Πέμπτη 8 Ιανουαρίου 2009

Η πραγματική τρομοκρατία είναι αλλού


Επειδή υπάρχει τις τελευταίες ημέρες ο κίνδυνος από την σαπίλα που μας περιβάλλει να περάσουμε στα χαζά περί τρομοκρατίας και των κινδύνων και της ασφάλειας και όλα τα σχετικά που πάνε συνήθως πακέτο και τα επικαλούνται οι «νοικοκυραίοι» και οι βολεμένοι, και όλα τα ΜΜΕ εν χορώ με τα μονοθεματικά τους δελτία, θα ήθελα να προσθέσω κι εγώ μερικά πράγματα που θεωρώ απείρως σημαντικότερα από τον τραυματισμό (βαρύ, συμφωνούμε) του αστυνομικού. (Περαστικά, ολόψυχα).

Δεν εξετάζω αν το χτύπημα ήταν προβοκάτσια ή όχι. Αυτό δεν θα το μάθουμε ποτέ, αν και είναι πολύ βολικό τα φώτα της δημοσιότητας να φεύγουν από τα υπαρκτά θέματα και να πηγαίνουν στην τρομοκρατία ή την «τρομοκρατία». Αλλά τι εστί τρομοκρατία;

· Τρομοκρατία είναι «άγνωστοι» να ρίχνουν βιτριόλι σε συνδικαλίστρια, την Κατερίνα Κούνεβα.

· Τρομοκρατία είναι οι 16 θάνατοι εργατών στα εργοτάξια των Ολυμπιακών Αγώνων του 2004.

· Τρομοκρατία είναι να βρίσκονται πτώματα μεταναστών στις ρεματιές.

· Τρομοκρατία είναι αστυνομικοί να βάζουν τους κρατούμενους να παίζουν μπουνίδια μεταξύ τους και να το βιντεοσκοπούν για χαβαλέ.

· Τρομοκρατία είναι οι εκατοντάδες θάνατοι και οι χιλιάδες τραυματισμοί σε εργατικά ατυχήματα.

· Τρομοκρατία είναι να έχουμε τους μικρότερους μισθούς στην ευρωζώνη και από τις ακριβότερες τιμές

· Τρομοκρατία είναι οι ισχυροί να κουκουλώνουν τα σκάνδαλά τους και η Δικαιοσύνη να είναι ανήμπορη και υποταγμένη

· Τρομοκρατία είναι ένας στους τρείς εργαζόμενους να εργάζεται πάνω από 48 ώρες και το 20% των εργαζόμενων χωρίς ρεπό ούτε καν τα Σαββατοκύριακα

· Τρομοκρατία είναι η Δικαιοσύνη να εκδίδει αλλοπρόσαλλες και προκλητικές αποφάσεις

· Τρομοκρατία είναι ακόμα και ο ΣΕΒ να συντάσσεται με τους εργαζόμενους και να υποστηρίζει αιτήματά τους – σε αυτό το σημείο ανέχειας και κοινωνικού κινδύνου έχουμε φτάσει!

· Τρομοκρατία είναι οι ενοικιαζόμενοι εργαζόμενοι και το σύγχρονο δουλεμπόριο

· Τρομοκρατία είναι τα εξήμιση εκατομμύρια καμένα στρέμματα δασών πέρυσι και οι 70 νεκροί

· Τρομοκρατία είναι η συνεχιζόμενη επί δεκαετίες τοξίνωση, δηλητηρίαση και δολοφονία δεκάδων ή εκατοντάδων χιλιάδων κατοίκων της ανατολικής Αττικής και της Βοιωτίας επειδή οι βιομηχανίες χύνουν τα απόβλητά τους ανεπεξέργαστα στον Ασωπό και τον υδροφόρο ορίζοντα τοξινώνοντας τα υπόγεια ύδατα. Αποτέλεσμα; Το 35% των θανάτων της περιοχής οφείλεται σε καρκίνους.

· Τρομοκρατία είναι να πεθαίνεις αβοήθητος στο ράντσο γιατί δεν υπάρχουν γιατροί και νοσηλευτές να λειτουργήσουν τους αξονικούς τομογράφους που έχεις πληρώσει σε 10πλάσια τιμή λόγω των μιζών που έχουν πάρει οι «εθνοσωτήρες».

Στις 10 περίπου παραπάνω προτάσεις έχουμε χιλιάδες νεκρούς και την υποβάθμιση της ζωής εκατομμυρίων πολιτών. Δεν δέχομαι λοιπόν ένας τραυματισμός (ξανά, γιατί οι καιροί είναι πονηροί: βαρύς τραυματισμός, περαστικά και πάλι) να συζητείται από το πρωί ως το βράδυ και όλοι να αγνοούμε (παντελώς ή σχεδόν) τα παραπάνω θέματα.

ΔΕΝ θα μας τρελάνετε λοιπόν! Έχουν ειπωθεί όλα αυτά χιλιάδες φορές από τον απλό μπλόγκερ μέχρι τα πλέον επίσημα χείλη!

Αν οι νοικοκυραίοι και οι Ελληναράδες που κόπτονται για τις επιπτώσεις στην οικονομία της χώρας και την εικόνα της προς τα έξω και την κοινωνική γαλήνη θέλουν να ασχοληθούν με κάτι, ιδού πεδίον δόξης λαμπρόν, γιατί δεν αρχίζουν από τα παραπάνω;

Είναι ένας τραυματισμός (έστω ύπουλος, έστω τρομοκρατικός) σημαντικότερος από τους εκατοντάδες θανάτους που ανακάλυψα στο Ιντερνετ με μία πρόχειρη αναζήτηση 10 λεπτών;

Μπορούμε σαν κοινωνία και σαν σκεπτόμενοι πολίτες να βάλουμε προτεραιότητες;

Μπορούμε να μην παρασυρόμαστε από εντυπωσιασμούς και να μην παίζουμε το παιχνίδι της καθεστηκυίας τάξης;

Μπορούμε σε κάθε περίσταση και με κάθε ευκαιρία να τρίβουμε στην μούρη αυτά τα δεδομένα σε κάθε Πρετεντέρη, Τρέμη, Τράγκα και λοιπούς βολεμένους δημοσιογράφους αλλά και στους πολιτικούς από όλα τα κοινοβουλευτικό φάσμα που κάνουν ότι δεν καταλαβαίνουν; Και σκοτώνονται να μας πείσουν ποιος από όλους καταδικάζει περισσότερο και γρηγορότερα από τους άλλους τα «έκτροπα»;

Μπορούμε να ενημερώσουμε, να αφυπνίσουμε, να ξεσηκώσουμε τους συνανθρώπους μας;

Η εξέγερση του Δεκέμβρη ήταν πολύ μικρή συγκριτικά με την κατάσταση στην οποία μας έχουν αφήσει να περιπέσουμε σαν κοινωνία και σαν χώρα. Οι περισσότερο πληττόμενοι από την ανέχεια και από το «Σύστημα Ελλάς» δεν είναι αδίστακτοι· αντίθετα με τους βολεμένους της εξουσίας· δεν καταδέχονται εύκολα να πάρουν τον δρόμο και να διεκδικήσουν τα δικαιώματά τους που αποσπούνται καθημερινά με την βία από το υπάρχον καθεστώς.

Και δύο λόγια για την στάση της Αστυνομίας. Η πρώτη κλασική αντίδραση ήταν ξεκάθαρα μπατσική: 72 συλλήψεις, εισβολή στα ρεμπετάδικα (!) και στα μπάρ (!) της περιοχής, «μουνόπανα σκοτώσατε μπάτσο, την γαμήσατε!» Μικρό το κακό. Ήταν τόσο άγαρμπη η αντίδραση που θα αθωωθούν όλοι οι συλληφθέντες.

Αλλά πόσο θα ήθελα ο αρχηγός της Αστυνομίας, ή ακόμα καλύτερα οι συνδικαλιστές να βγουν και να πουν αυτά:

«…

Ένας συνάδελφός μας χτυπήθηκε ενώ εκτελούσε το καθήκον του. Του συμπαραστεκόμαστε, ευχόμαστε ταχεία ανάρρωση και με την ευκαιρία κάνουμε την αυτοκριτική μας:

· Ζητούμε συγνώμη που δεν αντιδράσαμε μέχρι τώρα στο ξήλωμα των ικανών και την με κομματικά κριτίρια τοποθέτηση των ηγετικών στελεχών μας

· Ζητούμε συγνώμη που ανεχόμαστε να παίρνουμε εκκαθαριστικό 700 ευρώ και να επικαλούμαστε αυτό το ποσό ενώ στην πραγματικότητα εισπράττουμε μαύρα κι αφορολόγητα πολύ μεγαλύτερο ποσό.

· Ζητούμε συγνώμη που μετά από κάθε 24ωρη (δήθεν) υπηρεσία έχουμε 2-3 μέρες ρεπό

· Ζητούμε συγνώμη που δεν αντιδρούμε στις προστιμοεισπρακτικές επιδρομές που μας αναγκάζουν να κάνουμε την στιγμή που υπάρχει κυκλοφοριακό πρόβλημα 20 μέτρα μακριά και οι συνάδελφοι κόβουν κλήσεις αντί να ρυθμίζουν την κυκλοφορία

· Ζητούμε συγνώμη που κάνουμε μπλόκα στις ευθείς και σας αφήνουμε να τρέχετε στις στροφές

· Ζητούμε συγνώμη που κυνηγάμε τον αδύναμο ενώ δεν αντιδράμε στους ισχυρούς

· Ζητούμε συγνώμη που δεχθήκαμε να φυλάμε δημοσιογράφους κι επιχειρηματίες και κρατικοσύμβουλους αντί εσάς

· Ζητούμε συγνώμη που από μόνοι μας καταργούμε στην πράξη ότι καλό πάει να εφαρμοστεί, όπως ο αστυνομικός της γειτονιάς, οι πεζές περιπολίες, κ.ά. επειδή βαριόμαστε να κάνουμε αυτή την δουλειά…

· Ζητούμε συγνώμη εκ μέρους των συναδέλφων που έβαζαν τις πεταλούδες να κάνουν στριπτήζ και του κτήνους που έβαζε ανυπεράσπιστους κρατούμενους να βαράνε ο ένας τον άλλον ενώ άλλα κτήνη το βιντεοσκοπούσαν

· Ζητούμε συγνώμη που καλύπτουμε τους επίορκους συναδέλφους μας και ελάχιστες περιπτώσεις επιφέρουν πραγματικές κυρώσεις

· Ζητούμε συγνώμη που δεν είμαστε εκπαιδευμένοι και δεν πιέσαμε για την καλύτερη εκπαίδευσή μας έτσι ώστε να μην κόβουμε κύκλους μέχρι να φύγουν οι ληστές και μετά να ερχόμαστε

· Ζητούμε συγνώμη που στις τάξεις μας βρίσκουν καταφύγιο χρυσαυγίτες και «μπαχαλάκηδες»

· Ζητούμε συγνώμη για την αγένειά μας

· Ζητούμε συγνώμη που όταν έρχεστε να καταγγείλετε κάτι στο τμήμα προσπαθούμε με κάθε τρόπο να σας κάνουμε να μην προχωρήσετε σε κανένα έννομο δικαίωμά σας για να γλυτώσουμε την χαρτούρα

· Ζητούμε συγνώμη που προσποιούμαστε ότι αστυνομεύουμε αντί να αστυνομεύουμε πραγματικά

· Ζητούμε συγνώμη για την προστασία που πουλάμε σε μπαρ καφετέριες και κέντρα διασκέδασης

· Ζητούμε συγνώμη που δουλεύουμε και σαν μπράβοι σε νυκτερινά κέντρα ή σαν σωματοφύλακες επιχειρηματιών

· Υποσχόμαστε ότι στο μέλλον δεν θα τα ανεχτούμε όλα αυτά – και παράδειγμα συμπεριφοράς και ηθικής μας θα είναι οι δύο συνάδελφοι που με τις μαρτυρίες τους καταδίκασαν τον Ιωάννη Κεφαλογιάννη, σύνβουλο του πρωθυπουργού και μεγαλοπολιτικό, όση δύναμη κι αν είχε!

…»

Λέτε να με διαβάζουν και να κάνουν κάτι τέτοιο;

Ναι, καλά…

1 σχόλιο:

BUTTERFLY είπε...

Ενα χρονια πολλα ηρθα να πω και σου αφηνω μαζι με τις ευχες και τα σεβη μου!!!

Related Posts with Thumbnails