Παρασκευή 14 Σεπτεμβρίου 2007

Να θυμηθώ...

πριν ψηφίσω,

να κάνω ένα ΚΛΙΚ και να διαβάσω,




ΑΥΤΟ.






(το link δεν θα μείνει για πάντα)



.

Ετικέτες ,

1 σχόλιο:

Ανώνυμος είπε...

Θέλω να μοιραστώ την εμπειρία που είχα μιλώντας με έναν κάτοικο της Αρχαίας Ολυμπίας. Παρακολουθήστε στάδια εξέλιξης :

1)
Μια μέρα πριν φτάσει η φωτιά στα Ολύμπια : -τι γίνεται παιδια ? Η φωτιά έφτασε στο Πελόπιο. Δεν ανησυχείτε ? Χρειάζεστε βοήθεια ?
- Οχι είμαστε εντάξει. Μίλησα με έναν ξάδερφο μου πιλότο στα Canadair και μου είπε οτι αύριο πρωί πρωί όλη η πυροσβεστική θα βρίσκεται στα Ολύμπια. Δεν υπάρχει λόγος ανησυχίας.

2) Την ημέρα που μπήκε η φωτιά :
- Τι κάνετε? Που είστε ? εχουμε τρελαθεί από την αγωνία μας εδώ!
- Φύγαμε, δεν είμαστε στα Ολύμπια , έχουμε έρθει στο σόϊ μας στον Πύργο δια παν ενδεχόμενο...

3) Μια βδομάδα μετά τη φωτιά :
- Τι έγινε? Θα μείνετε μόνιμα στην Αθήνα τελικά ?
- Ναι, η θέα εκεί είναι αβάσταχτη. Είναι σαν νεκροταφείο, όπως στις ταινίες τρόμου που βλέπεις με τα ζόμπι. Εκκωφαντική σιωπή και μαυρίλα. Αφού να φανταστείς σε ένα απομεινάρι πράσινο άκουσα 1 τζιτζίκι και μου φάνηκε παράξενο.
- Μα καλά ρε συ, όλοι μας διαβεβαιώνατε οτι όλα ήταν υπο έλεγχο...
- Ναι να φανταστείς οτι μέχρι πρόβα κάναμε στον Κρόνιο Λόφο την προηγούμενη μέρα για να σιγουρετούμε οτι δουλεύει το εκεί σύστημα δασοπυρόσβεσης.
- Και λοιπόν? Τι εφταιξε και κάηκε ο λόφος την επομένη ?
- Κόπηκε το ρεύμα, και η δασοπυρόσβεση δεν δουλεψε ...

4) Ο επίλογος της κουβέντας :
- Δεν επικοινωνείτε με το χωριό? Τι γίνεται τώρα ?
- Ακου , η οικονομία της φύσης. Οσα έντομα ζούσαν στο δάσος έχουν φύγει και έχουν πάει στις κατοικημένες περιοχές λόγω της φωτιάς. Το σπίτι μας έχει γεμίσει ψύλλους (...) δεν μπορούμε να πλησιάσουμε ακόμα...

Συμπέρασμα : Σιγά μη μας γίνει μάθημα .... Πρόληψη, φροντίδα, αγάπη για τον τόπο, συνέπεια - όλες αυτές οι αρετές πανταχού απούσες.

Παρ'το αυγό και κούρευτο.

Jonathan

19 Σεπτεμβρίου 2007 στις 2:43 μ.μ.

Δημοσίευση σχολίου

Εγγραφή σε: Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Related Posts with Thumbnails