Εξαιρετικό άρθρο του Προκόπη Δούκα, γραμμένο το 2004 (αλλά αειθαλές)
Παρασκευή 19 Φεβρουαρίου 2010
Πέμπτη 18 Φεβρουαρίου 2010
Αυτός είναι ο μόνος δρόμος:
Τρίτη 16 Φεβρουαρίου 2010
Διαπόμπευση
Φανταστικό!
[...]
[...]
Το 2007 ένας πρώην υπάλληλος της μεγαλύτερης τράπεζας του πριγκιπάτου του Λιχτενστάιν έκανε υποκλοπή δεδομένων και τα έγραψε τα στοιχεία σε ένα cd. Μέσα υπήρχε μια λίστα με Γερμανούς που είχαν πάει τα πάμπολλα χρήματα τους στο Λιχτενστάιν για να αποφύγουν την φορολόγηση των τόκων από το γερμανικό κράτος. Αυτό το cd, όπως θα κάνει και τώρα η Γερμανία με στοιχεία από ελβετική τράπεζα αυτή τη φορά, το αγόρασε ως... κλεπταποδόχος η Μέρκελ. Με μυστικότητα τότε, όμως, όχι φανερά όπως τώρα...
.... Ψάχνουνε, λοιπόν, τους λογαριασμούς και μέσα σ' όλους βρίσκουνε και τον πρόεδρο των γερμανικών ΕΛΤΑ. Τι κάνανε οι γερμανικές αρχές; Λένε "ήρθε η ώρα όχι μόνο να συλλάβουμε τα τομάρια τους φοροφυγάδες, αλλά και να εκφοβίσουμε όσους άλλους κλέβουν το κράτος...". Έχουνε, λοιπόν, ψαρέψει το λαβράκι με τον διάσημο, με τον τοπ μάνατζερ της γερμανικής ΔΕΚΟ στα ταχυδρομεία...
... Με πάσα μυστικότητα φτιάχνουνε το σχέδιο τους. Κι ένα ωραίο πρωί, στις 5 τα χαράματα, παίρνουν τηλέφωνο στα κανάλια. Πως κάνουν οι τρομοκράτες και λένε "εκεί θα χτυπήσουμε"; Έτσι έκανε το γερμανικό κράτος: "ZDF εκεί; ARD; Ελάτε σ' αυτή τη διεύθυνση με λινκ, διότι σε λίγο ξεσπάει πανηγύρι μεγάλο και μην χάσετε την τηλεθέαση...". Πάνε στην τάδε διεύθυνση οι κάμερες και παρατάσσονται η μια δίπλα στην άλλη. Τόσες κάμερες ούτε στα Οσκαρ, δηλαδή. Σου λένε οι ρεπόρτερ τι διάολο θα γίνει;".
Βλέπουνε μια βίλα και μια παρκαρισμένη μερσεντές απ' έξω. Και στις 7 το πρωί πάει να βγει απ' την πόρτα για να πάει στα ΕΛΤΑ ο πρόεδρος. Κουστουμαρισμένος, είχε πάρει το πρωινό του, είχε διαβάσει την εφημερίδα του και βγαίνει μετά της συζύγου για το φιλάκι στο μάγουλο, πριν μπει στο αυτοκίνητο...
... Όπως τα λέμε γίνανε. Ούτε "και" δεν προσθέτω ή, αφαιρώ. Με το που σκάει μύτη στην εξώπορτα ο μάνατζερ, ανάβουν τα πρώτα φλας από τους φωτορεπόρτερ. Παθαίνει σοκ αυτός. Και η σύζυγος που ήταν ακόμα με τη νυχτικιά. Μπουκάρουνε μέσα στην αυλή τα αλάνια της δίωξης οικονομικού εγκλήματος, τον αρπάζουνε από τον σβέρκο και του γυρνάνε τη φάτσα στα κανάλια.
Ποια προσωπικά δεδομένα και αμερικανιές του σφιγκτήρα; Σε έχουμε δεμένο από παντού, αληταρά, δεν ερχόμαστε στο κουτουρού, κι επειδή κλέβεις το χρήμα του γερμανικού λαού σε κάνουμε πόρνη στην Συγγρού σε πανεθνικής εμβέλειας μετάδοση. Με εντολή εισαγγελέα είπαν "βγάλτε τον στο κλαρί..., δείξτε την φάτσα του, κάντε τον να τον φτύνει όλος ο ντουνιάς". Πώς μετά θα τολμήσει να κλέψει το κράτος είτε ο φτωχομπινές Γερμανός, είτε ο κονομημένος; Όταν, σου λένε, κάνουν τέτοιο χουνέρι στον τοπ μάνατζερ μιας τεράστιας ΔΕΚΟ, τότε εμάς θα μας καταπιούνε...
... Ούτε κουκούλα του φορέσανε του κυρίου ΕΛΤΑρχη, ούτε τίποτα. Μόνο τις χειροπέδες. Και η κερωμένη μούρη του να κεντράρει σε όλες τις κάμερες. Και η θείτσα η γυναίκα του από πίσω να είναι έτοιμη για εγκεφαλικό. Την ίδια στιγμή ορμάνε στο σπίτι, εκεί στην Κολωνία, 10 υπάλληλοι οικονομικών υπηρεσιών κι αρχίζουν να βγάζουν έξω με κούτες ντοσιέ, ηλεκτρονικούς υπολογιστές, τα πάντα. Όλα σε λάιβ μετάδοση από τις 7 το πρωί σε κάθε γερμανικά κανάλι. Τον καταξεφτίλησαν αυτόν που βούτηξε κρατικό χρήμα. Επίδειξη δύναμης έγινε. Για παραδειγματισμό, ότι σαν κράτος δεν κουκουλώνουμε κανέναν.
Ολόκληρο, ΕΔΩ.
Σχόλια, εκεί.
Ετικέτες Νταβάδες της Ελλάδας, Οικονομία, bloggers, politics
Τετάρτη 10 Φεβρουαρίου 2010
Περί Αριστεράς και "αντιλαϊκών" πολιτικών
Δεν στηρίζουν, λένε, τη «συρρίκνωση του εισοδήματος». Αλλά για τη συρρίκνωση αυτή έκαναν ό,τι μπορούσαν. Στήριξαν κάθε συντεχνία που εκβίασε την κυβέρνηση για προνόμια σε βάρος του κοινωνικού συνόλου. Στήριξαν τους υπεράριθμους (και γι’ αυτό αργόμισθους) υπαλλήλους του ευρύτερου δημόσιου τομέα. Σαμποτάρισαν κατ’ εξακολούθηση, άλλοτε με διαδηλώσεις για ψύλλου πήδημα, άλλοτε με καταλήψεις και άλλοτε με εμπρησμούς, τους επαγγελματίες και τους εργαζομένους του κέντρου των πόλεων.
Συνέβαλαν στην υπονόμευση της διακίνησης ανθρώπων και εμπορευμάτων σ’ ολόκληρη τη χώρα, στηρίζοντας τον αποκλεισμό, άλλοτε των λιμανιών από προνομιούχους λιμενεργάτες των 100.000 ευρώ και άλλοτε των δρόμων από ολίγους, επίσης προνομιούχους, αγρότες τους οποίους αναγόρευσαν αγροτική τάξη.
Δεν στηρίζουν, λένε, τους περιορισμούς της «ιμπεριαλιστικής νεοφιλελεύθερης Ε.Ε.». Δεν αντέδρασαν, όμως, στον ανεύθυνο συνεχή δανεισμό από τους «ιμπεριαλιστές».
Αντίθετα, απαιτούσαν όλο και μεγαλύτερη εκταμίευση του Δημοσίου με διάφορα αντιπαραγωγικά αιτήματα, όπως τη χρηματοδότηση της υπερχρεωμένης Ολυμπιακής, του ζημιογόνου ΟΣΕ και όλων των χρεοκοπημένων εταιρειών, όπως ΛΑΡΚΟ, ΠΥΡΚΑΛ κ.λπ. Και στην ερώτηση πού θα βρεθούν τα χρήματα, απαντούσαν απλοϊκά: «Να πληρώσει το μεγάλο κεφάλαιο». Το ποιος θα πληρώσει φάνηκε τελικά.
Ετικέτες Νταβάδες της Ελλάδας, Οικονομία, opinion, politics
Τρίτη 9 Φεβρουαρίου 2010
Ενα πολύ καλό άρθρο για το ασφαλιστικό...
... που το βρήκα (την εισαγωγή του) στο blog της γενιάς των 700 ευρώ αλλά υπάρχει και ολόκληρο εδώ.
Αντιγράφω 2 αποσπάσματα:
[...]
Φυσικά, η αποτελεσματική αντιμετώπιση του ασφαλιστικού προσκρούει σε υλικά εμπόδια. Το σπουδαιότερο είναι ότι το σύστημα δεν παράγει μόνο ελλείμματα, παράγει κερδισμένους και χαμένους. Ας δούμε ποιες είναι οι σπουδαιότερες διαχωριστικές γραμμές.Κατ’ αρχήν, μεταξύ «ευγενών» και «λαϊκών» ταμείων. Μέσω του ιδιοφυούς μηχανισμού τών (κατ’ ευφημισμόν) «κοινωνικών πόρων», τεράστια ποσά μεταφέρονται σε φορείς ασφάλισης εύπορων ομάδων. Έτσι, το ταμείο των μηχανικών (ΤΣΜΕΔΕ) εισπράττει ποσοστό από τις δαπάνες εκτέλεσης δημοσίων έργων, το Ταμείο Νομικών «δικαιώματα» συν ποσοστό από τα έξοδα μεταβίβασης ακινήτων, τα ταμεία πρόνοιας δικηγόρων διάφορα «δικόσημα», τα ταμεία Τύπου «αγγελιόσημο» κ.τ.λ. Συχνά, οι ενισχύσεις έχουν τη μορφή επιχορηγήσεων, όπως όταν το 1997 το Υπουργείο Οικονομικών αποζημίωσε το ταμείο των γιατρών (ΤΣΑΥ) για την κατάργηση της εισφοράς στην τιμή των φαρμάκων που μέχρι τότε αυτό εισέπραττε. Κάποτε οι ενισχύσεις είναι έμμεσες, όπως όταν το 1992 το Ταμείο Νομικών εξαιρέθηκε από την υποχρέωση συνεισφοράς στο Λογαριασμό Αλληλεγγύης Φορέων Κοινωνικής Ασφάλισης (ΛΑΦΚΑ) – με διακομματική συναίνεση. Αυτές οι ρυθμίσεις δεν υπακούουν σε καμία γνωστή λογική, εκτός φυσικά της πελατειακής.Η δεύτερη διαχωριστική γραμμή είναι μεταξύ μισθωτών του δημοσίου και ιδιωτικού τομέα. Οι εργαζόμενοι στο Δημόσιο, τις ΔΕΚΟ και τις τράπεζες συνταξιοδοτούνται έως και 17 έτη νωρίτερα από ό,τι οι ασφαλισμένοι του ΙΚΑ, ενώ εισπράττουν υψηλότερες συντάξεις που δεν πλήρωσαν με τις εισφορές τους. Η υποχώρηση της κρατικής παρουσίας στους κλάδους της κοινής ωφέλειας και των τραπεζών έχει περιορίσει τις δυνατότητες μετακύλισης του κόστους τέτοιων ρυθμίσεων στον φορολογούμενο (ή στον καταναλωτή), και τροφοδοτεί τη φιλολογία περί «κατεδάφισης κοινωνικών δικαιωμάτων».Ειδική μνεία αξίζει η περίπτωση των βουλευτών (που έχουν νομοθετήσει για τον εαυτό τους το δικαίωμα συνταξιοδότησης μετά από 8 χρόνια θητείας – μέχρι πέρυσι 4), των δικαστικών (οι οποίοι απονέμουν ιλιγγιώδεις αυξήσεις στις αποδοχές τους, που συμπαρασύρουν και τις συντάξεις), των στρατιωτικών (κάποιοι από τους οποίους συνταξιοδοτούνται σε ηλικία που άλλοι αρχίζουν να δουλεύουν), και άλλων συναφών κατηγοριών.Μια τρίτη διάκριση είναι μεταξύ ανδρών και γυναικών. Αρκετές εργαζόμενες στο Δημόσιο, στις ΔΕΚΟ και στις τράπεζες ακόμη απολαμβάνουν απίστευτα προνόμια, όπως το δικαίωμα συνταξιοδότησης μητέρων με ανήλικα παιδιά (συνήθως στην εφηβεία) στην ηλικία των 50 ή και νωρίτερα, δήθεν για την προστασία της μητρότητας. Όμως, η συντριπτική πλειονότητα των γυναικών δεν δικαιούται καθόλου σύνταξη, είτε επειδή είναι νοικοκυρές (οπότε μπορούν να προσβλέπουν μόνο σε σύνταξη χηρείας), είτε επειδή δεν κατάφεραν να συγκεντρώσουν τα απαιτούμενα ένσημα ώστε να στοιχειοθετήσουν δικαίωμα σε δική τους σύνταξη.Μια άλλη διαχωριστική γραμμή είναι μεταξύ νέων και εργαζομένων μεγαλύτερης ηλικίας. Σε όλο τον κόσμο, μια μεταρρύθμιση επηρεάζει λιγότερο όσους απέχουν λιγότερο από τη συνταξιοδότηση. Ειδικά στην Ελλάδα, όπου οι διάφορες συντεχνίες εκβιάζουν τη συναίνεσή τους στις αλλαγές με αντάλλαγμα χρυσές «εθελούσιες εξόδους» και εγγυήσεις ότι θα τις πληρώσουν οι άλλοι, το βάρος της προσαρμογής πέφτει εξ ολοκλήρου στους ώμους των νεότερων γενεών εργαζομένων.
Σύμφωνα με τις εκτιμήσεις μας, οι συντάξεις είναι υπερ-ανταποδοτικές για όλους τους τύπους ασφαλισμένων στο Δημόσιο, στις τράπεζες, στον ΟΓΑ, στις ΔΕΚΟ, καθώς και στα «ευγενή ταμεία» γιατρών-δικηγόρων-μηχανικών. Αντίθετα, οι συντάξεις είναι υπο-ανταποδοτικές για τους μισούς σχεδόν τύπους ασφαλισμένων στο ΙΚΑ[8].Συνεπώς, οι επιδοτήσεις δεν υπακούουν σε μια αναδιανεμητική λογική, συχνά μάλιστα έχουν κατεύθυνση από τα χαμηλά εισοδήματα προς τα υψηλά. Επίσης, το σύστημα πληρώνει στην πλειονότητα των ασφαλισμένων υψηλότερες συντάξεις από ό,τι δικαιολογούν οι εισφορές που αυτοί κατέβαλαν.
Δευτέρα 8 Φεβρουαρίου 2010
Πως μπορείς να φάς ένα βόδι;
Φυσικά και τα έχω πάρει στο κρανίο! Πάλι, στο ασφαλιστικό, εξαιρούνται τα σώματα ασφαλείας και οι στρατιωτικοί! Δηλαδή, τα πιο άχρηστα και αντιπαραγωγικά κομμάτια της ελληνικής κοινωνίας. Και οι πιο ευνοημένοι: Τρελλά επιδόματα, ελάχιστη εργασία (καμμιά σχέση με το οκτάωρο / σαραντάωρο έτσι; - ελπίζω να το γνωρίζετε αυτό...), εικονικά χρόνια συνταξιοδότησης, εγγυημένη δανειοληψία, δωρεάν διακοπές και κατασκηνώσεις, κι ένα σωρό άλλες παροχές. Οι πιο ευνοημένοι του συστήματος, εξαιρούνται από κάθε αλλαγή πρός το απεχθέστερο (ή το ορθολογικότερο;) ! Γιατί; Για να μεγαλώσει το χάσμα ακόμη περισσότερο; (Α! Η Αγροφυλακή, το σημαντικότατο και χρησιμότατο αυτό σώμα, συμπεριλαμβάνεται στις ρυθμίσεις των σωμάτων ασφαλείας. Τι σκατά κάνουν οι αγροφύλακες τόσα χρόνια τώρα, θα μας εξηγήσει κανείς; Χτυπάνε κάρτα και φεύγουν ή τουλάχιστον κάνουν κάτι έστω για τα μάτια του κόσμου; Βάζω στοίχημα, ότι θα παίρνουν και επιδόματα "παραγωγικότητας"!)
Γιατί; Πολύ απλό: Για να μπορούν να έχουν τις θέσεις τους μπαλαντέρ. Πολλαπλές θέσεις. Ανάλογα με την περίσταση, δηλώνεις ότι έχεις κάνει μια μεέτη, δεν δημοσιοποιείς στοιχεία, και είσαι κύριος. Διατηρείς την "διαπραγματευτική" σου δύναμη, εκβιάζεις, λαδώνεσαι, βολεύεσαι, ΒΓΑΙΝΕΣ ΒΟΥΛΕΥΤΗΣ, ΓΙΝΕΣΑΙ ΥΠΟΥΡΓΟΣ, αναλαμβάνεις την διοίκηση ενός ωραίου οργανισμού (ή -ων) κι όλα πάνε μούρλια (για σένα). Κι αυτοί που εκπροσωπείς, να πάνε να γαμηθούνε.
Είναι τυχαίο αυτό; Η γνώση είναι δύναμη. Την κρατάνε λοιπόν για πάρτη τους...
Ετικέτες Νταβάδες της Ελλάδας, Οικονομία, opinion, politics
Πέμπτη 4 Φεβρουαρίου 2010
Χαρίστε τον παλιό σας υπόσακο, κάπου που θα πιάσει τόπο!
Ετικέτες Αθήνα, Δράσεις - Κινήματα, bloggers, oikologio
Εάν ισχύει...
Εάν ισχύει,
Είναι το πιο επαίσχυντο δημόσιο έγγραφο που υπογράφηκε ποτέ!
(το βρήκα εδώ)
Ετικέτες Νταβάδες της Ελλάδας, Οικονομία, opinion, politics
Δευτέρα 1 Φεβρουαρίου 2010
Κάλλιο αργά παρά ποτέ... να πούμε τα πράγματα με το όνομά τους!
Σημερινός Τετράδης από Ελευθεροτυπία:
[...] Ανάμεσα στα μέτρα που απαιτεί είναι και η μείωση αποδοχών των δημοσίων υπαλλήλων. Μια ρύθμιση, που προαναγγέλλει η κυβέρνηση εδώ και καιρό.Το μέτρο αυτό καθεαυτό δεν είναι τόσο ανησυχητικό, όσο είναι η αποδοχή που έχει στο μεγαλύτερο κομμάτι του ελληνικού λαού. Τα επιδόματα και οι αυξήσεις τους, που δίνονται με μια απλή υπουργική απόφαση, οι πρόσθετες αποδοχές που αυξάνονται μόνο και μόνο για να κάνουν σωστά τη δουλειά τους, οι χαμηλές ή καθόλου φορολογήσεις αποδοχών, σε αντίθεση με τις αποδοχές των άλλων εργαζομένων, και οι σκανδαλώδεις πρόνοιες για τις απαλλαγές εξόδων, φορολόγησης και πρόσθετες αμοιβές των βουλευτών και όλου του κτηρίου του Κοινοβουλίου έχουν μάλλον εξαγριώσει τον υπόλοιπο πληθυσμό, ο οποίος δεν απολαμβάνει ούτε το προνόμιο της μονιμότητας εργασίας, ούτε το προνόμιο της εκάστοτε υπουργικής ή κυβερνητικής προστασίας, ούτε το προνόμιο της διαρκούς ανώδυνης και χωρίς καίριες επιπτώσεις καθόδου σε απεργία για διεκδίκηση νέων δικαιωμάτων, ούτε το προνόμιο του ελαστικού ωραρίου χάρη στην ανοχή και την ευέλικτη κάρτα εργασίας, ούτε (το κυριότερο) το προνόμιο της μειωμένης έως και μηδενικής απόδοσης έργου, πλην εξαιρέσεων, που από τους ίδιους τους συναδέρφους τους χαρακτηρίζονται κορόιδα και οι οποίοι παράγουν το λίγο από το ανύπαρκτο (σε σχέση με το δέον) έργο. [...]
Ετικέτες Νταβάδες της Ελλάδας, opinion, politics