1η Μάη σήμερα.
Μέρα μνήμης και αγώνα.
Παραδοσιακά πλέον, έγιναν 2 διαφορετικές συγκεντρώσεις. Παραδοσιακά επίσης, η μεγάλη πλειονότητα των εργαζόμενων επέλεξε να "πλέξει στεφάνι" με τα ανοιξιάτικα λουλούδια παρά να συμμετέχει.
Γιατί άραγε;
Μήπως επειδή χρειάστηκαν τα ΜΑΤ για να προστατέψουν την συνδικαλιστική ηγεσία;
Μήπως επειδή η συγκεκριμένη συνδικαλιστική ηγεσία δεν εκπροσωπεί τα συμφέροντα των εργαζομένων αλλά μάλλον τα δικά της;
Μήπως επειδή πραγματικά της αξίζουν αυγά και μπουκάλια; 
Μήπως επειδή το προεδρείο των ιδιωτικών υπαλλήλων αποτελείται από Δημόσιους Υπάλληλους;
Μήπως επειδή με τα περισσότερα αιτήματα της ηγεσίας διαφωνούν οι περισσότεροι εργαζόμενοι;
Για ποιά ηγεσία μιλάμε;
Αυτή που στρέφει τον κόσμο προς την Σταδίου όταν οι πορείες φτάνουν στο Σύνταγμα;
Αυτή που χρειάζεται τα ΜΑΤ για να προστατευτεί;
Αυτή που δεν την υπερασπίζονται οι ίδιοι οι συμμετέχοντες στις εκδηλώσεις αλλά είτε αδιαφορούν γελώντας είτε τους πετάνε αυγά και μπουκάλια;
Εγώ ξέρω ότι τα ΜΑΤ υπερασπίζονται τις εξουσίες και την "τάξη" και τα συμφέροντα και οι πραγματικοί αγωνιστές συνδικαλιστές συγκρούονται μαζί τους.
Ε, λοιπόν, αυτό, εξακολουθεί να ισχύει.
Πέμπτη 1 Μαΐου 2008
Αυγά και μπουκάλια. Ευτυχώς.
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Αναρτήσεις
2 σχόλια:
Για όλους τους παραπάνω λόγους δυστυχώς πλέον είναι αργία και όχι απεργία. Αλήθεια, ξέρεις οτί οι επίσημες υποχρεωτικές αργίες στην Ελλάδα είναι μόλις 4 (25 Μαρτίου, Δευτέρα Πάσχα, 15 Αυγούστου, Χριστούγεννα -απροπό, όλες θρησκευτικές) και η Πρωτομαγιά, για την οποία ο χαρακτηρισμός ως υποχρεωτικής αργία αφίεται στον εκάστοτε Υπουργό Απασχόλησης με Υπ.Απόφαση, η οποία βέβαια και κάθε χρόνο υπογράφεται.
Και θα συνεχίσει να υπογράφεται λες;
Δημοσίευση σχολίου