Τι κρίμα που ο Λαός καλείται για πρώτη ουσιαστικά φορά να εκφράσει την γνώμη του μέσω δημοψηφίσματος σε τέτοιες συνθήκες και με αυτό το ερώτημα.
Θεωρώ ως δεδομένο ότι ο Λαός έχει την ικανότητα να αποφασίσει και ότι το δημοψήφισμα είναι τεχνικά δυνατόν να διεξαχθεί σε αυτό το ελάχιστο χρονικό διάστημα της μίας εβδομάδας.
Το μεγάλο πρόβλημα είναι αλλού. Στο ερώτημα.
Και δεν αναφέρομαι εδώ στην δυσκολία του ερωτήματος, τις απαραίτητες γνώσεις που χρειάζεται να έχει κάποιος για να λάβει θέση, ακόμα και στην αντισυνταγματικότητα που επικαλούνται πολλοί για την διενέργεια δημοψηφίσματος για δημοσιονομικό θέμα (το Σύνταγμα ρητά αποκλείει τα δημοσιονομικά θέματα/ερωτήματα, ως αντικείμενο δημοψηφίσματος ρητώς) αλλά στην ουσία την ίδια.
Διότι τι επιλογές έχουμε;
Η ψήφος στο ΝΑΙ είναι ψήφος σε ένα βαρύ πρόγραμμα. Το πρόγραμμα είναι το αποτέλεσμα διαπραγματεύσεων 5 μηνών της Κυβέρνησης με τους Θεσμούς. Η εφαρμογή του προγράμματος πράγματι θα επιφέρει ύφεση, πράγματι θα ρίξει κι άλλη βάρη σε αυτούς που ήδη πληρώνουν, δεν αίρει τις ανισότητες, δεν έχει καμμία αναπτυξιακή διάσταση και πιθανότητα έχει την λογική extend and pretend που πολλοί (και η Κυβέρνηση η ίδια) το κατηγορούν ότι έχει.
Που πήγαν οι μεγαλοστομίες "Δεν υπάρχει ούτε μία στο εκατομμύριο η Μέρκελ να μην δεχθεί τις προτάσεις μας". Πέντε μήνες διαπραγματεύσεων και φέρατε ΑΥΤΟ το πράγμα;
Από την άλλη πλευρά, η ψήφος στο ΟΧΙ είναι αχαρτογράφητα νερά. Ακούσατε κάτι για το πλάνο μετά την απόρριψη του προγράμματος; Τι σημαίνει το ΟΧΙ; Θα μεταφραστεί από την Κυβέρνηση ως λευκή επιταγή; Θα μεταφραστεί ως άδεια του Λαού να προχωρήσει στην μετατροπή μίας χώρας από τον Πρώτο κόσμο στον Τρίτο; Δεν μου εμπνέουν καμμία εμπιστοσύνη ούτε ο πρωθυπουργός ούτε τα στελέχη που έχει επιλέξει, ούτε οι συνεργάτες του στην συγκυβέρνηση. Και κάνουν αυτό που κάνουν πάντα: "Ξέρουμε τι είναι το καλύτερο. Αλλά δεν σας λέμε. Ψηφίστε μας και θα δείτε. Θα είμαστε υπερήφανοι." Τους πιστεύει κανείς σκεπτόμενος μετά από όλα όσα είδαμε; Όπως έκαναν λάθος στην εκτίμηση για την Μέρκελ, έτσι κάνουν λάθος και τώρα. Παίζοντας την χώρα στα ζάρια.
Και το ΝΑΙ και το ΟΧΙ είναι παιδιά της Κυβέρνησης. Και τα δύο είναι εξίσου επικίνδυνα. Και είναι ανήθικο οι πολίτες να καλούνται να επιλέξουν μεταξύ αυτών των δύο επιλογών λες και δεν υπήρχαν άλλοι δρόμοι.
Ερχόμαστε λοιπόν στην δύσκολη θέση - χωρίς να φταίμε - να μεταφράσουμε, να ερμηνεύσουμε, να προβάλλουμε στο μέλλον την προπαγάνδα που θα κάνει η κυβέρνηση στα πιθανά αποτελέσματα για να δούμε τι θα ψηφίσουμε.
Γιατί η ψήφος στο ΝΑΙ δεν μπορεί παρά να σε κάνει να αισθάνεσαι μαλάκας, υποστηρίζοντας αυτό το αισχρό αποτέλεσμα των διαπραγματεύσεων του ΣΥΡΙΖΑ.
Αλλά η ψήφος στο ΟΧΙ οδηγεί στην άμεση καταστροφή και σε μη αναστρέψιμα αποτελέσματα στο ορατό μέλλον.
Αναρτήσεις
