Κυριακή 23 Δεκεμβρίου 2007

Εργασιακά, πάλι.


Αρχικά να αναφέρω ότι έφτιαξα κατηγορία links για τα εργασιακά.
Κοιτάξτε στην δεξιά στήλη, και επισκευθείτε τα. Από ότι διαβάζω στο "ρεπό", τα πράγματα έχουν χειροτερέψει πολύ από όταν τα άφησα, 6 χρόνια πριν.

Αφορμή για αυτό το ποστ στάθηκε η αναφορά μου στους εμποροϋπάλληλους και το εορταστικό ωράριο και η μεγάλη (για τα δεδομένα του μπλόγκ) συμμετοχή των αναγνωστών. (Παιδιά εκτός από το email, υπάρχει και η δυνατότητα να αφήσετε σχόλιο, ΟΚ;)

Συνεχίζω λοιπόν με το συγκεκριμένο (καυτό όπως αποδυκνείεται) θέμα παραθέτοντας μερικά αποσπάσματα από διάφορες πηγές του διαδικτύου:

Εξάρχεια, μετά τη διαδήλωση. Ευχαριστημένοι όλοι οι απεργοί πάνε να γιορτάσουν την επιτυχία στις ταβέρνες και τα καφενεία αυτού του εργοστασίου επισιτισμού που λέγεται Εξάρχεια. Εκεί βλέπεις μια τελειώς διαφορετική εικόνα, κι ας έλεγαν τα μεγάφωνα της ΓΣΕΕ ότι «σήμερα νέκρωσε όλη η Ελλάδα». ΣερβΙτόρες, μάγειροι, λαντζέρες, ταμίες, καθαρίστριες, ψήστες δουλεύουν σε φρενήρεις ρυθμούς. Τα μαγαζιά είναι τόσο ζωντανά όσο ποτέ. Η συγκάτοικός μου επίσης δουλεύει. Πέρνουμε αφίσες και προκηρύξεις και κατευθυνόμαστε προς τα φαγάδικα της Μπενάκη. Στους πελάτες πάμε πρώτ’απ’όλα. «Δε το είχαμε σκεφτεί έτσι! Εχετε δίκιο» από δύο νεαρά κορίτσια. «Μπράβο σας. Να βγείτε στο βήμα να τα πείτε και μέσα στις οργανώσεις σας» από μια πενηντάρα στέλεχος της Ανοιχτής Πόλης. «Αν είχε πέσει τέτοια γραμμή από κάποιο συλλογικό όργανο, ότι σήμερα δεν καταναλώνουμε, θα το τηρούσαμε. Ατομικά, τι νόημα έχει;» από άλλη παρέα απεργών. «Και πού να φάω; Σπίτι μου δεν έχει φαί. Το ίδιο κάνει, γιατί κι εκεί το delivery boy, θα μου το φέρει» από αριστερίστικη φοιτητοπαρέα. «Κι εγώ σε μικρό μαγαζί δουλεύω, αν θέλουν ας απεργήσουν» από τσαμπουκαλή αριστερό.

Servio=υπηρετώ. Η προκήρυξη του Σωματείου Σερβιτόρων-Μαγείρων έτσι ξεκινά.

Είναι δυνατόν οι αυτός ο κλάδος εγαζομένων να είναι οι αυτονόητοι υπηρέτες μας ακόμα και τη μέρα της γενικής απεργίας; Αν δε μας αρέσει η εκτίμηση ότι υπάρχει εργατική αριστοκρατία και από κάτω της όλοι οι υπόλοιποι, μαθαίνουμε να βλέπουμε τις πωλήτριες και τους σερβιτόρους σαν εργαζόμενους και τη μέρα της απεργίας, ΟΥΤΕ ΔΟΥΛΕΥΟΥΜΕ, ΟΥΤΕ ΚΑΤΑΝΑΛΩΝΟΥΜΕ.
Από το Indymedia: http://athens.indymedia.org/front.php3?lang=el&article_id=807705

«Το Ρεπό» λοιπόν. Γιατί για εμάς συνδικαλισμός δεν είναι μία σφραγίδα και ένας τίτλος. Αλλά ο μοναδικός τρόπος διεκδίκησης και αγώνα. Γιατί τα σωματεία είναι χρήσιμα εργαλεία αλλά δεν μπορούμε να κλείσουμε και τα μάτια στην γραφειοκρατικοποιήση και στον εκφυλισμό τους μιας και είτε μετατρέπονται σε υποστηρικτές των κυβερνητικών και εργοδοτικών επιλογών, είτε σε μακρύ χέρι των κομμάτων για να περάσουν την γραμμή τους. Γιατί δεν είμαστε επαγγελματίες συνδικαλιστές αλλά εργαζόμενοι που δεν θέλουμε να τα καταπίνουμε όλα.
Από το "ρεπό"


Προσωπικά, έχω εργαστεί σε 5 διαφορετικές εταιρίες. Στις 12 Δεκέμβρη δεν απέργησα. Ούτε στο παρελθόν έχω ποτέ απεργήσει. Όχι γιατί δεν θέλω. Αλλά επειδή δεν μπορώ. 13 χρόνια εργαζόμενος, 5 διαφορετικές εταιρίες, όλοι οι εργαζόμενοι με παράπονα, ΩΣΤΟΣΟ ΟΥΔΕΠΟΤΕ ούτε εγώ, ούτε κάποιος από τους εκάστοτε συναδέλφους μου απέργησε. Μήπως είμασταν απολύτως ικανοποιημένοι; Μήπως δεν είχαμε αιτήματα; Μήπως διαφωνούσαμε με τα αιτήματα της απεργίας; Όχι βέβαια! Δεν μπορούσαμε να απεργήσουμε , κοινώς "ΔΕΝ ΜΑΣ ΕΠΑΙΡΝΕ".

Εδώ υπάρχει πρόβλημα.

Δεν μπορείς να είσαι σαν την μύγα μεσα στο γάλα και να απεργήσεις, κόντρα στην κακώς εννοούμενη εταιρική κουλτούρα. Δεν μπορείς να εργάζεσαι με σακάκι και να απεργείς. Δεν μπορείς να φέρεις τον τίτλο manager στην επαγγελματική σου κάρτα (κουραφέξαλα manager, manager στην Ελληνική πραγματικότητα σημαίνει υπερωρίες χωρίς πληρωμή). Δεν είναι θέμα θάρρους εδώ, είναι θέμα επιβίωσης. Δεν μπορείς να μείνεις άνεργος, ούτε να διακινδυνέψεις να μπεις στην μπούκα.

Και απεργούν λοιπόν μόνο οι κατ' επάγγελμα συνδικαλιστές και οι Δημόσιοι Υπάλληλοι και μερικοί ελάχιστοι ιδεολόγοι. Σε μία πόλη 6 εκατομμυρίων έχει μία διαδήλωση 50 χιλιάδες κόσμο και θεωρείται επιτυχημένη.

Ξυπνάτε ρε! Ούτε βουλευτή δεν βγάζουμε στην Β' Αθηνών με 50 χιλιάδες κόσμο!

Και οι εργατοπατέρες τι κάνουν;

Ενημέρωσαν ποτέ τους εργαζόμενους για τα δικαιώματά τους; Μοίρασαν κάποιο φυλλάδιο; Επισκεύθηκαν κάποια εταιρία για να ενημερώσουν; ΕΧΟΥΝ ΕΡΓΑΣΤΕΙ ΠΟΤΕ;

Παρά μόνο μόλις κάνουν το στρατιωτικό τους στην ΓΣΕΕ πολιτεύονται και εκλέγονται βουλευτές με το ΠΑΣΟΚ. Και γίνονται και υπουργοί ενίοτε. Και μετά χαμογελάνε με νόημα στα κανάλια σαν καραγκιόζηδες.

ΠΡΟΤΑΣΗ DPurpler:

ΚΑΘΕ ΦΟΡΑ ΠΟΥ Η ΓΣΕΕ ΔΙΟΡΓΑΝΩΝΕΙ ΑΠΕΡΓΙΑ ΚΑΙ ΔΙΑΔΗΛΩΣΗ ΝΑ ΔΗΛΩΝΕΙ ΟΤΙ ΘΑ ΠΡΑΓΜΑΤΟΠΟΙΗΘΕΙ ΚΑΙ ΜΙΑ ΔΕΥΤΕΡΗ, ΤΟ ΙΔΙΟ ΒΡΑΔΥ, ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΦΟΡΑ ΓΙΑ ΑΥΤΟΥΣ ΠΟΥ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΣΑΝ ΓΙΑ ΟΠΟΙΟΝΔΗΠΟΤΕ ΛΟΓΟ ΝΑ ΣΥΜΜΕΤΕΧΟΥΝ ΣΤΗΝ ΠΡΩΙΝΗ ΔΙΑΔΗΛΩΣΗ. Ή έστω απεργία το πρωί, διαδήλωση το βράδυ.

Και μην ακούσω χαζαμάρες του στυλ ότι απεργία σημαίνει να μην εργαζόμαστε και να χάνουν οι εργοδότες λεφτά. Ή ότι είμαι εγκάθετος. Γιατί μπορεί να ακουστούν αυτά από τους "ορθόδοξους" εργατοπατέρες. Ναι, έτσι είναι και συμφωνώ, αλλά προτιμάμε την "μεγαλειώδη" συγκέντρωση και την "μεγάλη" συμμετοχή των 10 χιλιάδων ή κάτι ουσιαστικότερο; Αλλά μην ξεχνάμε ότι οι υψηλόβαθμοι εργατοπατέρες "εργάζονται" με όρους δημοσιοϋπαλληλικούς. Δεν εργάζονται αυτοί το βράδυ!

Δοκιμάστε το μία φορά ρε καραγκιόζηδες. Διαδήλωση 10 το βράδυ και ομιλία για τα διακαιώματα των εργαζομένων. Πως μπορούν να συνδικαλιστούν, πόση άδεια δικαιούνται, τι υπερωρίες, την προστασία που παρέχουν οι νόμοι στους συνδικαλιστές. Γιατί υπάρχουν τέτοιοι νόμοι, ακόμα τουλάχιστον...

Προβάλετέ το έντονα με διαφήμιση αρκετές μέρες πριν, και δοκιμάστε το.

"Επειδή ξέρουμε ότι πολλοί φοβούνται να συμμετέχουν σε απεργία, διοργανώνουμε συγκέντρωση και ομιλίες για τα δικαιώματα των εργαζομένων την τάδε του μηνός το ΒΡΑΔΥ στις 10. Ελάτε να ενημερωθείτε!"

ΤΟΛΜΑΤΕ; ή δεν σας αφήνουν τα αφεντικά σας;

2 άρθρα περί διαφθοράς και περί συνεργασιών κομμάτων

Από την σημερινή Ελευθεροτυπία, 2 άρθρα με τα οποία συμφωνώ απόλυτα.
Τα συγκεκριμένα ζητήματα τα έχω αναφέρει και σχολιάσει κι εγώ στο παρελθόν με σχεδόν τα ίδια επιχειρήματα:

http://www.enet.gr/online/online_text/c=110,id=60881360
(για τις συνεγασίες)

http://www.enet.gr/online/... id=100616720,93074288,18995280
(για την διάχυτη διαφθορά)

Ρίξτε τους μια ματιά...

Δευτέρα 10 Δεκεμβρίου 2007

Συγκέντρωση στα Οινόφυτα


ΣΠΑΜΕ ΤΟ ΑΠΟΣΤΗΜΑ ΣΤΟ ΔΟΛΟΦΟΝΙΚΟ ΤΕΤΡΑΓΩΝΟ

ΟΙΝΟΦΥΤΑ - ΘΗΒΑ - ΑΥΛΙΔΑ - ΩΡΩΠΟΣ

Από την άναρχη και ανεξέλεγκτη βιομηχανική δραστηριότητα στους ανέτοιμους και χωρίς υποδομές τόπους της Βοιωτίας, της Εύβοιας και της Ανατολικής Αττικής, τοξινώθηκε ο ενιαίος υδροφόρος ορίζοντας και ρυπάνθηκε το νερό για κάθε χρήση, με εξασθενές χρώμιο και άλλα επικίνδυνα βιομηχανικά απόβλητα. Έτσι χάθηκε το νερό για τη πόση και τη λοιπή οικιακή χρήση, για τη γεωργική και την κτηνοτροφική χρήση, αλλά και για τη βιομηχανική παραγωγή, ιδιαίτερα αυτή του κλάδου των τροφίμων πλατιάς κατανάλωσης.

Ποιος να το πιστέψει! Σε μια από τις περιοχές με τη μεγαλύτερη συμμετοχή στο ακαθάριστο εθνικό προϊόν (ΑΕΠ), να υπάρχουν τόσο μεγάλα ποσοστά ανεργίας και να υποβαθμίζεται, τόσο έντονα, η καθημερινή ζωή κατοίκων και εργαζομένων. Επιβεβαιώνεται και σε αυτή την περίπτωση η ρήση: όπου ευημερούν οι αριθμοί, δυστυχούν οι άνθρωποι.

Δεν προξενεί καμία εντύπωση, λοιπόν, που, παράλληλα με μια τέτοιου είδους δραστηριότητα, επιφυλάσσεται ένα άθλιο εργασιακό περιβάλλον για τους εργαζόμενους στα εργοστάσια της περιοχής. Εργαζόμενους που βρίσκονται καθημερινά εκτεθειμένοι σε σοβαρούς κινδύνους σε βάρος της υγείας τους. Είναι πασιφανές: η περιβαλλοντική αυθαιρεσία πάει χέρι – χέρι με την καταστρατήγηση βασικών κανόνων υγιεινής και ασφάλειας για τους εργαζόμενους.

Για τον αέρα που αναπνέουμε, για το έδαφος που πατάμε και καλλιεργούμε, την τροφική αλυσίδα στην οποία συμμετέχουμε και, τελικά, για την υγεία των ανθρώπων μένει μια τεράστια εκκρεμότητα: να γίνουν οι απαραίτητες μετρήσεις και οι έλεγχοι για να αποτυπωθούν οι πραγματικές βλάβες και η συνολική υποβάθμιση της ζωής μας και να αρχίσουν πραγματικά έργα εξυγίανσης.

Η κατάσταση που έχει δημιουργηθεί είναι προϊόν πολύχρονης αυθαιρεσίας, μεθοδευμένης αντίληψης για συγκεκριμένου τύπου “ανάπτυξη” και ληστρική εκμετάλλευση τόπου και ανθρώπων, με σκόπιμη αγνόηση των συνεπειών. Αυτοί που ρυπαίνουν φροντίζουν για τα γρήγορα κέρδη τους και τη διαιώνιση των αυθαιρεσιών τους, σε βάρος των ανθρώπων και του φυσικού περιβάλλοντος.

Η “συντεταγμένη” πολιτεία, οι κυβερνήσεις, οι αρμόδιες αρχές, η νομαρχιακή και η τοπική αυτοδιοίκηση, αν και γνώριζαν και το πρόβλημα και τις συνέπειες, αδιαφόρησαν για την καταστροφή και αποσιώπησαν το έγκλημα σε βάρος μας, καλύπτοντας, στην πράξη, τις σκαστές παρανομίες. Επί τριάντα χρόνια, οι κυβερνώντες έγιναν ένα με τους παραβάτες των νόμων, που οι ίδιοι έφτιαχναν και υποτίθεται ότι στήριζαν. Δέχτηκαν, από τις βιομηχανίες της περιοχής, αβασάνιστα και σωρηδόν, πλήθος “μελετών περιβαλλοντικών επιπτώσεων” που σερβίριζαν πλαστές επιστημονικές “αλήθειες” και προβλέψεις. Αχρήστευσαν κάθε προληπτικό και κατασταλτικό έλεγχο, με γραφειοκρατικά τερτίπια. Άφησαν, και αφήνουν, να ανθεί η εγκληματική αυθαιρεσία για ανθρώπους, περιβάλλον και την ίδια την ανάπτυξη. Ακόμα και σήμερα, συνεχίζουν να προσφέρουν παράνομα και παράτυπα “νόμιμες” άδειες λειτουργίας εργοστασίων, αόριστης διάρκειας, με τις οποίες, όποιος επιθυμεί μπορεί να πετά, ανεξέλεγκτα παντού, τα τοξικά - επικίνδυνα απόβλητά του (στερεά – υγρά - αέρια).

Για χρόνια ολόκληρα, κλείνουν τα μάτια, τα αυτιά και το στόμα, μπροστά στο συντελούμενο έγκλημα σε βάρος της υγείας των εργαζομένων και των κατοίκων, αλλά και σε βάρος της ίδιας της προκοπής και της ανάπτυξης της περιοχής, και συνεργούν στην κερδοφορία των βιομηχάνων.

Φτάνει πια!

Κάτοικοι και εργαζόμενοι, είμαστε αποφασισμένοι να βάλουμε τέλος στο φράγμα της σιωπής

Διεκδικούμε, οι παραγωγικές δραστηριότητες να συνυπάρχουν αρμονικά με τη ζωή μας

Απαιτούμε:

1. Άμεση διακοπή της ύδρευσης με τοξινωμένο νερό. Καθαρό και ασφαλές πόσιμο νερό, με οποιοδήποτε τρόπο και κόστος, μέχρι την τελική σύνδεση, το ταχύτερο δυνατόν, με την ΕΥΔΑΠ.

2. Συνεχή, υπεύθυνη, διεισδυτική και αποτελεσματική ενημέρωση για όλους τους καταναλωτές -χρήστες του τοξινωμένου νερού. Εξίσου ουσιαστικοί έλεγχοι στα παραγόμενα στην περιοχή προϊόντα διατροφής. Μέτρα για την προστασία και τη στήριξη της αγροτικής παραγωγής.

3. Οργάνωση και στελέχωση των υπηρεσιών υγείας της περιοχής. Τοξικολογικές εξετάσεις και επιδημιολογική έρευνα σε εργαζομένους και κατοίκους (ιδιαίτερα στις ευπαθείς ομάδες πληθυσμού) για να γνωρίζουν την πορεία της υγείας τους και να εφοδιαστούν, με τις ατομικές οδηγίες διαβίωσης.

4. Καμία νέα σύνδεση βιομηχανίας με τον Ασωπό ποταμό με τις υπάρχουσες συνθήκες.

5. Διακοπή των συνδέσεων με τον Ασωπό και σφράγιση των γεωτρήσεων των παραβατών, μέχρι να λάβουν τα απαραίτητα μέτρα για να μην ρυπαίνουν, ειδικά με εξασθενές χρώμιο. Συνεχείς ελέγχους για να σταματήσει άμεσα, η ρύπανση του νερού, του εδάφους και του αέρα με τα ειδικά επικίνδυνα τοξικά απόβλητα (ΥΓΡΑ - ΣΤΕΡΕΑ - ΑΕΡΙΑ) των βιομηχανιών.

6. Εφαρμογή της μελέτης Λοϊζίδου, που προβλέπει συλλογή των προεπεξεργασμένων αποβλήτων σε κεντρική μονάδα βιολογικού καθαρισμού τριτοβάθμιας επεξεργασίας, πριν πέσουν στον Ασωπό ποταμό.

7. Ακύρωση της κοινής υπουργικής απόφασης Φ/Α 5.30/13946/1431/10-8-2006, που προβλέπει εγκατάσταση ΒΙ.ΠΕ. στα όρια Τανάγρας – Οινοφύτων, με αποδέκτη τον Ασωπό.

8. Άμεση αναθεώρηση - επανεξέταση των μελετών περιβαλλοντικών επιπτώσεων και των αδειών διάθεσης των ειδικών επικίνδυνων αποβλήτων στις βιομηχανίες της παρα - Ασώπειας περιοχής. Άμεση αναθεώρηση όλων των αδειών λειτουργίας, με εφαρμογή του νόμου ΗΠ13588/725/2006, για τα ειδικά επικίνδυνα απόβλητα και του Υ2/2600/2001 (και της ΔΥΓ2/οικ 38295/07 τροποποίησής του), για τα χρησιμοποιούμενα νερά παραγωγής και ανθρώπινης κατανάλωσης.

9. Χωροθέτηση, νομική κατοχύρωση και οργάνωση των χρησιμοποιούμενων εκτάσεων γης σαν ΒΙΟΠΕ - ΒΙΠΕ. Εκτέλεση έργων υποδομής για διεξαγωγή καθαρής και βιώσιμης βιομηχανικής παραγωγής στους τόπους μας. Άμεση έναρξη έργων και πολιτικών για αποκατάσταση του περιβάλλοντος, εξυγίανση του Ασωπού ποταμού και του υδροφόρου ορίζοντα.

10. Άμεση εφαρμογή συγκεκριμένων νομοθετημένων μέτρων για την ολική διαχείριση υδάτων στη λεκάνη απορροής του Ασωπού ποταμού, με σκοπό το ποτάμι να ξαναγίνει ποτάμι (χαρτογράφηση, οριοθέτηση ζωνών προστασίας 30 μέτρων από την κοίτη, κατάργηση της απόρριψης λυμάτων, της κοινής υπουργικής απόφασης Γ1/1806/7-3-1969 “περί χρήσεως των υδάτων του Ασωπού ποταμού”, της διανομαρχιακής απόφασης 19640/79 κλπ.).

11. Το κόστος της απορρύπανσης - εξυγίανσης να το πληρώσουν 100 % οι ρυπαντές και, από τώρα, να θεσμοθετηθούν και να λειτουργήσουν ΤΟΠΙΚΟΙ ΦΟΡΕΙΣ ΕΛΕΓΧΟΥ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΟΣ σε 24ωρη βάση, με συμμετοχή τοπικών φορέων και ανοιχτή πληροφόρηση του κόσμου για τα αποτελέσματα των ελέγχων.

Συγκέντρωση στα Οινόφυτα

Κυριακή 16 Δεκεμβρίου, 11 π.μ.

· Επιτροπές αγώνα κατοίκων και εργαζομένων Οινοφύτων - Καλλιθέας - Αγ. Θωμά - Θήβας - Αυλίδας - Δήλεσι - Ωρωπού

· Επιτροπή πολιτών Θήβας για το περιβάλλον

· Ομοσπονδία εξωραϊστικών και πολιτιστικών συλλόγων Ωρωπού

· Συμπαράταξη Βοιωτών για το περιβάλλον

· Συνδικάτα μετάλλου και φαρμάκου

Κυριακή 9 Δεκεμβρίου 2007

Γιορτές και εορταστικό ωράριο.


Τώρα που θα πάρετε τον 13ο μισθό και θα ξεχυθείτε στα μαγαζιά να τον ξοδέψετε στα δώρα των Χριστουγέννων και της Πρωτοχρονιάς, θυμηθείτε τα ακόλουθα:

Κάποιοι συνάνθρωποί σας θα εργάζονται από το πρωί ως το βράδυ, ακόμα και τα σαββατοκύριακα για να σας εξυπηρετούν.

Οι περισσότεροι δεν θα πάρουν ούτε ένα ρεπό.

Οι περισσότεροι δεν θα πληρωθούν τις υπερωρίες τους.

Οι περισσότεροι δεν θα προλάβουν ούτε καν να ψωνίσουν.

Θα φύγουν την παραμονή των Χριστουγέννων στις 8 – 9 το βράδυ για να γιορτάσουν «ξεκούραστα» τα Χριστούγεννα.

Θα φύγουν 6-7 το απόγευμα την παραμονή πρωτοχρονιάς για να αλλάξουν τον χρόνο και μετά κατά την 1 να σαπίσουν στον ύπνο για να ξεκουραστούν λιγάκι.

Την δεύτερη μέρα (που κανονικά είναι αργία και τα μαγαζιά κλειστά) θα τους καλέσουν οι εργοδότες τους για να κάνουν απογραφή, πάλι χωρίς υπερωρίες.

Τα ξέρω. Τα έχω υποστεί σε 3 διαφορετικές εταιρίες λιανικής με καταστήματα. Δεν ήμουν η εξαίρεση. ΕΙΝΑΙ Ο ΚΑΝΟΝΑΣ ΑΥΤΗ Η ΠΡΑΚΤΙΚΗ. Δοξάζω την τύχη μου που δεν τα υφίσταμαι πλέον.

Όλοι την προσμέναν με χαρά, εγώ και οι τότε συνάδελφοί μου περιμέναμε αυτή την εποχή του χρόνου με τρόμο. Δεν υπερβάλλω.

Προσέξτε πως φέρεστε στους εμποροϋπαλλήλους αυτές τις μέρες. Να έχετε υπομονή. Ο καφές σας με την παρέα σας μπορεί να περιμένει. Ο άνθρωπος που σας εξυπηρετεί έχει εργαστεί ήδη 8 ώρες, και έχει άλλες 5 μπροστά του μέχρι να φτάσει σπίτι. Κι αυτό για 15-20 συνεχόμενες ημέρες!

Αφήστε του φιλοδώρημα. Μιλήστε ευγενικά, Μην τον καθυστερείτε, μην τον νευριάζετε με την λογική του ο πελάτης έχει πάντα δίκιο. ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΣΚΛΑΒΟΣ.

Και αν μπορείτε ΝΑ ΜΗΝ ΠΑΤΕ ΝΑ ΨΩΝΙΣΕΤΕ ΕΚΤΟΣ ΤΩΝ ΗΜΕΡΩΝ ΚΑΙ ΩΡΩΝ ΤΟΥ ΚΑΝΟΝΙΚΟΥ, μη εορταστικού ΩΡΑΡΙΟΥ. Για να σταματήσει κάποτε αυτή η δουλοπαροικίστικη και αναχρονιστική τακτική.

Κι αν σκέφτεστε ότι «ας πρόσεχε» και «έτσι είναι η ζωή» και «ας σπούδαζε να έχει καλύτερη δουλειά» τότε είστε ΖΩΟΝ.

Πέστα χρυσόστομε!

Δημοσιοϋπαλληλία και Αριστερά

Tου Xρηστου Γιανναρα

Α ποδείξεις διάλυσης του κράτους, ανυπαρξίας κράτους. Διαδέχονται η μια την άλλη στο καλοστημένο από τα ΜΜΕ προσκήνιο της δημοσιότητας, με συνεχή και πυκνή ροή.

Τα Ζωνιανά. Το ρημαγμένο σχολικό κτήριο στο Παγκράτι. Η φενάκη του «ενδιαφέροντος» και των «διαλόγων» για το ασφαλιστικό. Τα 547 «βαρέα και ανθυγιεινά» επαγγέλματα. Οι κωμικές «ποινές» για την καταστροφή της Κορώνειας και του Ασωπού. Η κατά βούλησιν εφαρμογή του καινούργιου νόμου - πλαισίου για τα πανεπιστήμια.

Νωπή επιπλέον η φρίκη και κραυγάζουσα η δυστυχία από το ολοκαύτωμα της χώρας πριν ένα μόλις τρίμηνο. Και μόνιμα ανοιχτές πάμπολλες πληγές, γαγγραινιασμένες από πολλά χρόνια, βασανισμού του λαϊκού σώματος: Ο εφιάλτης υπανάπτυξης και κακομοιριάς στα κρατικά νοσοκομεία, η θεσμοποιημένη βαναυσότητα στο ΙΚΑ. Η ανεξέλεγκτη βία στους δρόμους, ο φόβος του απροστάτευτου πολίτη. Η διάστροφη «αγωγή» και η «προοδευτική» ασυδοσία στα σχολειά, απαιδευσία και αγλωσσία, η αχρηστευμένη βαθμίδα του λυκείου, η ανατριχιαστική υποβάθμιση των πανεπιστημίων. Η ολοκληρωτική απουσία πειθαρχικού και λειτουργικού ελέγχου της δημοσιοϋπαλληλίας, το αντικοινωνικό καρκίνωμα που ονομάζεται «συνδικαλισμός του δημόσιου τομέα». Η υπαλληλοποίηση των Ενόπλων Δυνάμεων – και τα μύρια όσα ανάλογα.

Ο πολίτης, με εναργείς προσλαμβάνουσες της κρατικής διάλυσης, έχει «πολλήν απορίαν» πώς να εντάξει σε αυτό το δραματικό σκηνικό την υπερεκχειλίζουσα αυταρέσκεια των επαγγελματιών της πολιτικής. Βλέπει τον πρωθυπουργό και τους υπουργούς του, βλέπει και τη συμπλεγματική αντιπολίτευση να αυτοχειροκροτούνται, καθένας για πάρτη του, ρητορεύοντας, κομπάζοντας, χαμογελώντας με νοσηρή υπεροψία. Και διερωτάται ο πολίτης σε ποιο σύμπαν κατοικούν αυτές οι γραφικές εξωπραγματικές φιγούρες. Ο ρόλος που διεκδικούν μοιάζει πια καθαρά περιθωριακός και διακοσμητικός, έτσι εξόφθαλμα ανίκανοι που αποδείχνονται τόσες δεκαετίες τώρα οι πολιτικοί.

Το κοπάδι υπνοβατεί στο κενό, στο τίποτα – ας υποδείξει κάποιος ιστορική τραγωδία πιο ανέλπιδη από αυτήν που ζει ο Ελληνισμός σήμερα. Και σε μια τέτοια παρανοϊκή κατακρήμνιση, στο άληκτο γκρεμοτσάκισμα, κατακομματιάζονται καθημερινά θεσμοί, επενδύσεις ελπίδων, θησαυρίσματα αρετής των προγενέστερων, γλώσσα που μιλιέται τριάμισι χιλιάδες χρόνια, ιστορική συνείδηση ευγενικής καταγωγής και επίκαιρης πάντα πρότασης πολιτισμού. Ομως, οι «ηγέτες» ακκίζονται δίχως ντροπή, περίπου σαν γυμνοί ανάμεσα σε ντυμένους. Εκτοπλάσματα παρωχημένων, νεκρωμένων από την τυποποίηση και τη συμβατικότητα ιδεολογιών, δάνειων μεθόδων και επαρχιώτικης κουτοπονηριάς, συγκροτούν κάτι σαν αποικία εξωγήινων μέσα στην ελληνική κοινωνία ή –σωστότερα– έναν υπόκοσμο σε σχέση με τον κόσμο των πραγματικών ανθρώπινων προβλημάτων και αναζητήσεων.

Η πλειονότητα των πολιτών μάλλον διαπιστώνει τη δραματική κατρακύλα και την ασχετοσύνη της ηγεσίας, αλλά μοιάζει να ακροβατεί ανάμεσα στην υπνοβασία και στην εγρήγορση. Βλέπει την ανήκεστη βλάβη, τη διάλυση του κράτους, ανήμπορη να αντιδράσει, όπως στους ονειρικούς εφιάλτες. Γίνεται ενστικτωδώς εγωκεντρική –ο σώζων εαυτόν σωθείτω– γαντζώνεται στα συμφέροντα των εξωγήινων και τα υπηρετεί, κομματικά και συνδικαλιστικά συμφέροντα ωμής και ποταπής ιδιοτέλειας. Ετσι συντηρούν οι εξωγήινοι την υπνοβασία και αποχαυνώνουν την εγρήγορση. Ποντάρουν στην αδυναμία των πολλών να αντέξουν ψυχολογικά την παραδοχή του αδιεξόδου. Στρατολογούν τους υπνοβάτες να λειτουργούν σαν «βαποράκια» παραισθησιογόνου αισιοδοξίας.

Το λογικό ερώτημα, σε στιγμές εγρήγορσης, είναι: τι μπορεί να γίνει; Και τίμια λογική απάντηση στο ερώτημα δεν μπορεί να υπάρξει άλλη από το τίποτα. Τίποτα δεν μπορεί να γίνει. Οποιος θεωρήσει υπερβολικά «απαισιόδοξη» την απάντηση, ας δεχθεί την πολύ συγκεκριμένη πρόκληση: Πρώτα να επισκεφθεί το Ωνάσειο Καρδιοχειρουργικό Κέντρο, να συγκρίνει την οργάνωση, τη λειτουργία, τις συνθήκες νοσηλείας, την ευπρέπεια των χώρων (ύστερα από τόσα χρόνια προσφοράς υπηρεσιών) με οποιοδήποτε κρατικό νοσοκομείο. Και ύστερα να σκεφθεί: Ποιο στοιχείο δημιουργεί την καισαρική διαφορά; Ελληνικά χέρια διαχειρίζονται το Ωνάσειο, ελληνικά και τα κρατικά νοσοκομεία.

Μοναδική διαφορά είναι ότι στα κρατικά νοσοκομεία ισχύει η μονιμότητα των δημοσίων υπαλλήλων, στο Ωνάσειο όχι. Και αυτή η διαφορά εξηγεί το γιατί δεν μπορεί να γίνει τίποτα στη σημερινή Ελλάδα, τίποτα που να ανακόψει τη διάλυση του κράτους, τον βασανισμό των ανήμπορων.

Ποιος πολιτικός θα τολμήσει ποτέ, όχι να καταργήσει τη μονιμότητα των δημοσίων υπαλλήλων, αλλά να εφαρμόσει τους νόμους, τον κοινωνικό έλεγχο πειθαρχικών παραπτωμάτων, λειτουργικής ανεπάρκειας των «λειτουργών» του δημόσιου τομέα; Ποιος ποτέ θα τολμήσει να βγάλει τις συνέπειες της εφαρμογής των νόμων: να απολύσει τις μάζες των κηφήνων, των αναιδών σατραπίσκων, των ανίκανων ή αδιάφορων τυράννων του λαϊκού σώματος που μπήκαν με ρουσφέτι στη δημοσιοϋπαλληλία;

Ενδεχόμενο τέτοιας ελπίδας θα προκύψει (ελπίδας και μόνο) τη μέρα που θα δούμε ελληνικό αριστερό κόμμα να συγκρούεται στους δρόμους με τους συνδικαλισμένους του δημόσιου τομέα. Οταν υπάρξει Αριστερά που να υπερασπίσει τα πραγματικά λαϊκά αιτήματα, το δίκιο και την αξιοπρέπεια του φτωχού και ανήμπορου ενάντια στην τυραννία του κατεστημένου μανδαρινάτου της δημοσιοϋπαλληλίας. Ελπίδα στην Ελλάδα θα γεννηθεί όταν πρώτη μια γνήσια Αριστερά θα απαιτήσει πειθαρχικά συμβούλια και αμείλικτη ποιοτική αξιολόγηση της δουλειάς κάθε δημόσιου υπαλλήλου.

Η στάση απέναντι στις ευθύνες της δημοσιοϋπαλληλίας για τη διάλυση του κράτους και τον βασανισμό του πολίτη κρίνει τη γνησιότητα ή την καπηλεία των κοινωνιοκεντρικών στόχων της Αριστεράς. Σήμερα στην Ελλάδα η λεγόμενη Αριστερά δεν μοιάζει να είναι κάτι περισσότερο από ωμή καπηλεία, συντεχνία συντονισμού και προστασίας ιδιοτελών συμφερόντων στα πανεπιστήμια, στον συνδικαλισμό, σε κάθε στίβο διεκδίκησης εξουσίας.

Η υπνοβασία αποδείχνεται περίπου αυτονόητη προϋπόθεση επιβίωσης, η αφύπνιση και εγρήγορση κίνδυνος. Εκπλήσσει η εγρήγορση, ενοχλεί, εξοργίζει. Γι’ αυτό και μεθοδικά περιθωριοποιείται ή εγκαταλείπεται.

http://news.kathimerini.gr


Δεν θα άλλαζα ούτε μία λέξη!


Παρασκευή 7 Δεκεμβρίου 2007

του Οδυσσέα Ελύτη


«Οσο κι αν μπορεί να φανεί παράξενο, την αρχική αφορμή να γράψω το ποίημα μου την έδωσε η διαμονή μου στην Ευρώπη τα χρόνια του '48 με '51. Ηταν τα φοβερά χρόνια όπου όλα τα δεινά μαζί, πόλεμος, κατοχή, κίνημα, εμφύλιος δεν είχανε αφήσει πέτρα πάνω στη πέτρα.

Θυμάμαι την μέρα που κατέβαινα να μπω στο αεροπλάνο, ένα τσούρμο παιδιά που παίζανε σε ένα ανοιχτό οικόπεδο. Το αυτοκίνητό μας αναγκάστηκε να σταματήσει για μια στιγμή και βάλθηκα να τα παρατηρώ. Ητανε κυριολεκτικά μες τα κουρέλια. Χλωμά, βρώμικα, σκελετωμένα με γόνατα παραμορφωμένα, με ρουφηγμένα πρόσωπα. Τριγυρίζανε μέσα στις τσουκνίδες του οικοπέδου ανάμεσα σε τρύπιες λεκάνες και σωρούς σκουπιδιών. Αυτή ήταν η τελευταία εικόνα που έπαιρνα από την Ελλάδα. Και αυτή, σκεπτόμουνα, ήταν η μοιρα του Γένους που ακολούθησε το δρόμο της Αρετής και πάλαιψε αιώνες για να υπάρξει. Πριν περάσουν 24 ώρες περιδιάβαζα στο Ουσί της Λωζάννης, στο μικρό δάσος πλάι στη λίμνη. Και ξαφνικά άκουσα καλπασμούς και χαρούμενες φωνές. Ηταν τα Ελβετόπαιδα που έβγαιναν να κάνουν την καθημερινή τους ιππασία.

Αυτά που από πέντε γενεές και πλέον, δεν ήξεραν τι θα πει αγώνας, πείνα, θυσία. Ροδοκόκκινα, γελαστά, ντυμένα σαν πριγκηπόπουλα, με συνοδούς που φορούσαν στολές με χρυσά κουμπιά, περάσανε από μπροστά μου και μ' άφησαν σε μια κατάσταση που ξεπερνούσε την αγανάκτηση. Ητανε δέος μπροστά στην τρομακτική αντίθεση, συντριβή μπροστά στην τόση αδικία, μια διάθεση να κλάψεις και να προσευχηθείς περισσότερο, παρά να διαμαρτυρηθείς και να φωνάξεις. Ητανε η δεύτερη φορά στη ζωή μου* η πρώτη ήτανε στην Αλβανία - που έβγαινα από το ατόμό μου, και αισθανόμουν όχι απλά και μόνο αλληλέγγυος, αλλά ταυτισμένος κυριολεκτικά με τη φυλή μου. Και το σύμπλεγμα κατωτερότητας που ένιωθα, μεγάλωσε φτάνοντας στο Παρίσι.

Δεν είχε περάσει πολύς καιρός από το τέλος του πολέμου και τα πράγματα ήταν ακόμη μουδιασμένα. Όμως τι πλούτος και τι καλοπέραση μπροστά σε μας! Και τι μετρημένα δεινά επιτέλους μπροστά στα ατελείωτα τα δικά μας! Δυσαρεστημένοι ακόμα οι Γάλλοι που δεν μπορούσαν να 'χουν κάθε μέρα το μπιφτέκι και το φρέσκο τους βούτυρο, δυσανασχετούσανε. Υπάλληλοι, σωφέρ, γκαρσόνια, με κοιτάζανε βλοσυρά και μου λέγανε: εμείς περάσαμε πόλεμο Κύριε! Κι όταν καμμιά φορά τολμούσα να ψιθυρίσω ότι ήμουν Ελληνας κι ότι περάσαμε κι εμείς πόλεμο με κοιτάζανε παράξενα: α, κι εσείς έ; Καταλάβαινα ότι ήμασταν αγνοημένοι από παντού και τοποθετημένοι στην άκρη-άκρη ενός χάρτη απίθανου.

Το σύμπλεγμα κατωτερότητας και η δεητική διάθεση με κυρίευαν πάλι. Ξυπνημένες μέσα παλαιές ενστικτώδεις διαθέσεις άρχισαν να αναδεύονται και να ξεκαθαρίζουν. Η παραμονή μου στην Ευρώπη με έκανε να βλέπω πιο καθαρά το δράμα του τόπου μας. Εκεί αναπηδούσε πιο ανάγλυφο το άδικο που κατάτρεχε τον ποιητή. Σιγά-σιγά αυτά τα δύο ταυτίστηκαν μέσα μου. Το επαναλαμβάνω, μπορεί να φαίνεται παράξενο, αλλά έβλεπα καθαρά ότι η μοίρα της Ελλάδας ανάμεσα στα άλλα έθνη ήταν ότι και η μοιρα του ποιητή ανάμεσα στους άλλους ανθρώπους - και βέβαια εννοώ τους ανθρώπους του χρήματος και της εξουσίας...

Ως πότε;




Συλλαλητήριο κατά της κλιματικής αλλαγής


Για να θυμηθούμε λίγο τις συγκεντρώσεις για την Πάρνηθα...
Για να μας αισθανθούν λιγάκι για άλλη μιά φορά...
Για... κυκλοφορείστε το κι αφήστε το τηλεκοντρόλ. Μεσημέρι είναι. Δεν παίζει την Μαρία την άσχημη.
Όλοι το Σάββατο στο Σύνταγμα!

Πέμπτη 22 Νοεμβρίου 2007

A. 120 Συντ.


ΣΥΝΤΑΓΜΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ

'Αρθρο 9A - (Προστασία προσωπικών δεδομένων)

Καθένας έχει δικαίωμα προστασίας από τη συλλογή, επεξεργασία και χρήση, ιδίως με ηλεκτρονικά μέσα, των προσωπικών του δεδομένων, όπως νόμος ορίζει. Η προστασία των προσωπικών δεδομένων διασφαλίζεται από ανεξάρτητη αρχή, που συγκροτείται και λειτουργεί, όπως νόμος ορίζει.

'Αρθρο 101Α - (Ανεξάρτητες αρχές)

1. Όπου από το Σύνταγμα προβλέπεται η συγκρότηση και η λειτουργία ανεξάρτητης αρχής, τα μέλη της διορίζονται με ορισμένη θητεία και διέπονται από προσωπική και λειτουργική ανεξαρτησία, όπως νόμος ορίζει.


2. Νόμος ορίζει τα σχετικά με την επιλογή και την υπηρεσιακή κατάσταση του επιστημονικού και λοιπού προσωπικού της υπηρεσίας που οργανώνεται για την υποστήριξη της λειτουργίας κάθε ανεξάρτητης αρχής. Τα πρόσωπα που στελεχώνουν τις ανεξάρτητες αρχές πρέπει να έχουν τα ανάλογα προσόντα, όπως νόμος ορίζει. Η επιλογή τους γίνεται με απόφαση της Διάσκεψης των Προέδρων της Βουλής και με επιδίωξη ομοφωνίας ή πάντως με την αυξημένη πλειοψηφία των τεσσάρων πέμπτων των μελών της. Τα σχετικά με τη διαδικασία επιλογής ορίζονται από τον Κανονισμό της Βουλής.


3. Με τον Κανονισμό της Βουλής ρυθμίζονται όσα αφορούν τη σχέση των ανεξάρτητων αρχών με τη Βουλή και ο τρόπος άσκησης του κοινοβουλευτικού ελέγχου.

ΝΟΜΟΣ 2472/1997

ΠΡΟΣΤΑΣΙΑ ΤΟΥ ΑΤΟΜΟΥ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΠΕΞΕΡΓΑΣΙΑ ΔΕΔΟΜΕΝΩΝ

ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΥ ΧΑΡΑΚΤΗΡΑ ΜΕ ΕΝΣΩΜΑΤΩΜΕΝΕΣ ΤΙΣ ΤΡΟΠΟΠΟΙΗΣΕΙΣ

ΚΕΦΑΛΑΙΟ Δ΄

ΑΡΧΗ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑΣ ΔΕΔΟΜΕΝΩΝ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΥ ΧΑΡΑΚΤΗΡΑ

Άρθρο 15

Σύσταση - αποστολή - νομική φύση

  1. Συνιστάται Αρχή Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα (Αρχή), με αποστολή την εποπτεία της εφαρμογής του παρόντος νόμου και άλλων ρυθμίσεων που αφορούν την προστασία του ατόμου από την επεξεργασία δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα καθώς και την ενάσκηση των αρμοδιοτήτων που της ανατίθενται κάθε φορά.
  2. Η Αρχή αποτελεί ανεξάρτητη δημόσια αρχή, και εξυπηρετείται από δική της γραμματεία. Η Αρχή δεν υπόκειται σε οποιονδήποτε διοικητικό έλεγχο. Κατά την άσκηση των καθηκόντων τους τα μέλη της Αρχής απολαύουν προσωπικής και λειτουργικής ανεξαρτησίας. Η Αρχή υπάγεται στον Υπουργό Δικαιοσύνης και εδρεύει στην Αθήνα.

ΣΥΝΤΑΓΜΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ (ξανά)

'Αρθρο 120 - (Ακροτελεύτια διάταξη)

1. Tο Σύνταγμα αυτό, που ψηφίστηκε από την E΄ Aναθεωρητική Bουλή των Eλλήνων, υπογράφεται από τον Πρόεδρό της, δημοσιεύεται από τον προσωρινό Πρόεδρο της Δημοκρατίας στην Eφημερίδα της Kυβερνήσεως, με διάταγμα που προσυπογράφεται από το Yπουργικό Συμβούλιο και αρχίζει να ισχύει από τις ένδεκα Iουνίου 1975.

2. O σεβασμός στο Σύνταγμα και τους νόμους που συμφωνούν με αυτό και η αφοσίωση στην Πατρίδα και τη Δημοκρατία αποτελούν θεμελιώδη υποχρέωση όλων των Eλλήνων.


3. O σφετερισμός, με οποιονδήποτε τρόπο, της λαϊκής κυριαρχίας και των εξουσιών που απορρέουν από αυτή διώκεται μόλις αποκατασταθεί η νόμιμη εξουσία, οπότε αρχίζει και η παραγραφή του εγκλήματος.

4. H τήρηση του Συντάγματος επαφίεται στον πατριωτισμό των Eλλήνων, που δικαιούνται και υποχρεούνται να αντιστέκονται με κάθε μέσο εναντίον οποιουδήποτε επιχειρεί να το καταλύσει με τη βία.

Ελάχιστο καθήκον η αναδημοσίευση. Οι υπογραμίσεις, φυσικά, δικές μου.

Τμήμα Επικοινωνίας

Αρχή Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα

Αθήνα 19-11-2007

Αρ. Πρωτ. 7922

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

Σήμερα 19 Νοεμβρίου 2007, ο Πρόεδρος της Αρχής Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα, Δημήτριος Γουργουράκης υπέβαλε προς τον κ. Πρόεδρο της Βουλής των Ελλήνων, και τον κ. Υπουργό Δικαιοσύνης την παραίτησή του από της θέσεώς του. Το κείμενο της παραίτησης έχει ως εξής:


Αθήνα, 19 Νοεμβρίου 2007

Αξιότιμε κύριε Πρόεδρε,


Η Αρχή Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα, της οποίας έχω την τιμή να προΐσταμαι, έχει εκδώσει την 58/2005 απόφασή της, με την οποία επέτρεψε τη λειτουργία του συστήματος κλειστού κυκλώματος τηλεοράσεως C 4 I (293 μηχανήματα λήψης και καταγραφής εικόνας) και 49 μηχανημάτων που προϋπήρχαν, αποκλειστικώς για τη διαχείριση της κυκλοφορίας υπό προϋποθέσεις για τους λόγους που αναφέρονται εκτενώς στην αιτιολογία της.

Ειδικότερα τονίζεται ότι απαγορεύεται η χρήση του συστήματος αυτού, που είναι εγκατεστημένο στο οδικό δίκτυο του νομού Αττικής, και η χρησιμοποίηση των δεδομένων που συλλαμβάνονται μέσω αυτού και καταγράφονται για οποιοδήποτε άλλο λόγο εκτός της διαπίστωσης παραβατικών πράξεων κατά τη νόμιμη και σύμφωνα με τους όρους της αποφάσεως λειτουργίας του συστήματος. Απαγορεύεται όμως ρητώς η λειτουργία των καμερών που είναι εγκατεστημένες σε διασταυρώσεις ή οδικούς άξονες όταν σε αυτούς έχει διακοπεί η κυκλοφορία των οχημάτων, όπως κατά τη διάρκεια εκδηλώσεων, διαδηλώσεων κλπ. Κατά της απόφασης αυτής ο Υπουργός Δημόσιας Τάξεως άσκησε κατά το νόμο αίτηση ακυρώσεως η οποία συζητήθηκε την 12-01-2007 και έκτοτε εκκρεμεί ενώπιον της ολομέλειας του ΣτΕ.

Αξίζει να σημειωθεί ότι η εισήγηση του συμβουλίου που έχει ήδη διατυπωθεί είναι απορριπτική της αιτήσεως. Εξάλλου με απόφαση της Επιτροπής Αναστολών του ΣτΕ απορρίφθηκε η σχετική αίτηση καθόσον με αυτή είχε συζητηθεί η αναστολή της απαγόρευσης λειτουργίας των καμερών. Προσφάτως και κατά τη διάρκεια της εκκρεμοδικίας αυτής εκδόθηκε, μετά από ερώτημα που υπέβαλε το Αρχηγείο της Αστυνομίας η 14/2007 γνωμοδότηση του κ. Εισαγγελέως του Αρείου Πάγου με την οποία επιτρέπεται η υπό την εποπτεία Εισαγγελικού λειτουργού λειτουργία του συστήματος κλειστού κυκλώματος τηλεόρασης που προαναφέρθηκε σε κάθε περίπτωση, ακόμη και όταν δεν υπάρχει ή έχει απαγορευθεί η κυκλοφορία οχημάτων και κατά τη διάρκεια, δηλαδή, συγκεντρώσεων, διαδηλώσεων κλπ. χωρίς, πάντως, να καταγράφονται οι εικόνες που λαμβάνονται, παρά μόνο αν τελούνται αξιόποινες πράξεις. Η Αρχή μόνη κατά το Σύνταγμα αρμόδια να κρίνει το ζήτημα, σύμφωνα με τους κανόνες που ισχύουν για την προστασία των προσωπικών δεδομένων, ενόψει του θέματος που ανέκυψε, γνωστοποίησε, με δελτίο τύπου που εξέδωσε, το αυτονόητο ότι η απόφασή της, αφού δεν έχει ακυρωθεί από το αποκλειστικά προς τούτο αρμόδιο Συμβούλιο της Επικρατείας, έχει το τεκμήριο της νομιμότητας και είναι, επομένως, απόλυτα ισχυρή και δεσμευτική, η παραβίαση δε των διατάξεών της συνεπάγεται τις προβλεπόμενες από το νόμο 2472/1997 διοικητικές κυρώσεις. Για το λόγο αυτό, άλλωστε, έχει ήδη επιβληθεί στο Υπουργείο Δημοσίας Τάξης δύο φορές η διοικητική κύρωση του προστίμου. Παρά τη σαφή, κατηγορηματική και μόνη κατά το Σύνταγμα θεμιτή αντιμετώπιση του προβλήματος από την Αρχή, το σύστημα που προαναφέρθηκε λειτούργησε με εισαγγελική εντολή. Έτσι, υπό την εποπτεία εισαγγελέων, λαμβάνονταν εικόνες από τις συγκεντρώσεις και την πορεία που έγιναν την 17-11-2007, επέτειο της αντίστασης των φοιτητών στο Πολυτεχνείο κατά τη διάρκεια των οποίων η κυκλοφορία των οχημάτων στην περιοχή των εκδηλώσεων είχε απαγορευθεί. Το γεγονός αυτό διαπιστώθηκε και από τους ελεγκτές της Αρχής που κατόπιν έγγραφης εντολής μετέβησαν στη Γενική Αστυνομική Διεύθυνση Αττικής για τον σχετικό έλεγχο, που προβλέπεται από τη διάταξη του άρθρου 19 § 1 η' του νόμου 2472/1997, όπως προκύπτει από την έκθεση που έχουν συντάξει. Με τον τρόπο όμως αυτό παραβιάστηκαν ευθέως οι διατάξεις της Αρχή που έχουν προαναφερθεί και εκ των πραγμάτων πλήττεται, κατά τη γνώμη μου, η συνταγματικώς κατοχυρωμένη ανεξαρτησία της και μειώνεται το κύρος της, το οποίο έχω, ως εκ της θέσεώς μου, υποχρέωση να υπερασπίζομαι και να προστατεύω. Το χρέος αυτό είναι πρόδηλο ότι δεν μπορώ να εκπληρώσω όταν αποδυναμώνονται οι αποφάσεις της. Επομένως και δοθέντος ότι δεν υπάρχει άλλος νόμιμος τρόπος αντίδρασης υποβάλω σε εκδήλωση διαμαρτυρίας την παραίτησή μου από τη θέση του Προέδρου της Αρχής Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα, που η πολιτεία μου εμπιστεύτηκε.


Με ιδιαίτερη προς το πρόσωπό σας

εκτίμηση και τιμή.

Δημήτριος Γουργουράκης

ε.τ Αντιπρόεδρος. Αρείου Πάγου


Την παραίτησή του επίσης υπέβαλε και ο Αναπληρωτής Πρόεδρος της Αρχής Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα κ. Χρήστος Παληοκώστας, το κείμενο της οποίας έχει ως εξής:

Προς

Τον κ. Πρόεδρο της Βουλής των Ελλήνων και

Τον κ. Πρόεδρο της Αρχής Προστασίας Δεδομένων

Προσωπικού Χαρακτήρα


Αθήνα 19-11-2007


Συμμεριζόμενος ανεπιφύλακτα τους αναφερόμενους στο κείμενο της παραιτήσεως του Προέδρου της Αρχής Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα λόγους, στους οποίους και αναφέρομαι προς αποφυγήν περιττών επαναλήψεων, υποβάλλω την παραίτησή μου από τη θέση μου ως Αναπληρωτή Προέδρου της Αρχής.


Χρήστος Παληοκώστας

Αναπληρωτής Πρόεδρος της Αρχής Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα

Τέως Αρεοπαγίτης

Τέλος τις παραιτήσεις τους υπέβαλαν τα τακτικά μέλη της Αρχής Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα Φίλιππος Δωρής Καθηγητής του Πανεπιστημίου Αθηνών και Νικόλαος Φραγκάκης Δικηγόρος και τα αναπληρωματικά μέλη της Αρχής Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα Γραμματή Πάντζιου Καθηγήτρια ΤΕΙ Αθηνών και Χρήστος Πολίτης Δικηγόρος. Το κείμενο της παραίτησης των οποίων έχει ως εξής:

Αθήνα 19 Νοεμβρίου 2007

Προς τον κ. Πρόεδρο της Βουλής των Ελλήνων

και τον κ. Πρόεδρο της Αρχής Προστασίας

Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα

Θεωρώντας χρέος μας τη διαφύλαξη της ανεξαρτησίας και του κύρους της Αρχής Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα, υποβάλλουμε την παραίτησή μας, συμμεριζόμενοι πλήρως το σκεπτικό της παραίτησης του Πρόεδρου της Αρχής. Με τη στηριζόμενη στη γνωμοδότηση του Εισαγγελέως του Αρείου Πάγου παραβίαση από την Αστυνομία της απόφασης της Αρχής για τους όρους λειτουργίας των καμερών σε δημόσιους χώρους την 17 η Νοεμβρίου 2007, πλήττεται η Αρχή στο θεσμικό της ρόλο, και μάλιστα κατά τρόπον αντίθετο και προς το περιεχόμενο της απόφασης του Συμβουλίου της Επικρατείας, που είχε απορρίψει την αίτηση αναστολής της λειτουργίας των καμερών. Με τέτοιες παραβιάσεις θεωρούμε ότι η Αρχή δεν μπορεί να επιτελέσει το έργο που της έχει ανατεθεί από το Σύνταγμα, το οποίο συνίσταται στην αποτελεσματική προστασία των ατομικών δικαιωμάτων του πολίτη, μεταξύ των οποίων και εκείνου της κατά το Άρθρο 11 του Συντάγματος ελευθερίας των συναθροίσεων.

Φίλιππος Δωρής, τακτικό μέλος

καθηγητής του Πανεπιστημίου Αθηνών

Νίκος Φραγκάκης, τακτικό μέλος της Αρχής

δικηγόρος

Γραμματή Πάντζιου, αναπλ. μέλος της Αρχής

καθηγήτρια ΤΕΙ Αθηνών

Χρήστος Πολίτης, αναπλ. μέλος της Αρχής

δικηγόρος

Αθήνα 20-11-2007

Σήμερα 20 Νοεμβρίου 2007, το μέλος της Αρχής Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα, Αγάπιος Παπανεοφύτου υπέβαλε προς τον κ. Πρόεδρο της Βουλής των Ελλήνων, και τον κ. Υπουργό Δικαιοσύνης την παραίτησή του από της θέσεώς του. Το κείμενο της παραίτησης έχει ως εξής:

Αθήνα, 20 Νοεμβρίου 2007

Προς τον Πρόεδρο της Βουλής

Και τον Υπουργό Δικαιοσύνης

Κοιν. Αρχή Προστασίας Δεδομένων

Προσωπικού Χαρακτήρα

Η βιντεοσκόπηση της πορείας του Πολυτεχνείου από τις αστυνομικές δυνάμεις στις 17 Νοεμβρίου και συνακόλουθα η παρακολούθηση των συμμετεχόντων (νεολαίας και εργαζομένων) στη διαδήλωση, κατόπιν αδείας του εισαγγελέα του Αρείου Πάγου κ. Γ. Σανιδά, στα πλαίσια της προηγηθείσης γνωμοδότησής του είναι απόρροια του σταθερού πολιτικού προσανατολισμού της κυβέρνησης στη συρρίκνωση δημοκρατικών και συνταγματικά κατοχυρωμένων δικαιωμάτων.

Τα επιχειρήματα των κυβερνήσεων που προβλήθηκαν στην Αρχή Προστασίας Προσωπικών Δεδομένων τα προηγούμενα χρόνια, προκειμένου να χορηγήσει την άδεια λειτουργίας των καμερών, αποδεικνύεται ότι ήταν προσχηματικά και στόχευαν στη νομιμοποίηση της χρήσης τους και για σκοπούς που προσβάλλουν τα δημοκρατικά δικαιώματα.

Πρόκειται για μια πολιτική που προωθείται από τα θεσμικά όργανα της Ευρωπαϊκής Ένωσης είτε, μεταξύ άλλων, με την μορφή νόμων για την καταπολέμηση της τρομοκρατίας είτε με τη συγκέντρωση ευαίσθητων προσωπικών δεδομένων από τις υπηρεσίες της Ε.Ε., στο όνομα της ασφάλειας και της καταπολέμησης της εγκληματικότητας.

Η παραβίαση της σαφούς απαγόρευσης λειτουργίας των καμερών κατά τη διάρκεια διαδηλώσεων που είχε τεθεί με την υπ' αριθμ. 58/2005 απόφαση της Αρχής Προστασίας Προσωπικών Δεδομένων είναι πολιτική πράξη που επιβεβαιώνει τις κυβερνητικές προθέσεις. Η παρέμβαση της Δικαιοσύνης, μέσω του εισαγγελέως του Αρείου Πάγου, με την οποία παρακάμπτεται ευθέως η ανωτέρω απόφαση της Αρχής, πλήττει άμεσα την συνταγματικώς κατοχυρωμένη ανεξαρτησία της και ασφαλώς μειώνει το κύρος της.

Ο τρόπος αντιμετώπισης από την κυβέρνηση, μέσω του Υπουργού Δικαιοσύνης, της παραίτησης του προέδρου της Αρχής και μελών της επιβεβαιώνει, πέραν κάθε αμφισβήτησης, ότι συμπλέει με τη γνωμοδότηση του εισαγγελέα του Αρείου Πάγου. Κατά συνέπεια συνεργεί στην αποδυνάμωση της λειτουργίας της Αρχής Προστασίας Προσωπικών Δεδομένων και παράλληλα υιοθετεί πρακτικές που αμφισβητούν καίρια τη συνταγματικά κατοχυρωμένη ανεξαρτησία της Αρχής.

Ενόψει αυτών αισθάνομαι υποχρεωμένος να υποβάλλω αρμοδίως την παραίτησή μου από τη θέση του τακτικού μέλους της ανωτέρω Αρχής εκτιμώντας ότι τα πολιτικά δεδομένα που διαμορφώνει ή υιοθετεί η κυβερνητική πολιτική υποσκάπτουν σοβαρά τη λειτουργία της Αρχής

Αγάπιος Παπανεοφύτου

Επίκουρος Καθηγητής Παντείου Πανεπιστημίου

Τακτικό Μέλος της

Αρχής Προστασίας Δεδομένων

Τρίτη 20 Νοεμβρίου 2007

A Day in the Life


Μέσα σε μία μόλις μέρα, από μία μόνο εφημερίδα:


1. Ασφαλιστικό

Όλες οι προεκλογικές υποσχέσεις του πρωθυπουργού αναιρούνται μέσω του υπουργού του κ. Μαγγίνα. Την ίδια στιγμή, δικαστικοί βγαίνουν στην σύνταξη με 13 χρόνια εργασίας. Γράψτε λάθος. Αυτοί δεν εργάζονται, κάνουν «λειτούργημα».


2. Εκλογικός Νόμος

Τα έγραφα λίγο πριν τις εκλογές. Στο άρθρο για τον Λεωνίδα Κύρκο. Ο εκλογικός νόμος γίνεται πιο δυσαναλογικός, τέρμα το μπόνους της συνεργασίας κομμάτων. Χρειαζόμαστε δυνατές κυβερνήσεις για να μην παρενοχλούνται στο κλέψιμο.


3. Κάμερες

Παρότι η ανεξάρτητη (;) αρχή είχε απαγορέψει την χρήση καμερών, παρότι το συμβούλιο της επικρατείας δεν έχει ακόμα αποφανθεί για την χρήση τους, η αστυνομία χρησιμοποίησε κάμερες στην πορεία για την επέτειο του Πολυτεχνείου. Ο πρόεδρος και 6 μέλη της επιτροπής παραιτήθηκαν. Και τι έγινε; Δεν κινείται φύλλο.


4. Ομόλογα – Ζορμπάς

Το πόρισμα Ζορμπά (αυτό που θα έριχνε την κυβέρνηση…) τίθεται στο αρχείο. Μία απορία. Ανεξάρτητα από το αν το πόρισμα ήταν σύννομο ή όχι, ανεξάρτητα αν έπρεπε ή όχι να δημοσιευθεί, ένα πόρισμα που για να βγει κλήθηκαν δεκάδες μάρτυρες και το συνέταξαν έγκριτοι νομικοί, δεν έχει πλέον καμία αξία; Γιατί δεν δημοσιοποιείται; Γιατί δεν χρησιμοποιείται;


5. Ζωνιανά

Πραγματικά εκπλησσόμαστε για την κατάσταση; Μόνο στα Ζωνιανά γίνονται αυτά; Καλά έλεγε ο Κρητικός στα κανάλια. Καλά, οι φούντες φυτρώνουν εδώ. Τα καλάζνικοφ εδώ φυτρώνουν κι αυτά; Και οι σφαίρες; Και η κοκαΐνη, εδώ παράγεται κι αυτή; Δεν έχουν μπει από λιμάνια, από αεροδρόμια, δεν έχουν περάσει από τα σύνορα όλα αυτά; Που είναι ο έλεγχος της πολιτείας;


Αν σε μία μόνο μέρα, από μία και μόνο εφημερίδα, τα νέα είναι ΑΥΤΑ, θα αρχίσω να σκέφτομαι την μετανάστευση… Μέχρι τότε όμως, θα τα γράφω.


Παρασκευή 9 Νοεμβρίου 2007

Οι μόνοι με τηλεφωνική προέγκριση!

Να, το λένε τα χαρτιάμου! Δάνειο χωρίς προέγκριση!

Άκουσα μία διαφήμιση στο ραδιόφωνο.

Πάρτε δάνειο από μας. Την τάδε Τράπεζα. Είμαστε οι μόνοι που δίνουμε προέγκριση τηλεφωνικά.

Λοιπόν, αυτόν τον όρο προέγκριση όχι μόνο δεν τον καταλαβαίνω ετυμολογικά, αλλά με νευριάζει κιόλας. Γιατί υπονοεί ότι μπορεί να έχεις την προέγκριση αλλά όχι την έγκριση.

Υποθέτω λοιπόν ότι οι τράπεζες θα έχουν μία διαδικασία για να βγάζουν τα δάνεια. Προέγκριση, μελέτη, χρέωση, έγκριση, χρέωση, παράδοση, χρέωση, λογαριασμός, χρέωση και τα λοιπά και τα λοιπά ή κάτι αντίστοιχο τελοσπάντων.

Το θέμα είναι ότι αυτή την διαδικασία μας έχουν βάλει να την μάθουμε απέξω! Λέει ο άλλος σε διαφήμιση, ότι η τράπεζά του κάνει τηλεφωνική προέγκριση. Θεωρεί δηλαδή δεδομένο ότι ο άλλος που την ακούει την διαφήμιση, ξέρει τι είναι προέγκριση, και θα χαρεί που θα το ακούσει αυτό και θα πάει να πάρει το δάνειό του από αυτή την τράπεζα!

Είναι απίστευτο το πόσο χαμηλά έχουμε φτάσει.

Κυριακή 4 Νοεμβρίου 2007

Υπονομεύονται τα μεγάλα κόμματα;

Ο επίλογος είναι όλα τα λεφτά...


Υπονομεύονται τα μεγάλα κόμματα;

Tου Xρηστου Γιανναρα

Να κρίνουμε λογικά και νηφάλια τη διαπιστωτική πρόταση που διατυπώθηκε σε συνεδρίαση ολομέλειας της Βουλής στις 24.10.2007. Η πρόταση, όπως τουλάχιστον μεταφέρθηκε στον Τύπο, λέει:

Υπάρχουν συμφέροντα, εντός και εκτός συνόρων, που επιδιώκουν την αποσταθεροποίηση των δύο μεγάλων στην Ελλάδα κομμάτων. Μεθοδεύουν την κατάτμησή τους σε περισσότερα μικρά κόμματα, ώστε να οδηγηθεί η χώρα σε κυβερνήσεις συνεργασίας που θα συρράπτουν ιδέες και ιδιοτέλειες.

Η πρόταση μοιάζει να αποδέχεται τις ακόλουθες a priori βεβαιότητες:

Οτι κάθε κυβέρνηση συνεργασίας είναι ασθενέστερη από οποιαδήποτε αυτοδύναμη (ενός κόμματος) κυβέρνηση.

Οτι ο συγκριτικά ασθενέστερος χαρακτήρας των κυβερνήσεων συνεργασίας οφείλεται στην καταγωγική τους υποχρέωση να συρράπτουν ιδέες και ιδιοτέλειες.

Οτι κάθε απόπειρα συγκερασμού πολιτικών στόχων καταλήγει υποχρεωτικά σε κυβερνήσεις ασθενείς, δηλαδή ευάλωτες σε εκβιασμούς και πιέσεις.

Η πρόταση παρακάμπτει καίρια λογικά ερωτήματα αναγκαίων διασαφήσεων:

Γιατί μια κυβέρνηση συνεργασίας συρράπτει ιδέες και ιδιοτέλειες, ενώ δεν συμβαίνει το ίδιο με ένα «πολυσυλλεκτικό» κόμμα που σχηματίζει αυτοδύναμη κυβέρνηση;

Οποια συμφέροντα, εντός ή εκτός συνόρων, πετυχαίνουν ευκολότερα τις επιδιώξεις τους με «ασθενείς» κυβερνήσεις, με ποιο μέτρο μετράνε την ευρωστία ή τη χαυνότητα μιας κυβέρνησης: Με την ιδεολογική της ομοιογένεια ή με το ηθικό σθένος, την ακεραιότητα, την ανιδιοτέλεια των υπουργών της; Υπάρχουν πολιτικοί στόχοι (και συναφή ιδεολογικά ερείσματα) που ευνοούν περισσότερο τη «διαπλοκή» και τη διαφθορά; Πάντως η τεκμαρτή ελληνική εμπειρία δεν θα μπορούσε να βεβαιώσει διαφορές στη διαφθορά «σοσιαλιστικών» και «συντηρητικών» (αυτοδύναμων) κυβερνήσεων.

Αν υπάρχουν συμφέροντα, εντός ή εκτός της χώρας, που επιδιώκουν την αποσταθεροποίηση των δύο μεγάλων κομμάτων, προφανώς αποβλέπουν στη διαπλοκή τους με τη διαχείριση της εξουσίας. Δεν ενδιαφέρονται οι φορείς των συμφερόντων για τα ιδεολογικά προσχήματα που διαφοροποιούν τα κόμματα, για την ψυχολογική (ανίερη) εκμετάλλευση των ιδεολογικών προσχημάτων, ούτε για διαφορές πολιτικών στόχων ενδιαφέρονται. Η διαπλοκή της πολιτικής με ιδιοτελή συμφέροντα συντελείται στο διαχειριστικό επίπεδο. Επομένως, τα συμφέροντα δεν έχουν λόγο να υπονομεύουν κόμματα «πολυσυλλεκτικά» υποχρεωμένα (από τον πολυσυλλεκτικό τους χαρακτήρα) να ασκούν μόνο διαχείριση της εξουσίας χωρίς σαφείς στόχους πολιτικούς - κοινωνικούς.

Και ασφαλώς τα συμφέροντα δεν είναι μόνο οικονομικά. Πιέσεις και εκβιασμούς ασκούν στις κυβερνήσεις και συμφέροντα στρατηγικής ξένων δυνάμεων και υπερδυνάμεων, συμφέροντα πολιτικά. Θα ήταν λογικό, λοιπόν, ο ισχυρισμός που διατυπώθηκε στη Βουλή για υπονόμευση των δύο μεγάλων κομμάτων να προϋποθέσει και ένα ακόμα, παραγόμενο από την κοινή εμπειρία, ερώτημα:

Είναι τυχαίο άραγε που στην Ελλάδα μόνο μικρά κόμματα (για διαφορετικούς το καθένα λόγους ή σκοπιμότητες) υπερασπίζουν τη συλλογική αξιοπρέπεια και την πατριωτική ευαισθησία των πολιτών στα λεγόμενα «εθνικά» θέματα; Οι απλοί άνθρωποι το βλέπουν ολοφάνερα και το λένε: μόνο κόμματα που δεν πρόκειται ποτέ να κυβερνήσουν, μπορούν και καταγγέλλουν τους εκβιασμούς που υφίσταται η χώρα από ξένες δυνάμεις και υπερδυνάμεις. Οσα μεγάλα κόμματa εναλλάσσονται στην εξουσία, είναι απροκαλύπτως συμβιβασμένα, αναφανδόν ενδοτικά. Ποιος λοιπόν να τα υπονομεύσει, όταν έχει σίγουρο τον ενδοτισμό τους;

Η διατύπωση «αναφανδόν ενδοτικά» κυριολεκτεί: Γνωρίσαμε οι πολίτες τον «χαρισματικό» (ειδωλοποιημένον σήμερα) ηγέτη που θριαμβολογούσε ότι «οι βάσεις φεύγουν», ενώ την ίδια ώρα υπέγραφε την παραμονή τους στο ελληνικό έδαφος δίχως ανταλλάγματα. Ο ίδιος δέσμευε την Ελλάδα στο Νταβός να μην μπορεί να διενεργήσει έρευνα για υποθαλάσσια κοιτάσματα πετρελαίου ούτε έξω από τη Σαλαμίνα, και ταυτόχρονα ρητόρευε για «υπερήφανη εξωτερική πολιτική». Ποιο μεγάλο κόμμα λοιπόν να υπονομεύσουν τα ξένα συμφέροντα: αυτό που εξευτέλισε ανεπανόρθωτα τη χώρα στα Υμια, παρέδωσε τις βραχονησίδες του Αιγαίου στην ασάφεια των «γκρίζων ζωνών», πρόδωσε επαίσχυντα τον Οτσαλάν, προπαγάνδισε πειθήνια την Πλεκτάνη Ανάν; ΄Η να υπονομεύσουν το άλλο μεγάλο κόμμα, αυτό που δεν τόλμησε να ψελλίσει ούτε την ελάχιστη προϋποθετική αξίωση για τη συναίνεσή του να αρχίσουν οι διαπραγματεύσεις ένταξης της Τουρκίας στην Ευρωπαϊκή Ενωση. Το ίδιο που τώρα εμφανίζεται παράλογα έμφοβο και οσφυόκαμπτο απέναντι στο ποντίκι των Σκοπίων που βρυχάται;

Ο ισχυρισμός ότι υπάρχουν συμφέροντα εντός και εκτός συνόρων που υπονομεύουν τα δύο μεγάλα στην Ελλάδα κόμματα, δεν έχει λογικά ερείσματα. Αν υπάρχουν άλλα αποδεικτικά δεδομένα ενάντια στη λογική, ας έρθουν στο φως, η αλήθεια είναι πάντοτε κέρδος για όλους.

Ο ίδιος ισχυρισμός όμως ταυτίζει την υπονόμευσση των δύο μεγάλων κομμάτων και με την εσκεμμένη πρόθεση να εμφανιστεί το πολιτικό σύστημα της χώρας στα πρόθυρα κατάρρευσης. Ποντάρει ο ισχυρισμός στο αίσθημα πανικού που θα καταλάβει τους πολίτες αν αντιληφθούν ότι το πολιτικό σύστημα καταρρέει, δεν υποψιάζεται την κοινωνική δυναμική που ενδέχεται να προκαλέσει μια τέτοια πιστοποίηση. Δεκαετίες τώρα τα μεγάλα κόμματα καμουφλάρουν τη χρεοκοπία του πολιτικού συστήματος με παραισθησιογόνες ψευδαισθήσεις, για να αποκρύβεται η δραματική τους ανικανότητα και η διαπλοκή της διαχειριστικής πολιτικής με τη διαφθορά.

Πιστοποιούμε την κατάρρευση του πολιτικού συστήματος οι δίχως παρωπίδες και προκαταλήψεις πολίτες όταν τα κόμματα, στην πολιτική τους λειτουργία, αποδείχνονται ανίκανα να αντιμετωπίσουν καίρια, ζωτικά, θεμελιώδη κοινωνικά προβλήματα. Ο σημερινός τριαντάχρονος Ελληνας πολίτης είναι βεβαιωμένος, με εμπειρική τεκμηρίωση, ότι ο ίδιος και τα παιδιά του, όπως απαράλλαχτα ο πατέρας του και ο παππούς του, θα ζήσουν και θα πεθάνουν με τη συνθλιπτική πίκρα και αγανάκτηση –ίδια σε τέσσερις γενιές– για την αναπηρία να γεννηθούν Ελληνες. Κανένα φως στην άκρη του τούνελ, καμιά ελπίδα να λυθεί κάποτε το πρόβλημα της παιδείας, της δημόσιας διοίκησης, της ασφάλισης, του εξανθρωπισμού των νοσοκομείων, της συλλογικής αξιοπρέπειας στις διεθνείς σχέσεις, της δημόσιας τάξης, της πολεοδομίας, της καταστροφής του περιβάλλοντος, της ασυδοσίας των ΜΜΕ.

Δεν υπονομεύονται τα μεγάλα κόμματα. Η κοινωνία αποδομείται παρανοϊκά αλλά μεθοδικά. Η ιστορική της συνείδηση, η συνοχή και ο αυτοσεβασμός της, κάθε κριτήριο διάκρισης ποιοτήτων. Αποδομείται ανεπανόρθωτα.

http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_columns_2_04/11/2007_247631

Κυριακή 28 Οκτωβρίου 2007

Aσωπός SOS



Εδώ και μία εβδομάδα περίπου δημιουργήθηκε το site http://asoposSOS.wordpress.com.

Δεν ξέρω αν γνωρίζετε, αλλά το ιστορικό της κατάστασης που έχει δημιουργηθεί με τον Ασωπό ποταμό είναι τραγελαφικό και τρανό παράδειγμα της αδιαφορίας με την οποία αντιμετωπίζουμε το περιβάλλον και της ανικανότητας του Κράτους να εφαρμόσει τους νόμους.

Εδώ και 40 χρόνια, από το 1969, με ένα Προεδρικό Διάταγμα της χούντας, ο Ασωπός χαρακτηρίστηκε αποδέκτης επεξεργασμένων λυμάτων. Το ποτάμι, που οι αρχαίοι λάτρευαν ως θεό, έχει την ατυχία να περνά μέσα από περιοχές που παράγουν το 20% περίπου του ΑΕΠ της Ελλάδας. Οι πηγές του βρίσκονται στον Κιθαιρώνα, περνά από την Ασωπεία, τα Οινόφυτα, το Σχηματάρι, κατηφορίζει προς τον κάμπο του Ωρωπού και τελικά εκβάλει στον Νότιο Ευβοϊκό, μεταξύ Χαλκουτσίου και Σκάλας Ωρωπού.

Στο μεταξύ, έχει προλάβει να δεχθεί στα νερά του τα λύματα από εκατοντάδες βιομηχανίες που βρίσκονται στην Βιομηχανική ζώνη. Παρόλα αυτά, στις εκβολές του φτάνει ελάχιστο νερό. Η φύση του εδάφους, απορροφά το μεγαλύτερο μέρος του νερού μαζί με όλα τα βιομηχανικά απόβλητα και το εξαπλώνει σε ολόκληρο τον υδροφόρο ορίζοντα. Αποτέλεσμα αυτού είναι μία τεράστια περιοχή, από την Σκάλα Ωρωπού μέχρι την Αυλίδα και την Θήβα να έχει μολυνθεί ίσως ανεπανόρθωτα με διάφορα απόβλητα, μεταξύ των οποίων και βαρέα μέταλλα, μεταξύ των οποίων και το γνωστό λόγω της πρόσφατης δημοσιότητας εξασθενές χρώμιο που είναι ένα στοιχείο καρκινογόνο και μεταλλαξιογόνο. Πλέον, το νερό από τις πηγές και τις γεωτρήσεις όλης αυτής της περιοχής, δεν κάνει για καμία ανθρώπινη χρήση, ήτοι ούτε για πόση, ούτε για μαγείρεμα, ούτε για μπάνιο, ούτε καν για πότισμα.

Για όποιον έχει δει την ταινία Erin Brockovich με την Julia Roberts, που αφορά σε μία παρόμοια κατάσταση, με την ίδια καρκινογόνα ουσία, οι συγκεντρώσεις που μετριούνται στο νερό της περιοχής του Ασωπού είναι 400.000 (τετρακόσιες χιλιάδες) φορές υψηλότερες!

Στην περιοχή κατοικούν εκατοντάδες χιλιάδες κάτοικοι, ειδικά το καλοκαίρι, οι οποίοι εδώ και χρόνια καταναλώνουν το νερό, χωρίς ποτέ κανείς να τους ενημερώσει για την επικινδυνότητά του. Οι θάνατοι από καρκίνο στα Οινόφυτα από 6%, ανέβηκαν στο 32% μέσα σε 10 μόλις χρόνια.

Πρόσφατα, μετά από χρόνια αναβολών, έγινε μια δίκη. Από τους 18 κατηγορούμενους, οι 11 αθωώθηκαν λόγω λάθους καταγραφής στοιχείων!

Από αυτούς που καταδικάστηκαν, η μεγαλύτερη ποινή ήταν πρόστιμο 5000 ευρώ.

Πως αντιδράς σε κάτι τέτοιο; Τι πρέπει να κάνουν οι κάτοικοι όταν η ποινή για την καταδίκη τους σε θάνατο αποτιμάται μόλις σε 5000 ευρώ;

Τι κάνεις όταν σε ολόκληρο νομό Βοιωτίας υπάρχει μόνο ένας (1) επιθεωρητής Περιβάλλοντος; Τι κάνεις όταν οι αρμόδιοι, γνωρίζουν το πρόβλημα αλλά εσκεμμένα δεν μετρούν τα βαρέα μέταλλα στις σπάνιες μετρήσεις που διενεργούν;

Τι κάνεις όταν οι βιομηχανίες ανοίγουν γεωτρήσεις και χύνουν μέσα τους –κατευθείαν στον υδροφόρο ορίζοντα- τα απόβλητά τους; Και όταν έχουν πάρει λεφτά για βιολογικούς καθαρισμούς που δεν τους λειτουργούν;

Επισκεφτείτε το blog Ασωπός SOS. Έχει όλα τα άρθρα εφημερίδων από το 1996 έως σήμερα Ελληνικά και ξένα, έχει φωτογραφίες, έχει απόψεις και επιστημονικές δημοσιεύσεις για τις βλάβες που δημιουργεί το εξασθενές χρώμιο και όλα τα τελευταία νέα για τις προσπάθειες των κατοίκων να δοθεί –ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ- λύση στο πρόβλημα της επιβίωσής τους.

Τρίτη 23 Οκτωβρίου 2007

ΕΥΓΕ κύριε Κιλτίδη!


Είναι τόσο σπάνιες αυτές οι στιγμές στον πολιτικό μας πολιτισμό που όταν συμβαίνουν πρέπει να σηκωνόμαστε όρθιοι και να χειροκροτούμε.

Προσωπικά, έχω να αισθανθώ θαυμασμό για το θάρρος και το ήθος ενός πολιτικού από την ομιλία του τέως προέδρου της Δημοκρατίας Κωστή Στεφανόπουλου προς τον Αμερικάνο πρόεδρο Bill Clinton. Και να λέει τα πράγματα όπως ακριβώς έχουν, χωρίς τις δημαγωγικές σάλτσες και την politically correct φρασεολογία που μας σερβίρουν συνεχώς.

Εν συντομία, ο υφυπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων κ. Κ. Κιλτίδης σε μία από τις πρώτες ομιλίες του αφού ανέλαβε το χαρτοφυλάκιό του, έθιξε όλα τα κακώς κείμενα που υπάρχουν σε έναν από τους χώρους ευθύνης του και κυρίως την ανικανότητα της Πολιτείας να δράσει αποτελεσματικά για να δώσει λύσεις στο θέμα των καταστροφικών φωτιών του περασμένου καλοκαιριού αλλά και γενικότερα για όλη την πολιτική αντιμετώπισης του προβλήματος των δασικών πυρκαγιών.

Έθιξε μεταξύ άλλων τα ακόλουθα θέματα:

  • Οι περιφερειάρχες δεν κήρυξαν αναδασωτέες τις περιοχές που κάηκαν
  • Δεν υπάρχουν δενδρύλλια για αναδασώσεις
  • Ο Μητσοτάκης ζητάει «ρυθμίσεις» και απαλλοτριώσεις
  • Οι υπουργοί βλέπουν το χάος αλλά δεν παίρνουν πρωτοβουλίες
  • Στα συρτάρια οι προτάσεις ίδρυσης φορέων

… και προέβη άμεσα σε συναντήσεις με τους εμπλεκόμενους υπουργούς προκειμένου να τον εξουσιοδοτήσουν να δράσει. Αποτέλεσμα ήταν η αποστολή εγκυκλίου προς όλα τα Δασαρχεία της χώρας με την υπενθύμιση της υποχρέωσής τους να κυρήσουν αναδασωτέα όλα τα καμένα δάση που ανήκουν στην αρμοδιότητά τους εντός το πολύ διμήνου από την φωτιά.

Για άλλη μία φορά, συγχαρητήρια κύριε Κιλτίδη. Θα σας παρακολουθώ στενά κι ελπίζω να συνεχίσετε έτσι!

Μπορείτε να διαβάσετε το σχετικό άρθρο της Ελευθεροτυπίας εδώ.

Μπορείτε να στείλετε συγχαρητήριο email (όπως κι εγώ ήδη έκανα) εδώ, και, τέλος,

Μπορείτε να διαβάσετε το βιογραφικό του κ. Κιλτίδη εδώ.

.

Κυριακή 14 Οκτωβρίου 2007

Blog Action Day

15 Οκτώβρη. Blogs Action Day.

Μακάρι να μπορούσαμε να το δούμε γενικά το θέμα. Στρώμα του όζοντος, Global Warming και τα σχετικά. Δεν είναι όμως έτσι!

Δεν είναι έτσι, σε μία χώρα που κάηκαν 2 εκατομμύρια στρέμματα δάσους κι ένας εθνικός δρυμός μέσα σε μία χρονιά.

Δεν είναι έτσι για μια χώρα που θρήνησε 75 νεκρούς σε ένα καλοκαίρι από τις φωτιές!

Δεν είναι έτσι όταν βιομηχανίες μολύνουν ασύστολα για να αυξήσουν τα κέρδη τους αδιαφορώντας για την υγεία των κατοίκων!

Δεν είναι έτσι για μια χώρα που η κεντρική διοίκηση, η τοπική αυτοδιοίκηση αλλά ακόμα και οι ίδιοι οι πολίτες της αδιαφορούν για το περιβάλλον! Ή ακόμα χειρότερα, υποτάσσονται στα συμφέροντα!

Δεν είναι έτσι για μία χώρα με 800.000 αυθαίρετα!

Δεν είναι έτσι για μία χώρα που δημιουργεί χωματερές όπου βολεύει – συνήθως δηλαδή ένα χιλιόμετρο έξω από τον οικισμό!

Η φύση εκδικείται! Η Γη θα επιβιώσει και μετά την παρουσία μας. ΕΜΕΙΣ θα πεθάνουμε!
Οργανωθείτε! Στην γειτονιά σας, στην δουλειά σας, στην καθημερινή σας ζωή αλλάζοντας τις ΔΙΚΕΣ σας συνήθειες!
Πάρτε την ευθύνη πάνω σας! Σκεφτείτε σαν τον Νίκο Καζατζάκη:

«N' αγαπάς την ευθύνη. Να λες εγώ μονάχος μου έχω χρέος να σώσω τη Γη. Αν δε σωθεί εγώ φταίω.»

Τρίτη 9 Οκτωβρίου 2007

Κοροϊδία ΕΛ.ΑΣ. με τους καμεροχαφιέδες

Της ΒΑΝΑΣ ΦΩΤΟΠΟΥΛΟΥ από την Ελευθεροτυπία

http://www.enet.gr/online/online_text/c=112,id=84734480

ΠΙΑΣΤΗΚΕ από την Αρχή Προστασίας να παρακολουθεί πορεία

Στα πράσα πιάστηκε για δεύτερη φορά η Ελληνική Αστυνομία να παρακολουθεί παράνομα με κάμερες την πορεία φοιτητών που έγινε τον περασμένο Μάρτιο στο πλαίσιο των μεγάλων πανεκπαιδευτικών συλλαλητηρίων.

Με τον αιφνιδιαστικό έλεγχο που διενήργησε η Αρχή Προστασίας Προσωπικών Δεδομένων στις εγκαταστάσεις της στη λεωφόρο Αλεξάνδρας, συνέλαβε την ΕΛ.ΑΣ. να παρανομεί, με τις κάμερες να είναι στραμμένες στους διαδηλωτές καθ' όλη τη διάρκεια της πορείας, επιβεβαιώνοντας με πανηγυρικό τρόπο τις καταγγελίες ότι δεν χρησιμοποιούνται μόνο για την επιτήρηση της κυκλοφορίας αλλά για να παρακολουθούν ελεύθερα τους πάντες.

Όπως αποκάλυψε ο πρόεδρος της Αρχής Προστασίας, Δημ. Γουργουράκης, παρά την απόφαση της Αρχής (εκδόθηκε το 2005) που επιτρέπει τη λειτουργία των καμερών μόνο για τη διαχείριση της κυκλοφορίας και απαγορεύει τη χρήση του συστήματος για λόγους ασφαλείας, το υπουργείο Δημόσιας Τάξης παραβίασε τους όρους και τις προϋποθέσεις που έθεσε η Αρχή.

«Κύριοι», τι θα γίνει επιτέλους; Αφού δεν σέβεστε τους νόμους που οι ίδιοι θεσπίζετε, θα τις βγάλετε τις γαμ%$)&**νες τις κάμερες ή θα τις βγάλουμε εμείς μία και καλή;;;

Related Posts with Thumbnails