Σάββατο 8 Μαΐου 2010

Δεν θα μας κάνετε πιρόγα!

Δεν ξέρω ποιοι ήταν έξω από την Βουλή προχθές,  προσπάθησαν να μπούνε μέσα και φώναζαν «Να καεί -  να καεί, το μπουρδέλο η Βουλή».




Ξέρω όμως ποιοι είναι μέσα. Είναι οι υπαίτιοι για την κατάντια της χώρας, τόσο την οικονομική κατάσταση, όσο και την κοινωνική. Είναι αυτοί που εδώ και 35 χρόνια διόρισαν πεντακόσιες χιλιάδες υπεράριθμους δημόσιους υπάλληλους, είναι αυτοί που άφησαν την δημόσια Υγεία να καταρρεύσει, είναι αυτοί που θέσπισαν για τους εαυτούς τους την ατιμωρησία, είναι αυτοί που αγνόησαν προκλητικά το συμφέρον της χώρας και του Λαού προκειμένου να εξυπηρετήσουν τα μικροκομματικά τους συμφέροντα, είναι αυτοί που ενώ «υπερασπίζονται» το αγαθό της Δημόσιας και δωρεάν Παιδείας στέλνουν τα φυντάνια τους στα καλύτερα Αμερικάνικα Πανεπιστήμια και παίζουν κατά την διάρκεια των συνεδριάσεων της Βουλής με το κουνούργιο τους iPod…


Είναι αυτοί που υποστηρίζουν τους καθηγητές στα Πανεπιστήμια να αρνούνται φανατικά την αξιολόγησή τους. Είναι αυτοί που καθημερινά κακοποιούν την Ελληνική γλώσσα με τους ξύλινους λόγους τους στα κανάλια και με την αχαλίνωτη έπαρση στην Βουλή. Είναι αυτοί που συντάσσονται σαν στρατιωτάκια, σαν αυτόματα πίσω από από κάθε ανευθυνολογία και πρακτική που προτείνουν οι μαρκετίστες και οι επικοινωνιολόγοι στους πολιτικούς «αρχηγούς». Είναι αυτοί που εκλιπαρούν τον πρωθυπουργό να παραμείνει γαντζωμένος στην εξουσία ακόμα κι όταν η χώρα καταρρέει οικονομικά για να προλάβουν να τακτοποιήσουν μερικούς ακόμα  ημέτερους γλείφτες.


Είναι αυτοί που ενώ πετάνε εθνικιστικές κορώνες κάνουν τα πάντα για να αποφύγουν την στρατιωτική θητεία τους, είναι αυτοί που θέλουν απλά να «εξασφαλίσουν τα παιδιά τους» ιδρύοντας off shore εταιρίες, είναι αυτοί που δεν δέχονται έλεγχο στα οικονομικά του κόμματος τους για δήθεν «ιδεολογικούς» και «ιστορικούς» λόγους. Είναι αυτοί που σήμερα, το 2010 έχουν σαν πρότυπο και ίνδαλμα τον Μάο και αποκαθιστούν τον Στάλιν! Και αρνούνται τα ολοκαυτώματα και τις γενοκτονίες  της ΕΣΣΔ (όπως στο Κατίν) ακόμα κι όταν το έχουν παραδεχθεί και έχουν ζητήσει συγνώμη ακόμα και οι ίδιοι οι υπαίτιοι!


Είναι αυτοί που διεξάγουν τα συνέδριά τους κεκλεισμένων των θυρών και αποφασίζουν για το καλό του Λαού, ερήμην όμως αυτού. Είναι αυτοί που έχουν από την μία ορκιστεί να καταργήσουν το άσυλο, (μην βρίσκοντας όμως κανένα άλλο κακό στην Παιδεία – λές και με την κατάργηση του Ασύλου τα πανεπιστήμιά μας θα γίνουν Χάρβαρντ,  Καίμπριτζ, Οξφόρδη και Yale! Και από την άλλη αυτοί που δικαιολογούν οποιαδήποτε καταστροφή και πάντα σπεύδουν να υπερασπιστούν αυτοματοποιημένα τους «αδίκως συλληφθέντες» οποιονδήποτε επεισοδίων!


Και μιλάν αυτοί (!!!) για κοινωνικούς αυτοματισμούς!


Και από την μία κόπτονται για τα μάρμαρα της Ακαδημίας και της Εθνικής Βιβλιοθήκης που τα σπάνε με βαριοπούλες οι μπαχαλάκηδες, από την άλλη όμως κάνουν πως δεν αντιλαμβάνονται το Βατοπαίδι, τα ομόλογα, την SIEMENS. Πόση αξία έχουν τα μάρμαρα, πόση αξία έχουν τα κλεμμένα; Γιατί δεν βάζετε την σωστή προτεραιότητα ρε καργιόληδες;


Είναι αυτοί που καταλήστευσαν και έπαιξαν στον τζόγο και μάλιστα με σίγουρη χασούρα τους κόπους για την κοινωνική ασφάλιση του Ελληνικού Λαού. Γιατί, τι άλλο παρά τζόγος είναι τα δομημένα ομόλογα;


Είναι αυτοί που δέχονται να πληρώσουν με χρήματα του Ελληνικού Λαού σε πολλαπλάσιες τιμές τα φάρμακα, τις αμυντικές δαπάνες και κάθε άλλη προμήθεια ή έργο που αναθέτει το ελληνικό Δημόσιο. Και στην συνέχεια αυτό μας το» πουλάνε» δήθεν και για politics! Και για υψηλή διπλωματία!


Δεν υπάρχει πάτος στην σαπίλα του «συστήματος Ελλάς». 


Και μετά από όλα αυτά, έρχεται  το ΚΚΕ (και από κοντά και ο ΣΥΡΙΖΑ) να καταγγείλουν λέει την προβοκάτσια γιατί κάποιοι ήθελαν να μπούνε στην Βουλή και αυτοί δεν ήταν (προς Θεού!) μέλη του ΠΑΜΕ, αλλά φασίστες και ακροδεξιοί, μέλη της Χρυσής Αυγής! Αντίθετα, τα μέλη του ΠΑΜΕ «προάσπισαν» το Κοινοβούλιο!


Είμαστε λοιπόν όλοι Χρυσαυγίτες. Γιατί δεν είναι η πρώτη φορά που η Βουλή δέχεται την μήνη των πολιτών. Μπουρδέλο δεν είναι; Πουτάνες δεν είναι οι πολιτικοί μας; Όποιος τους πληρώνει, «πάνε» μαζί του. Ψέματα είναι;




Ξεχνάτε τις μούντζες για την Πάρνηθα και τους νεκρούς το καλοκαίρι που κάηκε η Ελλάδα;


Ή μήπως το κοινοβούλιο κινδυνεύει από τον Λαό και είναι ασφαλές με τους  θεσμικούς «ενοίκους» του;  Σκατά είναι.


Θέλει ο Λαός να μπει μέσα και να το κάψει; Αυτό νομίζετε; Θέλει να μπει και να δείρει; Θέλει να μπει και να σκοτώσει;


Next time, think better of us, fathers.


Θέλει όμως να σας πετάξει ένα ξεγυρισμένο γιαούρι, με την πέτσα μάλιστα για να κάνετε και επιδερμίδα. Θέλει να σας  πιάσει από τον γιακά και να σας πεί «Άσε κάτω το ΨΩΜΙ, ΡΕ!», όπως έλεγε ο Κωνσταντίνου στον Τζανετάκο, τον αλητήριο πιτσιρικά αδελφό του στην ταινία «Καλώς ήρθε το δολάριο».  Δεν θα βάλει ο Λαός την καραμουτσουνάρα του σε πίνακα στην Βουλή όπως έκανε ο Σιούφας. Πιο πολύ θα την σεβαστεί την Βουλή ο Λαός από εσάς. Γιατί, Βουλή των Ελλήνων, σημαίνει:  η θέληση των Ελλήνων.


Εθνοπατέρες, δεν υπηρετείτε πλέον την θέληση των Ελλήνων, οπότε η Βουλή δεν σας ανήκει. Μην την μαγαρίζετε. Το μπουρδέλο, μπορεί να ξαναγίνει Κοινοβούλιο, όταν φύγουν οι πουτάνες. Δεν είναι το κτήριο ο στόχος του Λαού, είναι το έμψυχο περιεχόμενό του. Τους τριακόσιους (εντάξει Ψαριανέ, μπορεί να είναι λιγότεροι) , και τα  διορισμένα τσιράκια τους που παίρνουν 16 μισθούς και ένα σωρό επιδόματα την ώρα που η γενιά των 700 ευρώ γίνεται γενιά των 595 ευρώ…






(Εδώ κάντε μία παύση και καθαρίστε το μυαλό σας).






Δεν ξέρω ποιοι ήταν έξω από την MARFIN προχθές και ποιοι πέταξαν τις μολότοφ και την βενζίνη.  Δεν ξέρω αν ήταν Αναρχικοί, κουκουλοφόροι, μπαχαλάκηδες, μεταμφιεσμένοι μπάτσοι, προβοκάτορες ή εξωγήινοι.


Ξέρω όμως ποιοι ήταν μέσα.


Ήταν ο ανθός της Ελληνικής Κοινωνίας. Είναι αυτοί που οι περισσότεροι έχουν Πανεπιστημιακή μόρφωση, είναι αυτοί που εργάζονται σκληρότερα από όλους,  8, 10 και 12 ώρες κάθε μέρα, είναι αυτοί που πληρώνονται ελάχιστα σε σχέση με τα προσόντα τους, είναι αυτοί που πληρώνουν το μεγαλύτερο μέρος των φόρων και μάλιστα προκαταβολικά, είναι αυτοί που δεν καταδέχθηκαν να πάνε να γλύψουν τους πολιτικάντηδες και να φιλήσουν κατουρημένες ποδιές για μία θέση έστω και stagier.


Είναι αυτοί που οι πατεράδες και οι μανάδες τους δεν είναι  λαμόγια και φραγκάτοι, είναι αυτοί που δεν φοβούνται να παρατήσουν μία δουλειά για να πάνε σε άλλη και να διεκδικήσουν ένα καλύτερο μέλλον, είναι αυτοί που μετράνε τα λεφτά τους και δεν φορτώνουν την χρυσή πιστωτική του μπαμπά.


Είναι αυτοί που ζητάνε αποδείξεις για να μπορέσουν να τεκμηριώσουν το αφορολόγητό τους, είναι τα λεγόμενα συνήθη υποζύγια, είναι αυτοί που δεν μπορούν να πάνε διακοπές ούτε να νοικιάσουν ξαπλώστρα στην Ψαρρού και να φάνε γουρουνόπουλο στα Άνω Μερά.


Είναι αυτοί που μένουν με τους γονείς τους ως τα τριάντα-φευγα γιατί δεν μπορούν να νοικιάσουν σπίτι, είναι αυτοί που μένουν εργένηδες και εργένισσες γιατί δεν μπορούν να ανοίξουν σπίτι και να φτιάξουν  οικογένεια.


Είναι αυτοί παρακολουθούν την αγορά εργασίας, είναι αυτοί που συνεχώς επιμορφώνονται σε όλη την διάρκεια της καριέρας τους, είναι αυτοί που κάθε πρωί βάζουν την γραβάτα ή το ταγέρ τους και πάνε να προσφέρουν έργο – στην εργασία του ο καθένας – αλλά πραγματικό έργο, με μετρήσιμα αποτελέσματα, στόχους, πρόγραμμα, σχεδιασμό, χρονικούς προγραμματισμούς και περιορισμούς, με διαχείριση χρόνου και προτεραιοτήτων.


Είναι αυτοί που τους πατάνε πολλές φορές οι εργοδότες στο κεφάλι, είναι αλήθεια, αλλά δεν μπορούν να απεργήσουν, δεν μπορούν να στερηθούν το εισόδημα ούτε μίας εβδομάδας, διαφορετικά θα έχουν πρόβλημα επιβίωσης.


Πόσοι είναι αυτοί; ΟΧΙ ΡΕ. ΛΑΘΟΣ ερώτηση.


ΠΟΣΟΙ ΕΙΣΤΕ ΕΣΕΙΣ!;


Σε μία πόλη 5 εκατομμυρίων κατοίκων κατέβηκαν στην «γενική»  απεργία με τις πιο αισιόδοξες μετρήσεις 200 χιλιάδες κόσμος. Δηλαδή, με λίγα λόγια το τέσσερα τοις εκατό (4%!). Και το θεωρείτε αυτό επιτυχία; Και μας αποκαλείτε εμάς λούμπεν προλεταριάτο και αποχαυνωμένους και καναπεδάκηδες;


Είστε εκτός πραγματικότητας. Γιατί και την Τετάρτη και στις απεργίες πριν από 2 βδομάδες, έτυχε να επισκεφθώ 5 διαφορετικές εταιρίες. Προχθές, ήμουν σαν συνεργάτης μέσα σε μία μεγάλη Τράπεζα. Από τις 3 μεγαλύτερες. 300 μέτρα παρακάτω ήταν η Marfin. Η πορεία σας πέρασε απ’ έξω.


Σήμερα, αν τα πράγματα ήταν κάπως διαφορετικά, θα μπορούσα να είμαι νεκρός, θαμμένος. Απλά θέμα τύχης. Λόττο, που λέμε.


Αλλά αυτό είναι το λιγότερο.


Το σημαντικότερο είναι ότι μέσα σε έναν Οργανισμό με 2-3 χιλιάδες υπαλλήλους, ξέρετε πόσοι συμμετείχαν στην απεργία σας; ΠΕΝΤΕ (5) άτομα!


Σε άλλες εταιρίες, πάμπολες φορές σε αντίστοιχες περιπτώσεις «γενικών» απεργιών και «μεγαλειωδών» συγκεντρώσεων και «από τις μεγαλύτερες των τελευταίων χρόνων», σε τέτοιες περιπτώσεις τέλος πάντων, έχω πολλές φορές βρεθεί σε άλλες εταιρίες, σαν συνεργάτης, φιλοξενούμενος. Ε, δεν απεργεί κανείς. Ή απεργούν ελάχιστοι.


Μπορείτε λοιπόν να μου πείτε εσείς τι δουλειά κάνετε;


Γιατί, μεγάλο μέρος σας, είναι Δημόσιοι υπάλληλοι. Για μένα, είστε ταξικοί εχθροί.


Μεγάλο μέρος σας, είστε φοιτητές που ζείτε από την γονική «επιδότηση».


Μεγάλο μέρος σας, είστε επαγγελματίες, free lancers, και σας «παίρνει» που λέμε να κατεβείτε μια βόλτα στο κέντρο. Θα δουλέψετε το απόγευμα, οι πελάτες σας δεν θα πάρουν χαμπάρι τίποτα, οι δουλειές σας δεν θα καθυστερήσουν, τα χρονικά σας όρια, δεν θα παραβιαστούν.


Σκεφτείτε λοιπόν: Τι δουλειά κάνω; Πως μπορώ και συμμετέχω στις κινητοποιήσεις; Πως με «παίρνει» εμένα και άλλους (πολλούς περισσότερους!) δεν τους «παίρνει»; Αυτό πρέπει να είναι το πρώτο καθήκον κάθε αγωνιστή!


Ξέρεις και κάτι ακόμα;


Μπορώ να κάνω τον άρρωστο, μπορώ να πάρω άδεια και να κατέβω στην απεργία.


Δεν θέλω όμως.


Γιατί, ακόμα και όσες φορές έχω κάνει την υπέρβασή μου ας πούμε, πρέπει σώνει και καλά να ενταχθώ «υπό την σκέπη» κάποιου, ο οποίος, ακόμα και αν διαφωνώ σε ριζικά πράγματα μαζί του, θα με προσμετρήσει στην δύναμή του και θα κοκορευτεί για το πλήθος που μάζεψε έναντι του απέναντι «μαγαζιού». Δεν συμμετέχω σε αυτό το παιγχνίδι.


Και ειδικά αυτό τον καιρό, έχω πολλούς περισσότερους λόγους να μην το κάνω. Απολύτως νηφάλια, θα πολεμήσω όσα θεωρώ λάθος.


Όσοι δεν κόβουν αποδείξεις, είναι εχθροί μου.


Οι δημόσιοι υπάλληλοι είναι εχθροί μου.


Οι παρούσα συνδικαλιστική κατάσταση, είναι εχθροί μου.


Οι πολιτικοί, είναι εχθροί μου.


Οι δικαστές, είναι εχθροί μου.


Οι δυνάμεις «ασφαλείας» που κυνηγούν τον αδύναμο, και προστατεύουν τον ισχυρό σαν υπηρέτες του, είναι εχθροί μου.


Τα κομματόσκυλα, είναι εχθροί μου.


«Στρέφουν το ένα μέρος της κοινωνίας ενάντια στο άλλο – παλιό κόλπο»!


Άντε γαμηθείτε ρε.


Που θα μου πείτε εμένα για  «αλληλεγγύη». Που είναι η αλληλεγγύη σας όταν είμαι μπροστά στο γκισέ σας; Που είναι όταν εκλιπαρώ μία υπογραφή σας; Που είναι όταν πεθαίνω και δεν με χειρουργείτε για να πάρετε φακελάκι;


Που είναι όταν έρχεστε παραμονή Χριστουγέννων και την τελευταία Κυριακή του χρόνου να κάνετε τα ψώνια σας και περιμένετε να σας εξυπηρετήσω ευγενικά και πρόθυμα;


Που ξέρετε εσείς, εργατοπατέρες της ΓΣΕΕ που είστε όλου μόνιμοι και παίρνετε δεκάδες επιδόματα αργοσχολίας;


Αλλιώς τι; Βοήθα με φτωχέ να μην σου μοιάσω; Για τόσο μαλάκες μας περνάτε;


Αλλά τώρα, μας σκοτώνετε.




Είμαστε απεργοσπάστες, είμαστε μουνάκια, επειδή εργαζόμαστε και σας χαλάμε την «γενική» σας απεργία. Φωνάζανε λέει οι τρεις συνάνθρωποι μας στην Marfin βοήθεια και από κάτω γελάγανε και τους λέγανε απεργοσπάστες και γιατί πήγαν στην δουλειά, μέρα απεργίας!



Αυτή είναι η ποιότητά σας μουνόπανα.
 




Αυτή είναι η αλληλεγγύη σας.


Δεν σώζετε ανθρώπους που καίγονται ζωντανοί και μετά τολμάτε να μιλάτε για κοινωνικούς αυτοματισμούς και για αποχαύνωση.


ΚΑΨΤΕ ΡΕ ΜΑΛΑΚΕΣ ΤΟΥΣ ΜΟΝΟΥΣ ΠΟΥ ΔΟΥΛΕΥΟΥΝ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ.  


Να δούμε μετά ποιος σκατά θα πληρώνει τους μισθούς σας και τα επιδόματά σας. Να δούμε τι οικονομία θα φτιάξετε: κανείς δεν παράγει τίποτα!


Α… ναι, Θα μας βοηθήσουν  ο Κάστρο, ο Τσάβεζ και ο Μοράλες. Και οι Ζαπατίστας θα εκφράσουν την αλληλεγγύη τους. Το ίδιο και η Γάζα.


Ξέρετε κάτι;


Εδώ που έχουμε φτάσει, καλύτερα να πάμε όλοι μαζί στον Άδη. Σας αξίζει. Μάλλον δεν μας αξίζει,  αλλά δεν πειράζει. Χαρακίρι!


Δεν θα μας κάνετε πιρόγες!

11 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Όλοι εναντίον όλων... "Παλιό κόλπο" το διαίρει και βασίλευε.
Αισιοδοξία πουθενά!!
Η σαπίλα δεν είναι γύρω μας, είναι μέσα μας.
Αν δεν αλλάξουν οι νοοτροπίες του καθενός μας, αν δεν πάψουν οι ρεμούλες και οι αρπαχτές σε ατομικό επίπεδο, η χώρα θα βουλιάξει.
Το έχουμε πάρει χαμπάρι ?

Jonathan

paraxeno είπε...

θελω να το βαλω και στο μπλογκ μου ντιπ

paraxeno είπε...

σε καλό σου ειπα να μην δακρύσω σήμερα, να μην ντρεπομαι τουλαχιστον για λίγες ωρες, και παλι με εφτιαξες Ακαταλλήλως

DPurpler είπε...

Βάλε ό,τι θές, βάλτο όπου θες.

Ρομπέν είπε...

Απολύτως δικαιολογημένη αυτή η οργή.
Επίσης, αναρωτιέμαι, πόσοι από αυτούς τους 200 χιλιάδες διαδηλωτές (μάλλον πιο κοντά στους 100 χιλιάδες ήταν, αλλά ας τους κάνουμε τη χάρη), πόσοι από αυτούς ψηφίζουν σταθερά ένα από τα δύο "κόμματα εξουσίας"; Και πόσοι από αυτούς, μετά και από τη κρίση που ζούμε, κρίση βαθιά πολιτική, θα τιμωρήσουν τα δύο αυτά κόμματα, στερώντας τα από την ψήφο τους; Πόσο πιθανό είναι, στις επόμενες εκλογές ο δικομματισμός να πέσει από το 80% στο 50%; Αφού όλοι είναι, και καλά, αγανακτισμένοι, δεν θα πρέπει όλη αυτή η αγανάκτηση να έχει μια μετρήσιμη συνέπεια; Θα έχει; Εδώ είμαστε και θα δούμε. Θέλει κανείς να στοιχηματίσει;

DPurpler είπε...

Ρομπέν, που να πάει ο κόσμος; Αφού οι περισσότεροι σχηματισμοί είναι ασόβαροι!

Δηλαδή αυτό που λέγαμε, για να αποτρέψουμε τον κόσμο από το να ρίξει λευκό άκυρο ή να απέχει από τις εκλογές, ότι δηλαδή "σε σαράντα κόμματα δεν σε καλύπτει κανένα;;;", ήταν ψευτοδίλλημα, πράγματι δεν μας καλύπτει κανένα.

Ένας μόνο από τους λόγους είναι ότι αυτή την στιγμή χρειαζόμαστε να συνθέσουμε από όλες τις ιδεολογίες. Νεοφιλελεύθερα μέτρα σε συνδυασμό με φιλοεργατικά - ας πούμε. Δεν υπάρχει ατόφια ιδεολογία που να προσφέρει διέξοδο χωρίς εκρήξεις αυτή την στιγμή.

Και από το πολιτικό σύστημα, δεν υπάρχει βούληση (και πως θα μπορούσε άλλωστε) για αυτές τια αλλαγές. Εδώ δεν συνδιαλέγονται καν! Τι άλλο να πούμε;;

BUTTERFLY είπε...

Καλημερα!
Διαβαζω εσενα και συμφωνω σε πολλα!
Διαβαζω και την αλλη πλευρα και συμφωνω σε πολλα!
Τελικα, ενα ειναι το συμπερασμα...πολωθηκαμε Ντιπ και παλι. Δυο εχθρικα στρατοπεδα.
Αλητες απο τη μια που λεγανε "καψτε τους", επειδη δουλευαν στην τραπεζα.
Πολιτες απο την αλλη, οπως εσυ, που εχεις βγαλει καποιους συμπολιτες εχθρους σου, οχι απολυτως αδικαιολογητα, οχι ομως και απολυτως δικαιολογημενα, για τον απλουστατο λογο οτι δεν ειναι ολοι ιδιοι. Μπαινουμε ολοι στο τριπακι των γενικευσεων, ξεχναμε τι μας ενωνει, στεκομαστε παλι στο τι μας χωριζει, κρινουμε και κατακρινουμε ενθεν και κειθεν ο ενας τον αλλο. Δεν αναφερομαι σε σενα, απλα το κειμενο σου μου εδωσε αφορμη για αυτες τις σκεψεις...
Νομιζω πως απλα, τελικα, ισως να μην γινουμε πιρογα, αλλα με αυτην την πολωση, με τα αντιθετα στρατοπεδα, απλα βολευουμε καποιους. Θα ηθελα να δω αλληλεγγυη, αλλα πραγματικη, οχι στα λογια και οχι "αλληλεγγυη προς τους ομοιους μου", αλλα αλληλεγγυη προς το δικαιο. Ποιοι ειναι αυτοι τελικα και ποσοι που μας εχουν καταστρεψει, εξευτελισει, διχασει; Να τους βρουμε, να τους απομονωσουμε, να ενωθουμε ολοι απεναντι στη αδικια, την εκμεταλλευση, την καταληστευση, την διαπομπευση...
Ισως να μοιαζει ουτοοπικο αυτο, αλλα πιστευω μεσα απο την καρδια μου οτι δεν ειναι...ασε που πιστευω οτι ειναι η μονη λυση...

Ρομπέν είπε...

DPurpler, εύλογο και καίριο το ερώτημα που θέτεις. Μια απόπειρα να το απαντήσω, εδώ:
http://sunday-robin.blogspot.com/2010/03/blog-post_14.html

DPurpler είπε...

Ρομπέν, δεν ξέρω, όλα μέσα μου φωνάζουν όχι αποχή, όχι λευκό όχι άκυρο.

Αλλά ίσως να είναι κι αυτό μία από τις ιδεοληψίες που έχω. Θεωρούσα μέχρι πρόσφατα τα επιχειρήματά μου για αυτή την θέση, ακλόνητα.

Αλλά βλέποντας την ποιότητα του πολιτικού προσωπικού... τι να πω. Μεταβάλομαι σε σκεπτικιστή... Γενικα είναι η κατάλληλη εποχή νομίζω να γκρεμίσουμε αρκετά από τα θέσφατα του παρελθόντος

DPurpler είπε...

Butterfly, αναφέρεις ότι ξεχνούμε ότι μας ενώνει... Τι μας ενώνει εμάς, τους ιδιωτικούς με τους δημόσιους; Τι μας ενώνει με την συνδικαλιστική "εκπροσώπησή" μας;
Αυτοί κοιτούν μόνο τα συντεχνιακά τους συμφέροντα...
Τι μας ενώνει με το πολιτικό σύστημα; Το χρησιμοποίησες εσύ; Σκέφτηκες καν να το χρησιμοποιήσεις; Δεν νομίζω, επειδή σε ξέρω προσωπικά, δεν νομίζω!

Δεν έχουμε καμμία σχέση με αυτούς! Ειλικρινά σου μιλάω. Συναναστρέφομαι καθημερινά μαζί τους, επαγγελματικά. Μην μπερδέυεις άτομα που γνωρίζεις κοινωνικά με την ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΚΗ τους συμπεριφορά. Ίσως να μην το ξέρεις, αλλά γίνονται ανθρωποφάγοι και ΛΑΜΟΓΙΑ στον υπερθετικότατο βαθμό. Δεν σου λένε ούτε καλημέρα αν δεν λαδώσεις. Είναι εξοργιστικό δηλαδή - πως να το πω αλλιώς;

Ελαχιστότατες οι εξαιρέσεις, όσοι δεν μπορύν να φάνε, δεν δουλεύουν ΜΑ ΚΑΘΟΛΟΥ όμως, όσοι μπορούν να φάνε, σου βάζουν συνεχώς εμπόδια ή σε συστήνουν σε άλλα "στελέχη" που μάντεψε: θέλουν να "φάνε" κι αυτοί!

Τι να κάνεις τώρα εσύ; Πρέπει να παραδώσεις ένα έργο ας πούμε, και οι μισοί ζητάνε λεφτά, οι άλλοι μισοί απειλούν με απεργία επειδή δεν θέλουν να μάθουν νέα πράγματα.

Πολλοί από αυτούς έχουν γίνει ζόμπι - αμφιβάλω αν αναθρέφουν τα παιδιά τους ή πως τα αναθρέφουν - καμμένα μυαλά μιλάμε.

Τι άλλο να γράψω για να σε πείσω; Ξέρεις ότι έχω γυρίσει την κοινωνία αρκετά, και την ξέρω από την καλή και από την ανάποδη. Ειλικρινά σου λέω, είμαστε οι καλοί, η ελπίδα, και είναι η σαβούρα, το έρμα. Πως αλλιώς να το πω;

BUTTERFLY είπε...

Καλημερα!
Εγω για να ειμαι ειλικρινης, σπανιοτατα εχω αντιμετωπισει κατι τετοιο, συνηθως με εξυπηρετουν αμεσοτατα.
Αλλα, ακομα κι ετσι να ειναι, αυτη ακριβως η νοοτροπια συγκαταλεγεται στα οσα μας χωριζουν. Η πατριδα μας, τα ονειρα μας, η αναγκη μας για δικαιοσυνη, καλυτερη παιδεια, καλυτερη περιθαλψη, καλυτερο περιβαλλον, καλυτερο ποιοτικα επιπεδο ζωης ειναι αυτα που μας ενωνουν. Οι περισσοτεροι συνδικαλιστες ειναι κηφηνες...δεν ειναι ομως οι δημοσιοι υπαλληλοι ολοι συνδικαλιστες. Επιπλεον, δημοσιος υπαλληλος ειναι ο γιατρος που χρηματιζεται, αλλα και αυτος που δεν χρηματιζεται. Δημοσιος ειναι και ο καλος εκπαιδευτικος και ο αδιαφορος. Δημοσιος ειναι και ο πυροσβεστης που θετει σε κινδυνο τη ζωη του σε καθε πυρκαγια με ελαχιστα μεσα και εκπαιδευση, δημοσιος και ο εφοριακος που τα παιρνει..Δεν ειναι ολοι ιδιοι, λοιπον, γι' αυτο επιμενω. Να μην κατηγοριοποιουμε τους ανθρωπους, αλλα ΟΛΟΙ μαζι, οσοι εντιμοι και φιλοτιμοι να απομονωσουμε και να διωξουμε την πλεμπα...

Related Posts with Thumbnails