγκιπάτου του Λιχτενστάιν έκανε υποκλοπή δεδομένων και τα έγραψε τα στοιχεία σε ένα cd. Μέσα υπήρχε μια λίστα με Γερμανούς που είχαν πάει τα πάμπολλα χρήματα τους στο Λιχτενστάιν για να αποφύγουν την φορολόγηση των τόκων από το γερμανικό κράτος. Αυτό το cd, όπως θα κάνει και τώρα η Γερμανία με στοιχεία από ελβετική τράπεζα αυτή τη φορά, το αγόρασε ως... κλεπταποδόχος η Μέρκελ. Με μυστικότητα τότε, όμως, όχι φανερά όπως τώρα...

.... Ψάχνουνε, λοιπόν, τους λογαριασμούς και μέσα σ' όλους βρίσκουνε και τον πρόεδρο των γερμανικών ΕΛΤΑ. Τι κάνανε οι γερμανικές αρχές; Λένε "ήρθε η ώρα όχι μόνο να συλλάβουμε τα τομάρια τους φοροφυγάδες, αλλά και να εκφοβίσουμε όσους άλλους κλέβουν το κράτος...". Έχουνε, λοιπόν, ψαρέψει το λαβράκι με τον διάσημο, με τον τοπ μάνατζερ της γερμανικής ΔΕΚΟ στα ταχυδρομεία...

... Με πάσα μυστικότητα φτιάχνουνε το σχέδιο τους. Κι ένα ωραίο πρωί, στις 5 τα χαράματα, παίρνουν τηλέφωνο στα κανάλια. Πως κάνουν οι τρομοκράτες και λένε "εκεί θα χτυπήσουμε"; Έτσι έκανε το γερμανικό κράτος: "ZDF εκεί; ARD; Ελάτε σ' αυτή τη διεύθυνση με λινκ, διότι σε λίγο ξεσπάει πανηγύρι μεγάλο και μην χάσετε την τηλεθέαση...". Πάνε στην τάδε διεύθυνση οι κάμερες και παρατάσσονται η μια δίπλα στην άλλη. Τόσες κάμερες ούτε στα Οσκαρ, δηλαδή. Σου λένε οι ρεπόρτερ τι διάολο θα γίνει;".

Βλέπουνε μια βίλα και μια παρκαρισμένη μερσεντές απ' έξω. Και στις 7 το πρωί πάει να βγει απ' την πόρτα για να πάει στα ΕΛΤΑ ο πρόεδρος. Κουστουμαρισμένος, είχε πάρει το πρωινό του, είχε διαβάσει την εφημερίδα του και βγαίνει μετά της συζύγου για το φιλάκι στο μάγουλο, πριν μπει στο αυτοκίνητο...

... Όπως τα λέμε γίνανε. Ούτε "και" δεν προσθέτω ή, αφαιρώ. Με το που σκάει μύτη στην εξώπορτα ο μάνατζερ, ανάβουν τα πρώτα φλας από τους φωτορεπόρτερ. Παθαίνει σοκ αυτός. Και η σύζυγος που ήταν ακόμα με τη νυχτικιά. Μπουκάρουνε μέσα στην αυλή τα αλάνια της δίωξης οικονομικού εγκλήματος, τον αρπάζουνε από τον σβέρκο και του γυρνάνε τη φάτσα στα κανάλια.

Ποια προσωπικά δεδομένα και αμερικανιές του σφιγκτήρα; Σε έχουμε δεμένο από παντού, αληταρά, δεν ερχόμαστε στο κουτουρού, κι επειδή κλέβεις το χρήμα του γερμανικού λαού σε κάνουμε πόρνη στην Συγγρού σε πανεθνικής εμβέλειας μετάδοση. Με εντολή εισαγγελέα είπαν "βγάλτε τον στο κλαρί..., δείξτε την φάτσα του, κάντε τον να τον φτύνει όλος ο ντουνιάς". Πώς μετά θα τολμήσει να κλέψει το κράτος είτε ο φτωχομπινές Γερμανός, είτε ο κονομημένος; Όταν, σου λένε, κάνουν τέτοιο χουνέρι στον τοπ μάνατζερ μιας τεράστιας ΔΕΚΟ, τότε εμάς θα μας καταπιούνε...

... Ούτε κουκούλα του φορέσανε του κυρίου ΕΛΤΑρχη, ούτε τίποτα. Μόνο τις χειροπέδες. Και η κερωμένη μούρη του να κεντράρει σε όλες τις κάμερες. Και η θείτσα η γυναίκα του από πίσω να είναι έτοιμη για εγκεφαλικό. Την ίδια στιγμή ορμάνε στο σπίτι, εκεί στην Κολωνία, 10 υπάλληλοι οικονομικών υπηρεσιών κι αρχίζουν να βγάζουν έξω με κούτες ντοσιέ, ηλεκτρονικούς υπολογιστές, τα πάντα. Όλα σε λάιβ μετάδοση από τις 7 το πρωί σε κάθε γερμανικά κανάλι. Τον καταξεφτίλησαν αυτόν που βούτηξε κρατικό χρήμα. Επίδειξη δύναμης έγινε. Για παραδειγματισμό, ότι σαν κράτος δεν κουκουλώνουμε κανέναν. 

 [...] 
Ολόκληρο, ΕΔΩ.
Σχόλια, εκεί.

Περί Αριστεράς και "αντιλαϊκών" πολιτικών

Έχω, πολλές φορές αναφερθεί στην στάση της Αριστεράς σε πολλά από τα θέματα που με "νευριάζουν".

Θα έχετε διαπιστώσει, ότι έχω κάποιες εμμονές, όπως το περιβάλλον, τα εργασιακά, οι αδικίες, οι Ελληναράδες κλπ.

Αυτό που δεν ξέρω αν έχει γίνει κατανοητό, είναι το εξής. Σε γενικές γραμμές, και αν μπορούμε να ισχυρισθούμε ότι ακόμα ισχύει ο άξονας "Αριστερά- Δεξια", τοποθετώ τον εαυτό μου αρκετά αριστερότερα από το κέντρο. Αλλά επίσης, αντιπαθώ τους ισχυρογνώμονες, αντιπαθώ τους "οπαδούς" κάθε ιδεοληψίας, και θέλω να εξετάζω και να αναλύω όλα τα προβλήματα σκεπτόμενος "out of the box", δηλαδή έξω από οποιοδήποτε περιοριστικό πλαίσιο.

Μέχρι πρόσφατα, είχα την εντύπωση ότι ακριβώς αυτός ο τρόπος σκέψης, πολιτικά, εκπροσωπείται καλύτερα από την ανανεωτική αριστερά. Ωστόσο, ειδικά το τελευταίο χρονικό διάστημα, πολλές φορές βρέθηκα να προσπαθώ να εξηγήσω την ακατανόητη (κατ' εμέ) στάση που έλαβε ο συγκεκριμένος πολιτικός χώρος σε διάφορα θέματα της επικαιρότητας. 

Έφτασα λοιπόν στο συμπέρασμα, ότι αναγκαστικά, για να παίρνουν αυτή την στάση, τα στελέχη και η ηγεσία της ανανεωτικής αριστεράς, θα πρέπει να συμβαίνουν ένα από τα δύο:

Είτε είναι εντελώς αποκομμένοι από την πραγματικότητα και τα πραγματικά (δηλαδή όχι θεωρητικά) προβλήματα του Λαού, είτε,

αποσκοπούν μόνο και μόνο στην παροδική ενίσχυση του πολιτικού τους χώρου, επενδύοντας -επιτρέψτε μου να πω- είτε σε μία καταστροφή που "θα έβγαζε τον κόσμο στους δρόμους- είτε σε ανέξοδους αλλά ταυτόχρονα ανέφικτους λεονταρισμούς χαϊδολογήματος αυτιών διαφόρων κοινωνικών ομάδων, αγνοώντας και περιφρονώντας θα έλεγα, την ανάγκες και την νοημοσύνη πολλές φορές των πραγματικών φίλων του χώρου και των πραγματικών ακροατών και δυνητικών ψηφοφόρων τους. Σε αυτό ακριβώς αποδίδω περισσότερο την δημοσκοπική άνοδο και στην συνέχεια την κατακόρυφη πραγματική πτώση στα ποσοστά του ΣΥΝ/ΡΙΖΑ.

Πολύ καλά, όλα τα παραπάνω εκφράζονται σε ένα σημερινό άρθρο του Διονυση Γουσετη που δημοσιεύτηκε στην σημερινή ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ. (By the way, θεωρώ την ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ ως την μοναδική σοβαρή και αξιόλογη εφημερίδα που κυκλοφορεί σήμερα. Ειδικά την Κυριακή, μπορεί κανείς να διαβάσει 10-15 δοκίμια στην εξευτελιστική τιμή των 2 ευρώ. Ακόμα και όταν διαφωνεί κανείς, με τον αρθογράφο, σπάνια θα βρεί ατεκμηρίωτες απόψεις ή έλλειψη επιχειρημάτων και ψιγμάτων αλήθειας).

Κάντε μία επίσκεψη... αφού πάρετε ένα δείγμα:

[...]

Δεν στηρίζουν, λένε, τη «συρρίκνωση του εισοδήματος». Αλλά για τη συρρίκνωση αυτή έκαναν ό,τι μπορούσαν. Στήριξαν κάθε συντεχνία που εκβίασε την κυβέρνηση για προνόμια σε βάρος του κοινωνικού συνόλου. Στήριξαν τους υπεράριθμους (και γι’ αυτό αργόμισθους) υπαλλήλους του ευρύτερου δημόσιου τομέα. Σαμποτάρισαν κατ’ εξακολούθηση, άλλοτε με διαδηλώσεις για ψύλλου πήδημα, άλλοτε με καταλήψεις και άλλοτε με εμπρησμούς, τους επαγγελματίες και τους εργαζομένους του κέντρου των πόλεων.
Συνέβαλαν στην υπονόμευση της διακίνησης ανθρώπων και εμπορευμάτων σ’ ολόκληρη τη χώρα, στηρίζοντας τον αποκλεισμό, άλλοτε των λιμανιών από προνομιούχους λιμενεργάτες των 100.000 ευρώ και άλλοτε των δρόμων από ολίγους, επίσης προνομιούχους, αγρότες τους οποίους αναγόρευσαν αγροτική τάξη.
Δεν στηρίζουν, λένε, τους περιορισμούς της «ιμπεριαλιστικής νεοφιλελεύθερης Ε.Ε.». Δεν αντέδρασαν, όμως, στον ανεύθυνο συνεχή δανεισμό από τους «ιμπεριαλιστές».
Αντίθετα, απαιτούσαν όλο και μεγαλύτερη εκταμίευση του Δημοσίου με διάφορα αντιπαραγωγικά αιτήματα, όπως τη χρηματοδότηση της υπερχρεωμένης Ολυμπιακής, του ζημιογόνου ΟΣΕ και όλων των χρεοκοπημένων εταιρειών, όπως ΛΑΡΚΟ, ΠΥΡΚΑΛ κ.λπ. Και στην ερώτηση πού θα βρεθούν τα χρήματα, απαντούσαν απλοϊκά: «Να πληρώσει το μεγάλο κεφάλαιο». Το ποιος θα πληρώσει φάνηκε τελικά.

[...]

Και μετά, θυμηθείτε κι ΑΥΤΟ (Δημοσιοϋπαλληλία και Αριστερά)

Ενα πολύ καλό άρθρο για το ασφαλιστικό...

... που το βρήκα (την εισαγωγή του) στο blog της γενιάς των 700 ευρώ αλλά υπάρχει και ολόκληρο εδώ.

Αντιγράφω 2 αποσπάσματα:

[...]

Φυσικά, η αποτελεσματική αντιμετώπιση του ασφαλιστικού προσκρούει σε υλικά εμπόδια. Το σπουδαιότερο είναι ότι το σύστημα δεν παράγει μόνο ελλείμματα, παράγει κερδισμένους και χαμένους. Ας δούμε ποιες είναι οι σπουδαιότερες διαχωριστικές γραμμές.

Κατ’ αρχήν, μεταξύ «ευγενών» και «λαϊκών» ταμείων. Μέσω του ιδιοφυούς μηχανισμού τών (κατ’ ευφημισμόν) «κοινωνικών πόρων», τεράστια ποσά μεταφέρονται σε φορείς ασφάλισης εύπορων ομάδων. Έτσι, το ταμείο των μηχανικών (ΤΣΜΕΔΕ) εισπράττει ποσοστό από τις δαπάνες εκτέλεσης δημοσίων έργων, το Ταμείο Νομικών «δικαιώματα» συν ποσοστό από τα έξοδα μεταβίβασης ακινήτων, τα ταμεία πρόνοιας δικηγόρων διάφορα «δικόσημα», τα ταμεία Τύπου «αγγελιόσημο» κ.τ.λ. Συχνά, οι ενισχύσεις έχουν τη μορφή επιχορηγήσεων, όπως όταν το 1997 το Υπουργείο Οικονομικών αποζημίωσε το ταμείο των γιατρών (ΤΣΑΥ) για την κατάργηση της εισφοράς στην τιμή των φαρμάκων που μέχρι τότε αυτό εισέπραττε. Κάποτε οι ενισχύσεις είναι έμμεσες, όπως όταν το 1992 το Ταμείο Νομικών εξαιρέθηκε από την υποχρέωση συνεισφοράς στο Λογαριασμό Αλληλεγγύης Φορέων Κοινωνικής Ασφάλισης (ΛΑΦΚΑ) – με διακομματική συναίνεση. Αυτές οι ρυθμίσεις δεν υπακούουν σε καμία γνωστή λογική, εκτός φυσικά της πελατειακής.

Η δεύτερη διαχωριστική γραμμή είναι μεταξύ μισθωτών του δημοσίου και ιδιωτικού τομέα. Οι εργαζόμενοι στο Δημόσιο, τις ΔΕΚΟ και τις τράπεζες συνταξιοδοτούνται έως και 17 έτη νωρίτερα από ό,τι οι ασφαλισμένοι του ΙΚΑ, ενώ εισπράττουν υψηλότερες συντάξεις που δεν πλήρωσαν με τις εισφορές τους. Η υποχώρηση της κρατικής παρουσίας στους κλάδους της κοινής ωφέλειας και των τραπεζών έχει περιορίσει τις δυνατότητες μετακύλισης του κόστους τέτοιων ρυθμίσεων στον φορολογούμενο (ή στον καταναλωτή), και τροφοδοτεί τη φιλολογία περί «κατεδάφισης κοινωνικών δικαιωμάτων».

Ειδική μνεία αξίζει η περίπτωση των βουλευτών (που έχουν νομοθετήσει για τον εαυτό τους το δικαίωμα συνταξιοδότησης μετά από 8 χρόνια θητείας – μέχρι πέρυσι 4), των δικαστικών (οι οποίοι απονέμουν ιλιγγιώδεις αυξήσεις στις αποδοχές τους, που συμπαρασύρουν και τις συντάξεις), των στρατιωτικών (κάποιοι από τους οποίους συνταξιοδοτούνται σε ηλικία που άλλοι αρχίζουν να δουλεύουν), και άλλων συναφών κατηγοριών.

Μια τρίτη διάκριση είναι μεταξύ ανδρών και γυναικών. Αρκετές εργαζόμενες στο Δημόσιο, στις ΔΕΚΟ και στις τράπεζες ακόμη απολαμβάνουν απίστευτα προνόμια, όπως το δικαίωμα συνταξιοδότησης μητέρων με ανήλικα παιδιά (συνήθως στην εφηβεία) στην ηλικία των 50 ή και νωρίτερα, δήθεν για την προστασία της μητρότητας. Όμως, η συντριπτική πλειονότητα των γυναικών δεν δικαιούται καθόλου σύνταξη, είτε επειδή είναι νοικοκυρές (οπότε μπορούν να προσβλέπουν μόνο σε σύνταξη χηρείας), είτε επειδή δεν κατάφεραν να συγκεντρώσουν τα απαιτούμενα ένσημα ώστε να στοιχειοθετήσουν δικαίωμα σε δική τους σύνταξη.

Μια άλλη διαχωριστική γραμμή είναι μεταξύ νέων και εργαζομένων μεγαλύτερης ηλικίας. Σε όλο τον κόσμο, μια μεταρρύθμιση επηρεάζει λιγότερο όσους απέχουν λιγότερο από τη συνταξιοδότηση. Ειδικά στην Ελλάδα, όπου οι διάφορες συντεχνίες εκβιάζουν τη συναίνεσή τους στις αλλαγές με αντάλλαγμα χρυσές «εθελούσιες εξόδους» και εγγυήσεις ότι θα τις πληρώσουν οι άλλοι, το βάρος της προσαρμογής πέφτει εξ ολοκλήρου στους ώμους των νεότερων γενεών εργαζομένων.

[...]

Σύμφωνα με τις εκτιμήσεις μας, οι συντάξεις είναι υπερ-ανταποδοτικές για όλους τους τύπους ασφαλισμένων στο Δημόσιο, στις τράπεζες, στον ΟΓΑ, στις ΔΕΚΟ, καθώς και στα «ευγενή ταμεία» γιατρών-δικηγόρων-μηχανικών. Αντίθετα, οι συντάξεις είναι υπο-ανταποδοτικές για τους μισούς σχεδόν τύπους ασφαλισμένων στο ΙΚΑ[8].

Συνεπώς, οι επιδοτήσεις δεν υπακούουν σε μια αναδιανεμητική λογική, συχνά μάλιστα έχουν κατεύθυνση από τα χαμηλά εισοδήματα προς τα υψηλά. Επίσης, το σύστημα πληρώνει στην πλειονότητα των ασφαλισμένων υψηλότερες συντάξεις από ό,τι δικαιολογούν οι εισφορές που αυτοί κατέβαλαν.

[...]

Καταλαβαίνετε τώρα για ποιόν λόγο τα "χώνω" στους Δημόσιους υπάλληλους; Και στους άλλους προνομιούχους;

Εμείς είμαστε οι προλετάριοι σήμερα! Οι μισθωτοί του Ιδιωτικού τομέα!

Πως μπορείς να φάς ένα βόδι;

Φυσικά και τα έχω πάρει στο κρανίο! Πάλι, στο ασφαλιστικό, εξαιρούνται τα σώματα ασφαλείας και οι στρατιωτικοί! Δηλαδή, τα πιο άχρηστα και αντιπαραγωγικά κομμάτια της ελληνικής κοινωνίας. Και οι πιο ευνοημένοι: Τρελλά επιδόματα, ελάχιστη εργασία (καμμιά σχέση με το οκτάωρο / σαραντάωρο έτσι; - ελπίζω να το γνωρίζετε αυτό...), εικονικά χρόνια συνταξιοδότησης, εγγυημένη δανειοληψία, δωρεάν διακοπές και κατασκηνώσεις, κι ένα σωρό άλλες παροχές. Οι πιο ευνοημένοι του συστήματος, εξαιρούνται από κάθε αλλαγή πρός το απεχθέστερο (ή το ορθολογικότερο;) ! Γιατί; Για να μεγαλώσει το χάσμα ακόμη περισσότερο; (Α! Η Αγροφυλακή, το σημαντικότατο και χρησιμότατο αυτό σώμα, συμπεριλαμβάνεται στις ρυθμίσεις των σωμάτων ασφαλείας. Τι σκατά κάνουν οι αγροφύλακες τόσα χρόνια τώρα, θα μας εξηγήσει κανείς; Χτυπάνε κάρτα και φεύγουν ή τουλάχιστον κάνουν κάτι έστω για τα μάτια του κόσμου; Βάζω στοίχημα, ότι θα παίρνουν και επιδόματα "παραγωγικότητας"!)

Και φυσικά, τα έχω πάρει με το ΠΑΣΟΚ επίσης, αλλά και με όλους τους άλλους. Καλούμαστε  (τρόπος του λέγειν καλούμαστε) να αποφασίσουμε και να κρίνουμε για ένα τόσο σημαντικό θέμα όπως το ασφαλιστικό, την στιγμή που δεν έχουμε κανένα στοιχείο! Λέει ο καθένας το μακρύ του και το κοντό του. Η ΓΣΕΕ αποχωρεί από τον διάλογο, το ΚΚΕ και ο Σύριζα γκαρίζουν, το βαθύ ΠΑΣΟΚ επίσης, οι εκσυγχρονιστές είναι υπέρ, όλοι έχουν κάποια γνώμη τέλος πάντων, αρνητική συνήθως, αλλά να ρωτήσω κι εγώ κάτι;

Σε ποιά στοιχεία βασίζετε την θέση σας ρε μάγκες; Που τα βρήκατε τα δεδομένα που αναλύσατε για να λέτε τις μπαρούφες που λέτε; Επειδή εγώ ούτε στην στατιστική υπηρεσία βρήκα κάτι, ούτε στον προϋπολογισμό, ούτε στην "διαβούλευση" αναρτήθηκε κάτι. Αντίθετα, πρέπει κανείς να μαζέψει και να αξιολογήσει ένα σωρό ετρόκλητα,  ανοργάνωτα δεδομένα, και να κάτσει να κάνει μία ανάλυση, που μάλλον δεν θα βγάλει και σωστά αποτελέσματα.

Υποτίθεται πως η ΓΣΕΕ έχει διενεργήσει αναλογιστικές μελέτες για το ασφαλιστικό και το συνταξιοδοτικό και η ΑΔΕΔΥ το ίδιο (κάντε κλικ, εοδικά στην ΑΔΕΔΥ, έχει πλάκα!):

Που είναι ρε παληκάρια αυτά τα στοιχεία; Αν έχετε κάνει αυτές τις μελέτες γιατί δεν τις δημοσιεύετε για να ξέρουμε κι εμείς τι μας γίνεται;

Γιατί; Πολύ απλό: Για να μπορούν να έχουν τις θέσεις τους μπαλαντέρ. Πολλαπλές θέσεις. Ανάλογα με την περίσταση, δηλώνεις ότι έχεις κάνει μια μεέτη, δεν δημοσιοποιείς στοιχεία, και είσαι κύριος. Διατηρείς την "διαπραγματευτική" σου δύναμη, εκβιάζεις, λαδώνεσαι, βολεύεσαι,  ΒΓΑΙΝΕΣ ΒΟΥΛΕΥΤΗΣ, ΓΙΝΕΣΑΙ ΥΠΟΥΡΓΟΣ, αναλαμβάνεις την διοίκηση ενός ωραίου οργανισμού (ή -ων) κι όλα πάνε μούρλια (για σένα). Κι αυτοί που εκπροσωπείς, να πάνε να γαμηθούνε.

Και τα κόμματα; Που είναι οι μελέτες τους; Πως μπορούν να βγαίνουν και να επικροτούν ή να κατακρίνουν διάφορα μέτρα, όταν δεν μας ανακοινώνουν τα στοιχεία πάνω στα οποία στηρίζονται οι υπολογισμοί τους; 

Όταν από την μία μας λένε ότι το κράτος δεν ξέρει ούτε καν πόσοι είναι οι υπάλληλοι του, όταν η στατιστική μας υπηρεσία έχει γίνει το ανέκδοτο των greek statistics, πώς τολμάνε να είναι τόσο απόλυτοι στις θέσεις τους;

Είναι τυχαίο αυτό; Η γνώση είναι δύναμη. Την κρατάνε λοιπόν για πάρτη τους...

Ξέρεις κάτι; Εγώ δέχομαι να πληρώσω για ένα, δύο, ακόμα και τρία χρόνια ακόμα, μέχρι να βρούνε τους φορο- και εισφορο-φυγάδες. Αν και δεν θα έπρεπε, το δέχομαι. Αλλά θέλω, όταν τους βρούνε, αφενός να βάλουν στην φυλακή και να ταράξουν στα πρόστιμα όσους τόσο καιρό μας έκλεβαν, και αφετέρου, να πάρω πίσω αυτά που θα δώσω για να βοηθήσω και μάλιστα με τόκο. Και θέλω να ξέρω πόσος είναι ο λογαριασμός, τι "παρήγγειλε" και τι έφαγε ο καθένας, και πόσο συνεισφέρει κάθε φίλος από την παρέα. Ζωτώ την απόδειξη δηλαδή, όπως μας λέτε να κάνουμε. Δώστε πρώτα εσείς λοιπόν ρε μάγκες, για να έχετε μετά τα μούτρα να ζητάτε κι από μένα.

Πρέπει να  με πείσετε κύριοι, ότι έχετε αποφασίσει να βάλετε τέρμα στην ληστεία και την αυτοκαταστροφική ανοησία που ανέχεστε τόσα χρόνια με το αζημίωτο. Αλλά, αποφάσεις σαν αυτή την σημερινή, της εξαίρεσης από τα μέτρα των ήδη προνομιούχων, δείχνουν προς την ακριβώς αντίθετη κατεύθυνση!

Και επιτέλους, ποιός διάολο φταίει; Όχι για όλα, αλλά ας πούμε για το καθένα ξεχωριστά. Για την φοροδιαφυγή, για την εισφοροδιαφυγή, για την υγεία, για την παιδεία, για το επιχειρηματικό περιβάλλον, για την ασφάλιση, για όλα, από το πιο μικρό ως το πιο μεγάλο; Καλά οι υπουργοί, ας πούμε ότι έχουν την γαμημένη την ασυλία. Υπάλληλοι δεν φταίνε; Δεν βάζουν υπογραφές αυτοί; Πως γίνεται να βγαίνουν πάντα λάδι;

Από που να αρχίσεις και που να τελειώσεις; 

Αλλά ξέρετε πως μπορεις να φάς ένα βόδι; 

Μπουκιά - μπουκιά. Ας αρχίσετε επιτέλους!

Χαρίστε τον παλιό σας υπόσακο, κάπου που θα πιάσει τόπο!

Γιατί αν περιμένουμε από την Πολιτεία και τις "μεγάλες" ΜΚΟ, σωθήκαμε!

Ενώ ο φίλος ο Στάθης, με τους Έλληνες Ενεργούς Πολίτες, έχει αποδείξει πολλές φορές ότι ΚΑΝΕΙ ΕΡΓΟ.

Εάν ισχύει...

Εάν ισχύει,

Είναι το πιο επαίσχυντο δημόσιο έγγραφο που υπογράφηκε ποτέ!

(το βρήκα εδώ)

Κάλλιο αργά παρά ποτέ... να πούμε τα πράγματα με το όνομά τους!

Σημερινός Τετράδης από Ελευθεροτυπία:

[...] Ανάμεσα στα μέτρα που απαιτεί είναι και η μείωση αποδοχών των δημοσίων υπαλλήλων. Μια ρύθμιση, που προαναγγέλλει η κυβέρνηση εδώ και καιρό.

Το μέτρο αυτό καθεαυτό δεν είναι τόσο ανησυχητικό, όσο είναι η αποδοχή που έχει στο μεγαλύτερο κομμάτι του ελληνικού λαού. Τα επιδόματα και οι αυξήσεις τους, που δίνονται με μια απλή υπουργική απόφαση, οι πρόσθετες αποδοχές που αυξάνονται μόνο και μόνο για να κάνουν σωστά τη δουλειά τους, οι χαμηλές ή καθόλου φορολογήσεις αποδοχών, σε αντίθεση με τις αποδοχές των άλλων εργαζομένων, και οι σκανδαλώδεις πρόνοιες για τις απαλλαγές εξόδων, φορολόγησης και πρόσθετες αμοιβές των βουλευτών και όλου του κτηρίου του Κοινοβουλίου έχουν μάλλον εξαγριώσει τον υπόλοιπο πληθυσμό, ο οποίος δεν απολαμβάνει ούτε το προνόμιο της μονιμότητας εργασίας, ούτε το προνόμιο της εκάστοτε υπουργικής ή κυβερνητικής προστασίας, ούτε το προνόμιο της διαρκούς ανώδυνης και χωρίς καίριες επιπτώσεις καθόδου σε απεργία για διεκδίκηση νέων δικαιωμάτων, ούτε το προνόμιο του ελαστικού ωραρίου χάρη στην ανοχή και την ευέλικτη κάρτα εργασίας, ούτε (το κυριότερο) το προνόμιο της μειωμένης έως και μηδενικής απόδοσης έργου, πλην εξαιρέσεων, που από τους ίδιους τους συναδέρφους τους χαρακτηρίζονται κορόιδα και οι οποίοι παράγουν το λίγο από το ανύπαρκτο (σε σχέση με το δέον) έργο. [...]